سلام دوستان نسرین هستم همسفر
با سالها تخریب وارد کنگره شدیم. از آنجا که تا اذن کسی صادر نشود، نمیتواند وارد این مکان مقدس شود. خوب بهطبع ما هم دوران تاریکی و طولانی را گذراندیم و با دیدن ذرهای نور، به طرف اینجا آمدیم. احساس درماندگی و استیصال تمام وجودم را فراگرفته بود. بیپناه بودم؛ چون به هر دری می زدیم، بسته بود و مواجهشدن با درهای بسته روزبهروز ضعیفترم میکرد و با کوچکترین ناراحتی حتی با شنیدن یک آهنگ غمگین، افسردهتر میشدم. خداوند ما را یاری کرد و راه را برای ما نمایان کرد. پس از مدتی که آموزش و همدلیهای که از اینجا دریافت کردیم حالمان بهتر و بهتر شد. گرچه به رهایی نرسیدیم؛ ولی خوشحالیم و از نتیجهی کار مطمئنیم و خدا را شکر میکنیم که گنگره برای من و مسافرم پناهگاهی شد تا اینجا آموزش بگیریم و به آرامش برسیم. کاری که همیشه در آرزویش بودیم؛ یعنی خودشناسی و پالایش. تلاش میکنیم تا همزمان با رهایی از مقوله اعتیاد، روح خود را نیز تزکیه کرده باشیم. از صمیم قلب از بنیانگذار کنگره سپاسگزارم و آرزوی خوشبختی و عاقبت بهخیری را از درگاه خداوند برای ایشان و خانواده بزرگواشان خواستارم.
![](/EditorFiles/Image/www_roozgozar_com-1311(1).gif)
تهیه مطلب: همسفر نسرین رهجوی راهنما همسفر حمیرا ( لژیون دوم)
ارسال: همسفر فریبا رهجوی راهنما همسفر حمیرا ( لژیون دوم)
همسفران نمایندگی بیستون ( کرمانشاه)
- تعداد بازدید از این مطلب :
75