English Version
English

یک فرد شیشه‌ای در دنیای مجازی یا جهان ذهنی خودش سپری می‌کند

یک فرد شیشه‌ای در دنیای مجازی یا جهان ذهنی خودش سپری می‌کند

دومین جلسه از دوره‌ی چهاردهم سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ نمایندگی بنیان به استادی راهنمای محترم مسافر مهدی، نگهبانی مسافر هادی و دبیری مسافر مهدی، با دستور جلسه «تخریب‌های شیشه و مخدرهای جدید و درمان آن با متد DST» سه‌شنبه نوزدهم تیرماه ۱۴۰۳ رأس ساعت ۱۷ آغاز شد.
خلاصه سخنان استاد:
تفکر، خواسته و خیال ما همیشه آن چیزی نیست که می‌بینیم و می‌خواهیم؛ بلکه درست آن چیزی است که ما نمی‌بینیم و نمی‌خواهیم؛ زیرا حال برای ما واقعی اما حقیقت در جای دیگری است. سلام دوستان مهدی هستم یک مسافر؛ از ایجنت محترم شعبه، لژیون مرزبانی و راهنمای محترم لژیون دوازدهم آقا صادق تشکر می‌کنم که فرصت خدمتگزاری را به من دادند تا امروز در جمع عزیزان شعبه بنیان باشم.
دررابطه‌با دستور جلسه هفته، یک سری نکات هست که در حد توانم خدمت عزیزان عرض می‌کنم و در انتها این مطلب را عنوان می‌کنم، تنها مکانی که در آن شیشه درمان می‌شود، کنگره ۶۰ است و هیچ جای دیگری درمان شیشه و یا مخدرهای صنعتی انجام نخواهد شد. یک تاریخچه و یک بیوگرافی دررابطه‌با شیشه بخواهم بگویم،
پیدایش شیشه برمی‌گردد به زمان جنگ جهانی دوم که استفاده از آن در قسمت نظامی در بین سربازان آلمان نازی و ژاپنی‌ها رایج بود. برای اینکه بتوانند راندمان جنگ را بالا برده و بحث افسردگی جنگ را از سربازان دور کنند و چند شب‌بیداری‌ها و عملیات جایی که در پیش دارند را با شیشه و هوشیاری آنها تأمین کنند.
ذره‌ذره همین شیشه که در قالب پزشکی یا نظامی استفاده می‌گردید و در جنگ از آن استفاده می‌شد، وارد جامعه و در مصرف عموم قرار گرفت. تخریب‌های شیشه زمانی بیشتر شد که مصرف آن آزاد شد. در نظر بگیرید یک سلاح جنگی تا زمانی که در یک پادگان و یا در جنگ هست، کاربرد مشخص دارد؛ اما اگر همین سلاح در سطح کشور توزیع انبوه شود و در اختیار عموم قرار بگیرد،
چه اتفاقی رخ خواهد داد؟ اگر هرکسی در جمع خودمان یک کلت کمری در اختیار داشت، چه اتفاقات و پیامدی را به دنبال خواهد داشت؟ زمانی که شیشه وارد بازار مصرف شد، طی فرایند اصولی درست تولید می‌شد و برپایه همان مت‌آمفتامین بود. شیشه‌های اولیه در اوایل دهه ۸۰ از مالزی و تایلند وارد ایران می‌شد و نه این که بخواهم بگویم ماده خوبی بود؛
اما ساختش بر پایه مواد اصلی، پزشکی و سیستماتیک خودش بود. تخریب شیشه زمانی بالاتر رفت که این شیشه طی یک فرایند آزمایشگاهی در کارگاه‌های زیرزمینی به دست افرادی غیرحرفه‌ای با یک سری فرمول مشابه تولید شد. رفته‌رفته و کم‌کم به‌جای مت‌آمفتامین، افدرین بیس اصلی شیشه را تشکیل داد؛
و به‌جای مشتقات دیگرش از اسید باتری ماشین، اسید فاضلاب، استون و قرص جایی بر پایه آنتی‌هیستامین در طی فرایند شیمیایی در تولید شیشه استفاده شد. اگر تخریب شیشه را بخواهیم نسبت به سایر مواد در نظر بگیریم، تقریباً یک به ده است. به این معنی که اگر مصرف‌کننده سنتی شیره یا تریاک، یک ضربه به خودش وارد می‌کند،
مصرف‌کننده صنعتی که شیشه و یا هر ماده دیگری باشد، ده‌ها برابر ضربه‌ی سنگین‌تری به خود وارد می‌کند. از دیگر تخریب‌ها می‌توان به پوسیدگی دندان‌ها یا توهمات فرد اشاره کرد. یک فرد سالم در دنیای حقیقی زندگی می‌کند؛ اما یک فرد شیشه‌ای در دنیای مجازی یا جهان ذهنی خودش سپری می‌کند.

