English Version
English

ما باید یاد بگیریم که از جهانبینی به معرفت برسیم

ما باید یاد بگیریم که از جهانبینی به معرفت برسیم

دومین جلسه از دوره نهم از سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ ویژه مسافران نمایندگی حافظ با استادی مسافر منصور و نگهبانی مسافر محمد و دبیری مسافر مهدی با دستور جلسه “  قضاوت و جهالت “  در روز چهارشنبه مورخ ۱۳ تیر ماه سال ۱۴۰۳ راس ساعت ۱۷ آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد ؛

سلام دوستان منصور هستم یک مسافر
در ابتدا خداوند را شاکر هستم که بار دیگر توفیق حاصل شد تا در این جایگاه خدمت کنم تشکر می کنم از گروه مرزبانی و ایجنت محترم و نگهبان جلسه و راهنمای محترم آقا محمدرضا تشکر  می کنم .


دستور جلسه این هفته قضاوت و جهالت است بنده چند روزی هست در مورد این جلسه مطلب می خوانم برای خودم بخواهم بگویم این داستان جهالت و قضاوت نمیتوانیم بگوییم که  فرد جاهل می باشد به نظر بنده این است که انسانی قضاوت می کند که نسبت به موضوعی جاهل می باشد و تمام واقعیت را نمیداند و بر اساس همان شواهد یک موضوعی را قضاوت می کند.

قضاوت کردن مانند کوه یخ است در واقع ده درصد کوه یخ بیرون است و نود درصد آن داخل آب می باشد و دیده نمی شود ، مثلا  بنده یک نفر را در مسئله ای یا عمل کردی یا یک حرف در رفتار او ، و نسبت به شواهد موجود و با آنالیز کردن یک سری داده ها توسط مغز سریع حکم  صادر می کنم .

استاد امین هم تو سی دی قضاوت می فرماید ، یک روزی در ترافیک مانده بودم ماشین جلو من حرکت نمی کرد بنده با ناراحتی حرف های نادرستی زدم ، چند روز بعد بنده پشت ترافیک گیر کردم و دنده ماشین جا نمی رفت متوجه شدم به احتمال زیاد آن شخص در همان موقعیت قرار گرفته بود ،و به این نتیجه رسیدم که همه اینها اتفاقی نیست و باید مقداری با خويشتن داری مهربانی و شفقت برخورد کرد.

بعضی مواقع  بخاطر نداشتن صبر و تحمل به ترافیک نرسیده شروع به بوق زدن می کنیم  و خودمان را بر حق می‌دانیم و در همه چیز نظر می دهیم و دقیقا همه اعمال و رفتار ما بازتابشان در زندگی خودمان بر می گردد .

در یکی از سی دی ها استاد امین می گویند صفات خداوند در انسان جاری می باشد و ما باید آن صفت را پیدا کنیم و رشد بدهیم تا از تاریکی به نور برسیم ، یکی از صفات خداوند که ستارالعیوب است به ذهن بنده رسید و این آغاز  قضاوت نکردن بنده بود و به فکر کارهایی افتادم که اگر یکی از آنها بر ملا می شد ، امروز در این جایگاه نبودم و متوجه شدم که در مراحل زندگی باید یاد بگیرم ستارالعیوب باشم، چون قضاوت باعث غیبت می شود و ریشه آن حسادت ، کینه ، نفرت می باشد.

در کنگره یاد گرفته ایم که صفت گذشته در انسان صادق نیست چون جاری است ، چرا کسی که وارد کنگره می شود فکر می کند بعد ۶ ماه همان آدم قبلی می باشد؟  من باید یاد بگیرم انسان ها در حال تغییر هستند و نباید آنها را قضاوت کنیم ، و سعی کنیم خوبی های انسان ها را ببینیم .

شخصی عارفی از جایی عبور می کرد و یک فکر منفی در ذهنش خطور کرد، همان لحظه چند شتر هم از کنار شخص رد می شدند و شتر لگد پرتاب می کند و از کنار شخص رد می شود ، شخص می گوید خدایا بنده فقط فکر کردم ، ندا می آید که لگد هم به شما برخورد نکرد از کنار صورت شما رد شد ،و در کتاب الهی آمده که خداوند از هر چیزی که از سینه های شما عبور می گذرد آگاه است .

من در کنگره ۶۰ این را یاد گرفته ام هر چیزی که  نسبت به آن فکر می کنم انرژی دارد و این نیست که بنده افکار منفی داشته باشم و فکر کنم که انرژی ندارد و یا اثر نمیگذارد ، و هر فکری در قالب قضاوت کردن باعث غیبت می شود ، اگر بنده در ذهن خود هر اندازه دیگران را قضاوت کنم همان اندازه اثر دارد چون همان اندازه انرژی داده ام.

جناب آقای مهندس در سخنانشان به یک موضوع بیشتر اشاره می کند و به نظر بنده شاه کلید همه مشکلات می‌باشد و آن تزکیه و پالایش است،  و باید بنده تمام صفات و حس های زشت خود را از خودم پاک کنم تا این دیالوگ های منفی ( کینه ، نفرت ، قضاوت) در ذهن من به سکوت برسند ، و با تلاش خود بتوانم ندای قلبم را بشونم،  بنده در کنگره نیامده ام که چند تا اصطلاح یاد بگیرم و به شخص دیگری منتقل کنم ، همه ما باید تاریکی را تجربه کنیم تا به نور برسیم  و باید از جهان بینی به معرفت برسیم.

برگزاری لژیون ویلیام وایت (سیگار )در شعبه روز چهارشنبه مورخ ۱۳ تیر ماه ۱۴۰۳ با رهنمای محترم آقا علی.

تهیه و تنظیم مرزبان خبری مسافر محمد.
متن خبر  مسافر میلاد لژیون پنجم.
ویرایش مسافر محمد صادق لژیون دوم.
عکس و بارگزاری مسافر مهدی لژیون ششم.

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .