مشارکت مکتوب همسفران لژیون دوم از دستور جلسه هفتگی "تخریب های شیشه و مخدر های جدید و درمان آن با متد DST"

همسفر سیما

يكي از انواع موادمخدر كه امروزه از مواد پر مصرف می‌باشد، شيشه است و خیلی وحشتناک‌تر از آن چیزی که در تصور شما بگنجد. شیشه هم، در گروه  مواد مخدر محرک، قرار داده شده است، ولی مخدرهای، شیشه،  آیس، کریستال، نه جزوء مواد مخدر، نه مواد محرک، هستند؛بلکه می توان گفت جزوء، مواد مخرب، هستند( مثل بمب اتم ) .مبحث شیشه، اصلا قابل قیاس با تریاک، هروئين و حشیش نیست. مهم‌ترين تركيب اين ماده‌ مخدر، آمفتامين است. سابقه توليد و مصرف آمفتامين، به قبل از جنگ جهاني دوم مي‌رسد، در زمان جنگ جهاني دوم نیز، به عنوان يك داروي مؤثر در رفع افسردگي یا اضطراب سربازاني، كه مشغول جنگ بودند و يا نيروهايي كه قرار بود، چندين شبانه‌روز را به صورت پيوسته به نبرد مشغول باشند و فرصت استراحت نداشتند، براي بالا نگه داشتن سطح انرژي آنان، استفاده می‌شد، که بعد ها ممنوع شد.با گذشت زمان، اولين و مهمترين ماده‌مخدري كه از آمفتامين به دست آمد و در سطح وسيع مورد مصرف قرار گرفت،  اكستازي بود . قرص اكستازي، در كشور ما، به ندرت مشاهده و مصرف مي‌شد،اما  مدتی، مصرف آن، افزايش يافت. بعد از گذشت دو یا سه سال، مصرف آن دوباره کاهش یافت، تا جایی که امروزه خوشبختانه مصرف آن به شدت کاهش یافته و دیگر نشانی از این ماده مخدر به چشم نمی‌خورد. با کنار رفتن اکستازی، ماده دیگری پا به عرصه گذاشت و روز به روز مصرف آن گسترش یافت. آن ماده خطرناک  شیشه بود. مصرف شیشه، بیش از هر نوع ماده مخدر دیگری، در مغز، تخریب ایجاد می‌کند . تخریب  آن به علت ترشح بیش از اندازه دوپامین، در بخش هایی از مغز است .حدود صد برابر دوپامین را بالا می‌برد. وقتی دوپامین بالا برود، شخص دچار اسکیزوفرنی می‌شود و توهم شدید می‌گردد. شخص ، دو قطبی می‌شود و یا بیشتر.( هر چه که خوبان دارند، شیشه به تنهایی دارد ) ، یعنی یک مصرف کننده شیشه، خودش به تنهایی یک دیوانه خانه، سیار است. از مهمترين عوارض طولاني مدت مصرف شيشه، كه معمولاً بعد از گذشت چند ماه مصرف خود را نشان مي‌دهد، اختلال در عملكرد دريچه پروستات است . در این اختلال، معمولاً ادرار و اسپرم با هم دفع مي‌شوند. آسيب‌هاي كبدي و جوش‌هاي چرکی صورت، ايجاد عفونت در دستگاه گوارش، خصوصاً روده ها، كوچك شدن بيضه‌ها به همراه درد  و تضعيف قواي جنسي، از ديگر عوارض اين ماده‌مخدر خطرناك است. مصرف کنندگان شیشه،خودشان را معتاد نمی‌دانند. توهمات شيشه به گونه ای است که، بیان آن کار ساده ای نیست. باورکردنی نیست . شیشه ای ها، پس از گذشت مدتی از مصرف شیشه، شدیداً بدبین می شوند، همه مردم را دشمن خود می دانند، فکر می‌کنند سیستم های امنیتی و  سی . آی . ای . ،همه دنبال آن ها، هستند. تصور می کنند در همه جا، مشغول تعقیب آن ها هستند، حتی در خانه هایشان، ابزار مراقبت کار گذاشته اند. مثل شنود و دوربین مخفی . به نزدیک ترین افراد خانواده خود، شدیداً بدبین می‌شوند . بدبینی ای که قابل گفتن نیست. اگر متاهل باشند، به همسر خود بدبین می‌شوند . حتی فکر می کنند که، فرزندانشان، متعلق به آن ها نیستند. وقتی با آن ها صحبت می‌شود، حاضر نیستند حرف و صحبت دیگران را بپذیرند و تایید کنند. فکر می‌کنند، همه اشتباه می کنند، همه دنیا اشتباه می کنند و فقط آن ها هستند که درست فکر می‌کنند. کافی است که در یک خانواده، یک مصرف کننده شیشه، وجود داشته باشد، دیگر آن خانواده و اطرافیان آن ها امنیت نخواهند داشت. متأسفانه در صحبتهاي عاميانه، گفته مي‌شود :(  شيشه، چون مرفين ندارد، پس اعتياد هم ندارد.) چقدر این نگرش، اشتباه، غلط و گمراه کننده است. این نگرش که فقط، مواد مرفین دار و یا مواد بر گرفته از خانواده تریاک، اعتیاد آور هستند و بقیه مواد  که مرفین ندارند، اعتیاد آور نیستند، دنیا را گمراه کرده است. از ديدگاه كنگره ۶۰، شيشه ، یک ماده مخدر بسيار قوي و خطرناك است. اعتياد آن، در مقايسه با مواد مخدر شناخته شده بسیار بیشتر است . هم‌اكنون، مصرف‌كنندگان شيشه بسياري، در كنگره، به درمان قطعي، رسيده‌اند. لازم به ذکر است، تنها دارویی که می تواند اعتیاد به شیشه را ، به طور کامل، درمان کند، داروی OT یا شربت تریاک است.

ویرایش، ارسال: همسفر سحر، راهنما همسفر حدیقه (لژیون چهارم)