یکی از انواع موادمخدر؛ آیس، شیشه یا کریستال است. در تقسیم‌بندی موادمخدر، شیشه را در قسمت محرک‌ها قرار داده‌اند که به فرموده آقای مهندس، شیشه نه مخدر است، نه محرک؛ بلکه مخرب است. شکل ظاهری شیشه، شبیه تکه‌های‌کوچک یخ، خرده‌شیشه و یا به صورت دانه‌های‌ریز می‌باشد. مبحث شیشه با مبحث هرویین، کراک، تریاک، شیره و ... فرق می‌کند.
شیشه از آمفتامین گرفته شده است. سابقه آمفتامین به جنگ جهانی‌دوم بر میگردد؛ این دارو را به سربازها می‌دادند که از آن‌ها رفع افسردگی شود و یا نیروهایی که قرار بود چندین روز پشت سر هم به نبرد بپردازند و فرصت استراحت نداشتند، از آن استفاده می‌کردند.
به مرور زمان مشخص شد که این ماده خطرناک و اعتیادآور است و کم‌کم کنار گذاشته شد. بعد از آن قرص‌های اکستازی که آن هم از آمفتامین گرفته می‌شد روی کار آمد؛ و در دهه هشتاد مصرف آن افزایش یافت و بعد از دو، سه سال دوباره کاهش یافت. با کنار رفتن اکستازی ماده دیگری آمد و روز به روز مصرف آن گسترش یافت و آن ماده شیشه بود.
مصرف شیشه بیش از هر نوع ماده‌مخدر دیگری در مغز تخریب ایجاد می‌کند و باعث می‌شود فرد وارد توهم شود که البته از دید خود آن‌ها توهم نیست. توهم مصرف‌کنندگان شیشه بیشتر در دو زمینه است؛ یکی مسائل جنسی و بدبینی شدید نسبت به اطرافیان و دیگری احساس تحت نظر بودن که باعث می‌شود خطرناک‌ترین کارها از آن‌ها سر بزند.
مصرف‌کننده‌شیشه‌ای مثل مصرف‌کننده‌هرویینی و تریاکی نیست؛ مصرف‌کننده‌هرویین و تریاک ممکن است خمار شود ولی تقریبا می‌شود گفت، آدم نرمال و عادی است. ولی مصرف کنندگان شیشه اصلا این‌گونه نیستند ؛ مصرف شیشه کاری که انجام می‌دهد؛ میزان دوپامین را در مغز، صد در صد بالا می‌برد؛ یعنی دوپامین حدود یازده برابر، در مغز بالا می‌رود. وقتی دوپامین در مغز بالا برود باعث می‌شود شخص دچار توهم شود و علاوه بر اسکیزوفرنی، دوقطبی، سه قطبی، چهارقطبی و پنج قطبی هم بشود و به قول آقای مهندس یک مصرف کننده شیشه، خودش به تنهایی، یک دیوانه‌خانه سیار است.
یکی‌دیگر از کارهایی که مصرف شیشه می‌کند؛ به سیستم ایمنی بدن حمله می‌کند و جوش‌های‌چرکی زیرپوست و روی‌پوست پدیدار می‌شوند. در آقایان پروستات را از کنترل خارج می‌کند. و همراه با ادرار، اسپرم هم دفع می‌شود؛ در انتهای روده‌بزرگ جوش‌های‌چرکی زده می‌شود که باعث آسیب‌های کبدی میگردد؛ هم‌چنین کوچک‌شدن بیضه‌ها به همراه درد و تضعیف قوای جنسی از عوارض مصرف این ماده‌مخدر خطرناک است.
یک مصرف‌کننده شیشه اصلا خود را معتاد نمی‌داند و توهمات به قدری واقعی است که در تصور نمی‌گنجد. مصرف‌کننده شیشه، شدیداً بدبین می‌شود و سوءظن بسیار شدیدی نسبت به اطرافیان خود دارد، همه مردم را دشمن خود می‌داند، در خیابان که راه می‌رود فکر می‌کند افراد یا گروه‌های خاصی او را تعقیب می‌کنند، فکر می‌کند که در خانه او دوربین کار گذاشته‌اند و هر لحظه او را رصد می‌کنند. توهمات آن قدر بالاست که فکر می‌کند دیگران می‌خواهند به او آسیب برسانند؛ دست به عمل‌های تلافی‌جویانه می‌زند؛ مثلا نصف‌شب بلند می‌شود و دو نفر را به قتل می‌رساند.
متأسفانه در صحبت‌های عامیانه گفته می‌شود که شیشه، مرفین ندارد پس اعتیاد هم ندارد. این نگرش که فقط مواد مرفین‌دار و یا مواد گرفته شده از خانواده تریاک اعتیادآور هستند و مواد صنعتی مرفین ندارند پس در نتیجه اعتیادآور نیستند؛ دنیا را گمراه کرده است.
از دیدگاه کنگره۶۰ هر ماده‌ای که مصرف آن انسان را از حالت‌طبیعی خارج کند، مستقیما روی سیستم‌ایکس تأثیر می‌گذارد و باعث تخریب آن می‌شود. آقای مهندس مصرف‌کنندگان شیشه را دیوانگان‌شاخ‌دار می‌دانند؛ زیرا آن‌ها از هیچ‌کس و هیچ‌چیز ترسی ندارند؛ مثلا مصرف‌کنندگان تریاک و هرویین چاقوکشی نمی‌کنند؛ چون می‌ترسند که دستگیر شوند و در زندان خماری بکشند، ولی یک مصرف کننده شیشه مشائرش دست خودش نیست.
تنها چیزی که می‌تواند شیشه را درمان کند فقط اپیوم‌تینکچر است. تریاک بیست و پنج نوع آلکالویید دارد که حداقل، ده تا از این آلکالوییدها خیلی قوی و نیرومند هستند. مصرف شیشه سیستم دوپامین را به هم می‌ریزد و دوپامین را یازده برابر می‌کند ولی تریاک آرام‌کننده است و آن حالت دیوانگی و توهم‌های وحشتناک را مهار می‌کند و بعد از مدت کوتاهی که شاید به بیست روز هم نرسد؛ تقریبا او را از حالت دیوانگی در می‌آورد. از نظر کنگره۶۰، اعتیاد به هر نوع ماده‌مخدری درمان دارد که آن، متدDST و دارویOT می‌باشد.
نویسنده: همسفر شیرین رهجوی راهنما همسفر عاطفه (لژیون هشتم)
رابط خبری: همسفر فریده رهجوی راهنما همسفر شیرین (لژیون پنجم)
ویراستار و ارسال: همسفر زری رهجوی راهنما همسفر سودابه (لژیون چهارم)
همسفران نمایندگی عمان سامانی
- تعداد بازدید از این مطلب :
168