شیشه نه مخدر و نه محرک، بلکه مخرب است

شیشه یا ماده محرک، یکی از انواع مواد مخدری است که امروزه از مواد پرمصرف به شمار می‌رود. شیشه یا کریستال از دو ماده لئو - مت آمفتامین و دکستر - مت آمفتامین تشکیل شده است. این ماده محرک در سال ۱۹۸۶ در آلمان اختراع شد و برای لاغری و کنترل خواب استفاده می‌شد و حتی در جنگ جهانی دوم به سربازان جهت کارایی بيشتر مورد استفاده قرار می‌گرفت.

این ماده در سال ۸۲ وارد ایران شد و ابتدا به جای داروی لاغری مورد استفاده قرار گرفت‌، با گذشت زمان و مشخص شدن عوارض خطرناک این ماده و اعتیاد به آن کاربرد این ماده به عنوان دارو به تدریج کنار گذاشته شد، اما سوداگران و تولیدکنندگان موادمخدر، استفاده از این ماده را در تهیه مواد مخدر در دستور کار خود قرار دادند. شاید اولین و مهمترین ماده مخدری که از آمفتامین به دست آمد و در سطح وسیع مورد استفاده قرار گرفت اکستازی باشد.

از مهم‌ترین عوارض طولانی مدت تخریب‌های مصرف شيشه که معمولاً بعد از گذشت چند ماه مصرف خود را نشان می‌دهد، می‌توان از اختلال در عملکرد پروستات، آسیب‌های کبدی، پوسیدگی دندان‌ها، تعریق بیسار زیاد بدن، خشکی پوست و تضعیف قوای جنسی و خیلی از تخریب‌های دیگر نام برد، این موارد از تخریب‌های صور آشکار شیشه هستند.

از دیگر تخریب‌های شیشه برای یک مصرف کننده این است‌ که شخص دچار ظن بد می‌شود، برای مثال؛ اگر در منزل کسی، به صورت ناخودآگاه درب را محکم تر از حد معمول ببندد، عصبانی می‌شود و فکر می‌کند این مسئله عمدی بوده و اطرافیان منظوری داشته‌اند، یعنی به هر طریقی از خیلی مسائل عادی و نرمال، ظن بد برداشت می‌کند. 

یکی دیگر از تخریب‌های شیشه، ایجاد توهمات شدید است و تا جایی که امکان دارد شخص به اطرافیان خود صدمه می‌زند، حتی گزارش‌هایی از قتل هم در مصرف این مواد وجود دارد. کافی است که در یک خانواده یک مصرف کننده شیشه وجود داشته باشد، نه تنها آن خانواده‌ بلکه همسایگان و خویشاوندان او نیز امنیت نخواهند داشت. خدا را شکر می‌کنیم که همه روزه مصرف کنندگان بی‌شماری برای درمان اعتیاد خود به کنگره ۶۰ مراجعه می‌‌کنند، بیش از ۳۰ درصد آن‌ها را مصرف کنندگان شیشه تشکیل می‌دهند.

از دیدگاه کنگره ۶۰، شیشه یک ماده مخدر بسیار قوی و خطرناک است و اعتیاد آن در مقایسه با مواد مخدر شناخته شده نظیر؛ تریاک و هروئین بسیار سنگین و خطرناک‌تر است و به اعتقاد کنگره ۶۰ هر نوع اعتیادی قابل درمان است. از اختلال و عوارض پنهان اعتیاد می‌توان به کند ذهنی یا فراموش‌کاری، حس تندخویی، تهاجم‌پذیری، پرحرفی و وسواس شدید اشاره کرد. مصرف شیشه موجب افزایش آزادسازی دوپامین در بدن می‌شود.

البته موادی مانند، تریاک هم باعث افزایش آزاد شدن دوپامین می‌گردند. افزایش دوپامین با مصرف تریاک، چهار برابر حالت طبیعی است‌، در صورتی که شیشه، آن را یازده تا چهارده برابر افزایش می‌دهد. بیشترین خطر مصرف شیشه هم همین ترشح و آزادسازی دوپامین در بدن‌ است، چرا که افزایش ترشح بیش از حد این ماده باعث ایجاد بیماری اکسیزوفرنی و کمبود آن بیماری به‌نام پارکینسون را به همراه دارد. امیدوارم که دانش کنگره ۶۰ جهانی شود تا افرادی که به بلای خانمان‌سوز گرفتار شده‌اند، راه و مسیر خودرو را پیدا کنند و نار خوجدی خویش را تبدیل به نور کنند و انسان‌های زیادی را از این آتش ویرانگر برهانند.

نویسنده: همسفر رقیه رهجوی راهنما همسفر منیره (لژیون ششم)

رابط لژیون: همسفر معصومه رهجوی راهنما همسفر منیره (لژیون ششم)

ویرایش: همسفر شادی (مرزبان خبری)

ارسال: همسفر معصومه رهجوی راهنما همسفر پریا (لژیون سوم)