مخرّبی به نام شیشه

چهارمین جلسهٔ از دورهٔ اول کارگاه آموزشی مجازی همسفران نمایندگی ایران، با استادی راهنمای تازه واردین همسفر حمیده با دستور جلسهٔ «شیشه و تخریب‌های آن» در روز چهارشنبه 13 تیرماه 1403 آغاز به کارکرد.
سخنان استاد:
تصور اشتباه مردم درباره مصرف شیشه، کم‌ضرر دانستن آن نسبت به مواد مخدر دیگر است. این گروه فکر می‌کنند مصرف شیشه نسبت به مواد مخدری چون تریاک و هروئین ایجاد انرژی بیشتری می‌کند، از سوی دیگر طبق شواهد زنده‌ای که در مراکز درمانی از مصرف‌کنندگان شیشه وجود دارد عوارض جدی مصرف شیشه عبارت‌اند از: اختلال در خواب، اختلال عملکرد دریچه پروستات، آسیب‌های کبدی و پوستی، عفونت روده، تضعیف قوای جنسی، توهم، مشکلات گفتاری، بوی بد دهان و خرابی دندان‌ها است و از همه مهم‌تر عوارض جدی روانی و جنون‌آمیز که منجر به قتل‌ها و خودکشی‌های بسیاری می‌شود.
افرادی که اعتیاد را نمی‌شناسند و هیچ سررشته‌ای از آن ندارند میگویند ترک اعتیاد، بسیار کار آسانی است و در هرزمانی امکان‌پذیر است و همین باور غلط، اقدام به درمان را به عقب می‌اندازد.
یک باور غلط دیگر این است که انسان با یک‌بارمصرف معتاد نمی‌شود و دیگران فکر می‌کنند که هر وقت اراده کرد می‌تواند آن را کنار بگذارد و خود انسان هم فکر می‌کند که معتاد نشده است؛ اما حقیقت این است که در مصرف کوتاه‌مدت فرد اصلاً معتاد نشده است و طبق آموزش‌های کنگره شخص باید ۱۱ ماه مواد مصرف کند تا معتاد شود.
باور غلط دیگر این است که شیشه چون حاوی مرفین نیست و هنگام ترک، عوارضی چون اسهال و آبریزش بینی به وجود نمی‌آید پس اعتیادآور نیست! درحالی‌که اعتیاد به شیشه یکی از خطرناک‌ترین و مخرب‌ترین نوع اعتیاد است.
شیشه جزو مواد مخدر نیست؛ بلکه یک محرک است، ولی به نظر آقای مهندس شیشه نه مخدر است  نه محرک؛ بلکه مخرب است و یک ماده جنایی به شمار می‌آید.
خوشبختانه در قانون کشور ما در مورد مصرف شیشه خیلی قاطع برخورد می‌شود و همین امر باعث شده که تا حدودی کاهش یابد.
اما راه درمان آن چیست؟ خبر خوب این است که هر نوع ماده مخدری در کنگره با روش DST  به درمان می‌رسد و به آن جهان‌بینی کافی می‌رسند.
امیدوارم که راه درمان برای همه مصرف‌کنندگان نمایان شود و درمان شوند.

تایپ: همسفر زهره رهجوی راهنما همسفر سهیلا (لژِیون دوم)
تنظیم و ارسال: راهنما همسفر زهره
همسفران نمایندگی ایران