یکی از انواع مواد مخدر که امروزه بسیار مورد استفاده قرار می‌گیرد، شیشه یا کریستال است. شکل ظاهری این ماده شبیه خرده‌شیشه یا تکه‌های کوچک یخ است. این ماده در اروپا و آمریکا بیشتر به نام آیس شناخته شده و مهمترین ترکیب آن آمفتامین است. سابقه تولید و مصرف آمفتامین یا شیشه به قبل از جنگ جهانی دوم برمی‌گردد که در آن زمان به عنوان یک داروی مؤثر در رفع افسردگی سربازانی که مشغول جنگیدن بودند یا نیروهایی که قرار بود چندین شبانه‌‌روز را به صورت پیوسته به نبرد مشغول باشند و فرصت استراحت نداشتند، برای بالا بردن سطح انرژی استفاده می‌کردند. با گذشت زمان و مشخص شدن عوارض خطرناک این ماده، کاربرد آن به عنوان دارو به تدریج کنار گذاشته شد اما تولیدکنندگان مواد مخدر استفاده از این ماده را در دستور کار خود قرار دادند. اولین و مهمترین ماده مخدری که از آمفتامین به دست آمد، قرص اکستازی بود. در دهه ۸۰ مصرف قرص اکستازی رو به افزایش رفت و پس از گذشت ۲ یا ۳ سال مصرف آن کم شد. امروزه خوشبختانه استفاده از این ماده به شدت کاهش یافته و به ندرت مشاهده می‌شود. مصرف‌کنندگان اکستازی در نهایت به طرف مصرف شیشه و دیگر مواد مخدر گرایش پیدا می‌کنند. مصرف شیشه بیش از هر نوع ماده مخدر دیگری در مغز تخریب ایجاد می‌کند و باعث می‌شود افراد در دو فاز اصلی وارد توهم شوند که البته از دید خودشان توهم نیست! اول بدبینی شدید نسبت به اطرافیان بوجود می‌آید و دوم احساس تحت نظر بودن به آن‌ها دست می‌دهد.
این سخن که سونامی شیشه در راه است؛ اولین بار در سال ۱۳۸۶ توسط آقای مهندس دژاکام بنیان جمعیت احیای انسانی کنگره ۶۰ بیان گردید. ایشان می‌فرمایند: شیشه آن چیزی نیست که در دسته مواد مخدر قرار بگیرد؛ بلکه از موادی است که باید در دسته مخرب و جنایی جای می‌گرفت. کافی است که در یک خانواده مصرف‌کننده شیشه وجود داشته باشد، دیگر در آن خانواده امنیت وجود ندارد. در کنگره که یک مرکز راهنمایی برای درمان اعتیاد است و همه‌روزه مصرف‌کنندگان زیادی برای رهایی از اعتیاد به آن مراجعه می‌کنند، بیش از ۳۰ درصد این افراد را مصرف‌کنندگان شیشه تشکیل می‌دهند. از مهمترین عوارض طولانی مدت مصرف شیشه که پس از گذشت چند ماه مشخص می‌شود؛ می‌توان به اختلال در عملکرد دریچه پروستات اشاره نمود که معمولاً ادرار و اسپرم با هم دفع می‌شوند. آسیب‌های کبدی و جوش‌های صورت، ایجاد عفونت در دستگاه گوارش، کوچک شدن بیضه‌ها به همراه درد و ضعیف شدن قوای جنسی از عوارض دیگر این ماده خطرناک است. لازم به ذکر است که برخی صاحب‌‌نظران فکر می‌کنند به دلیل اینکه شیشه مورفین ندارد پس اعتیاد هم ندارد ولی از دیدگاه کنگره هر ماده‌ای که مصرف آن انسان را از حالت تعادل طبیعی خارج نماید، مستقیماً بر روی سیستم‌ایکس اثر می‌گذارد و سبب تخریب آن می‌شود؛ بنابراین چنین ماده‌ای آنتی‌ایکس محسوب می‌گردد.
کنگره ۶۰ بر این باور است که شیشه یک ماده مخدر بسیار قوی و خطرناک بوده و اعتیاد به آن در مقایسه با مواد مخدر شناخته شده مانند تریاک و هروئین، بسیار سنگین‌تر و خطرناک‌تر است. در این سیستم هر نوع اعتیادی قابل درمان است و مصرف‌کنندگان شیشه بسیاری به درمان رسیده‌اند. تنها دارویی که اعتیاد به شیشه را به طور کامل درمان می کند، OT و یا شربت تریاک است. سیستم پزشکی اعتقادی به درمان اعتیاد به شیشه با استفاده از داروی اپیوم تینکچر ندارد؛ زیرا معتقد است که شیشه از دسته محرک‌هاست و اپیوم به عنوان یک دارو نمی تواند اعتیاد به آن را درمان نماید. در کنگره با استفاده از روش DST درمان انواع مواد مخدر انجام می‌گیرد و با این متد می‌توان در مدت زمان ۱۰ الی ۱۱ ماه به رهایی و حال خوش رسید.
به امید روزی که کنگره ۶۰ جهانی شود و تمامی کسانی که اعتیاد به مصرف مواد مخدر دارند اذن ورودشان به این مکان مقدس صادر شود.
منابع: جزوه راهنما و راهنمایی سال ۱۳۹۹ و کتاب ۱۴ مقاله
نویسنده: همسفر شهین
ویراستار: همسفر فاطمه لژیون راهنما همسفر نسرین (لژیون پنجم)
تنظیم و ارسال مطلب: همسفر مریم خدمتگزار سایت
همسفران نمایندگی دکتر علیرضا
- تعداد بازدید از این مطلب :
60