قضاوت از روی نا آگاهی در کنگره جایز نیست

هشتمین جلسه از دوره اول سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ نمایندگی سیرجان؛ با دستور جلسه: "قضاوت و جهالت" با استادی: مسافر حمید، نگهبانی: راهنما مسافر سیروس و دبیری: راهنما مسافر حسین در روز سه شنبه مورخ 12 تیر ماه ۱۴۰۳ رأس ساعت 17:00 آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:
خدا را شکر می کنم که در جمع شما عزیزان هستم تا بتوانم انرژی و آموزش بگیرم و تشکر می کنم از جناب آقای مهندس و خانواده محترمشان و تمامی خدمتگزاران کنگره 60 نمایندگی سیرجان.

دستور جلسه امروز قضاوت و جهالت است. قضاوت دو نوع است قضاوت به معنای عام و دیگری به معنای خاص که تخصصی و حقوقی است و یک شغل محسوب می شود. بعضی افراد با تحصیل در این رشته و گذراندن دوره های مختلف به توانایی در حوزه قضاوت می رسند و به عنوان قاضی مشغول به کار می شوند. انسان ها به صورت فطری برای تصمیم گیری در کارهای خود توانایی قضاوت دارند و این یک موهبت الهی هست که در وجودشان قرار دارد و قضاوت در کارها اگر با تفکر و اندیشه و از روی آگاهی و در جهت درست باشد می تواند به او کمک کند و خیلی وقت ها او را از موقعیت های خطرناک نجات دهد و این به آن معناست که قضاوت برای انتخاب راه درست و انتخاب خوب از بد برای انسان مفید و لازم می باشد. اما این دستور جلسه به من می گوید که ندانسته و از روی جهل، دیگران را قضاوت نکنم و این یک کار نادرست می باشد و قضاوت نادرست، انجام کارهای ضد ارزشی دیگر را نیز به دنبال خواهد داشت و دیدگاه انسان ها را نسبت به یکدیگر تغییر می دهد و باعث انتقال انرژی منفی شده و بار سنگینی بر روی دوش افراد می گذارد.

اصولاً انسان اگر شخصی را برای اولین بار ملاقات کند قبل از اینکه طرف مقابل حرفی بزند ذهن انسان به مدت 5 ثانیه او را از روی ظاهر قضاوت و طبقه بندی می کند که آن شخص انسان خوبی است یا انسان بدی، خوش اخلاق است یا بد اخلاق، پولدار است یا فقیر، با سواد است یا بی سواد و سایر صفات را در همان لحظات اول بر اساس حواس پنجگانه خود برداشت کرده و به راحتی در مورد آن شخص قضاوت می نماید.

قضاوت کردن بر اساس دانایی و برای کمک به افراد می تواند بسیار مفید هم باشد بعنوان مثال وقتی یک بیمار به پزشک مراجعه می کند پزشک بر اساس آن آگاهی و دانشی که دارد و بر اساس علائم بالینی و ظاهری فرد می تواند بیماری او را تشخیص دهد و فرد را معالجه نماید. اما در بعضی مواقع هم ممکن است پزشک نتواند از روی علائم ظاهری در مورد مشکل جسمی شخص قضاوت کند و بیماری را تشخیص بدهد که در اینجا بعد از بررسی های بیشتر و انجام آزمایش یا سونوگرافی و موارد مختلف دیگر می تواند بیماری را تشخیص دهد و به فرد کمک نماید.

قضاوت از روی نا آگاهی در کنگره هم جایز نیست. من که الان اینجا نشستم و دارم به تک تک شما نگاه می کنم حق ندارم در مورد شما قضاوت کنم یا سر لژیون در مورد هم لژیون های خودم و دیگر افراد قضاوت کنم. البته همانطور که گفتم قضاوت درست و در جای خودش و برای کمک به افراد از روی آگاهی می تواند مفید باشد کما اینکه یک راهنما بر اساس دانایی و تجربه ای که دارد در خصوص کمک به درمان رهجوی خود ممکن است او را قضاوت کند و نتیجه مثبتی برای رهجو داشته باشد. همچنین در قسمت مرزبانی وقتی مشکلی برای فردی بوجود می آید و به مرزبانی ارجاع داده می شود بایستی با جمع آوری اطلاعات و آگاهی لازم و بر اساس قوانین و مقررات در مورد آن فرد تصمیماتی لحاظ شود که در نهایت به نفع او و به نفع سیستم باشد.

از اینکه به صحبت های من گوش کردید از همه شما متشکرم.

تایپ: مسافر حمید
عکس: مسافر منصور
ویرایش و بارگزاری: مسافر سعید