ماصرفامجازهستیم که فقط خودمان را قضاوت کنیم.

یازدهمین جلسه ازدوره هشتم سری کارگاه های آموزشی عمومی کنگره60نمایندگی کریمان کرمان بادستورجلسه"قضاوت وجهالت"بااستادی مسافرمهدی وبه نگهبانی مسافرمحمد ودبیری مسافرروح الله روز پنجشنبه 14تیرماه1403ساعت17آغازبکارنمود.

خلاصه سحنان استاد جلسه:
سلام دوستان مهدی هستم مسافر.
من هم به رسم ادب تشکر می‌کنم از جناب آقای مهندس و خانواده محترمشان که این بستر رو فراهم کردند و تشکر می‌کنم از راهنماهای مواد وسیگارم جناب آقا علیرضا و جناب آقای اعتباری.
در مورد دستور جلسه دوستان جلسات گذشته صحبت کرده اندراجع به قضاوت و جهالت و دوستان قبلاً به طور کامل راجع به این دستور جلسه صحبت کرده اند و هرچه جهالت ما بیشتر باشه قضاوت ما هم بیشتره ما معتقدیم که خداوند هیچ کار بیهوده ای را انجام نمی‌دهد و بیشتر از هر کس خیر و مصلحت بنده‌هایش رامیخواهد و این نیرویی را که در ما گذاشته است به عنوان قیاس یا قضاوت کردن باید به درد ما بخوره من در کنگره یاد گرفتم که نباید در مورد دیگران قضاوت کنم چون با داشتن اطلاعات ناقص در مورد دیگران قضاوت نابجا میکنم و باعث حال خرابی خودم می‌شود و باعث می‌شود که انرژی منفی در من بالا برود و خداوند این نیرویی را که در وجود ما قرار داده است که ما خودمان را قضاوت کنیم درجای دیگر میگه عیب کسان بنگر از احسان خویش عیب فروبند به گریبان خویش و خداوند اگر این نیرو رو در من قرار داده من باید خودم را با دیروزم مقایسه یا خودم را با اوایل سفرم مقایسه کنم ببینم چه تغییری در من ایجاد شده درسته این تغییر رادیگران زودتر متوجه می‌شوند پس ما مجازیم صرفاً فقط خودمان را قضاوت کنیم و قاضی یکی از اسماء زیبای خداونداست که قادر به قضاوت میباشد و چون علم و آگاهی خداوند آن از همه موجودات بیشتراست پس قضاوت کار خداوند چون علم آن از همه ما بیشتر و با قضاوت نادرست کردن به جهالت می‌رسیم و برای اینکه خودمو بهتر بشناسم می‌آیم راجع به دیگران قضاوت نابجا میکنم فقط به خاطر اینکه بخواهم خودمو نسبت به دیگران بهتر جلوه بدهم استاد امین در یکی از سی‌دی‌ها اینجوری میگویند که قضاوت کردن در مورد دیگران باید سال‌ها بگذردوقضاوت نکردن از قضاوت نادرست به مراتب بهتره ما یک چیزهایی را به واسطه انسان بودنمون مثل جامعه و خانواده هستندوچون همیشه تکرار می‌شوند برای ما عادی میشود و من مسافر مهدی نباید نسبت به نزدیک‌ترین کسم که همسفرم هست نباید قضاوت کنم و نکته بعدی که من یادداشت کردم در مورد قضاوت این هست که با گفتن قضاوت یاد دادگاه می افتیم پس قضاوت چقدر کار سختی هست که دولت‌ها راجع به آن هزینه میکنند و با گذاشتن کلاس‌ها و آموزش‌ها و حتی ساختن دانشگاه‌ها بتوانند قضاوت کنند و اونجا ادله اشخاص را قضاوت می‌کنند نه خود اشخاص را هر کسی در دادگاه درست بگه برنده است مثل داستانی که زمان حضرت علی اتفاق افتاد که راجع به یک زرهی بود که اختلاف بین حضرت علی و یه مرد یهودی بود که پیش قاضی رفتند و قاضی گفت که شاهد بیاورید پس حالا انسانی که دارای چند بعد می‌باشد بدون هیچ تفکر و قضاوت می‌کنه و اشتباه هم که باعث از دست دادن انرژی می‌شود پس بنابراین نباید در مورد دیگران قضاوت کنیم و صحبت‌هایم را با دو بیت شعر به پایان می‌رسانم عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه سرشت که گناه دگران بر تو نخواهند نوشت من اگر نیکم اگر بد تو برو خود رابین هر کسی آن درودعاقبت کار که کشت پس هر کسی باید دوربینش روی کارهای خودش باشد خیلی ممنون از اینکه با سکوت زیبایتان به صحبت‌های من گوش دادید.
تایپ:مسافراحمدلژیون پنجم
عکس:مسافرمحمدحسین لژیون پنجم
انتشار:مسافرعباس لژیون اول