دیگر عوارض آن روی مردمک‌های چشم، حالات افراد، تیک‌های عصبی، ازبین‌رفتن سلول‌های خاکستری مغز می‌توان اشاره کرد و هم چنین اختلال در عملکرد دریچه پروستات یکی از معضلاتی است که یک مصرف‌کننده شیشه با آن درگیر می‌شود. افراد شیشه‌ای عملکرد بسیار پر استرس و پر تنشی دارند و تعریق آن‌ها معمولاً بوی اسید می‌دهد.
این موضوع به علت بالارفتن دمای بدن انسان در زمان مصرف شیشه است. گویی که انسان از داخل به دلیل بالارفتن دمای بدن مانند یک شمع در حال ذوب‌شدن است. دوپامین مغز به دنبال مصرف شیشه تا ۱۱ برابر افزایش میابد؛ و به مرز اسکیزوفرنی می‌رسد و از حالت خود خارج می‌شود و در فضایی قرار می‌گیرد که  کنترل خود را از دست می‌دهد.
پس این که مصرف‌کننده شیشه رفتارهای غیرعادی و نامتعارفی دارند، دست خودشان نیست. در کنار شیشه مخدرهای جدیدی مانند گل یا کمیکال و یا هر ماده صنعتی دیگری در زمره مخدرهای جدید هستند و این‌ها در کنگره همه درمان‌پذیر هستند. اگر فردی خواستار درمان باشد، نیازمند این است که با متد DST و داروی OT در این پروسه قرار بگیرد؛
و طول زمان لازم که ده یا یازده ماه است را سپری کند. در کنگره ۶۰، افراد رهایافته زیادی داریم که مصرف‌کننده صنعتی بوده‌اند. افراد تیم راگبی کنگره اغلب مصرف صنعتی داشته‌اند و این ورزش به‌نوعی یکی از سنگین‌ترین ورزش‌ها است که این افراد به قدرت جسمی رسیده‌اند که در این تیم‌ها بازی می‌کنند. برای رسیدن به درمان قطعی، تنها یک خواسته قوی و بودن در مسیر نیاز است.
به این معنی که بیشتر از این که جسم نیازمند دارو باشد، روح و روان نیازمند جهان‌بینی و آموزش است و در واقع نکته مهم اینجاست که خواسته تنها موضوعی است که هیچ‌کسی نمی‌تواند به رهجو بدهد. فقط آن خواسته باید در وجود خود فرد باشد. در حال حاضر تک‌تک شما عزیزان که زیر این سقف هستید، خواسته حضور را داشته‌اید.
به معنی این که در این ساعت از کار، استراحت و خانواده خود زده‌اید تا در این مکان حضور یابید. ان‌شاءالله که همه در خواسته خود پابرجا باشند و راه را ادامه دهند. از این که به صحبت‌های من توجه کردید، ممنون و سپاسگزارم.

مرزبان خبری: مسافر علیرضا
تصویربردار: مسافر حمید
نگارش: مسافر فرهنگ
ویرایش و ارسال خبر: مسافر جواد

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .