English Version
English

قضاوت بدون آموزش، تجربه و دانایی ما را به جهالت و نادانی می‌برد

 قضاوت بدون آموزش، تجربه و دانایی ما را به جهالت و نادانی می‌برد

«به نام قدرت مطلق، الله»
مشارکت مکتوب مسافر مهدی ازلژیون 20 راهنمای محترم مسافر مهدی از نمایندگی فردوسی مشهد

در باب دستور جلسه (قضاوت و جهالت)

سلام دوستان مهدی هستم یک مسافر

می‌توان این‌گونه بیان کرد که قضاوت درست نیازمند ویژگی‌ها و پیش‌نیازهای بسیاری است ازجمله آگاهی، دانایی، شناخت، عدالت و... اما در خصوص جهالت و یا نادانی پیش‌نیاز خاصی لازم نیست، چراکه تمام موارد ضد ارزشی ازجمله منیّت، خودخواهی، حسادت و... همه ثمرهٔ جهالت هستند و به‌نوعی میوهٔ این باغ به‌حساب می‌آیند.
و ازآنجایی‌که خداوند پس‌ازاینکه انسان را خلق نمود از وجود خودش درون او دمید و ویژگی‌هایی از صفات خداوند به انسان داده شد.
چیزی که انسان را نسبت به سایر مخلوقات متمایز ساخت، قدرت تفکر و اختیاری بود که به او داده شد و انسان‌ها از روز عزل تا به الآن در هرلحظه در حال قضاوت هستند و مدام در ذهن خود به این موضوعات فکر می‌کنند و آن‌ها را مورد ارزیابی قرار می‌دهند برای مثال:
چقدر لاغر شده‌ام، تا کی می‌خواهم به مصرف ادامه دهم، این غذا را بخورم یا نه؟!
و امثالهم...
و ازآنجایی‌که قضاوت نیازمند آموزش، تجربه و دانایی هست، پس قضاوت بدون آن‌ها ما را به جهالت و نادانی می‌برد و وجود ما را انرژی‌های منفی در برمی‌گیرد، درنتیجه به‌جای اینکه انرژی خود را صرف درمان و جهان‌بینی
بکنیم در مسیر ضد ارزش‌ها و مثلث تاریکی قرار می‌گیریم.
امّا گاهی انسان نه‌تنها خودش، دیگران و دیگر مسائل را مورد قضاوت قرار می‌دهد بلکه به خاطر همان قدرت تفکر مدام در ذهن خودش ترس از قضاوت دیگران را دارد که همچون خوره تمام وجودش را درگیر خود می‌کند، که لازمهٔ غلبه به آن‌هم به‌طورکلی بالا بردن سطح آگاهی است لذا، این‌گونه می‌شود به ترس‌ها غلبه کرد و در صلح و آرامش قرار گرفت.

ولی در اینجا منظور از قضاوت، قضاوت در مورد خودمان نیست، زیرا قضاوت در مورد خودمان به همراه صداقت است که ما را به جهالت نمی‌برد.
اگر ما بخواهیم شخص، اشخاص و یا مسئله‌ای را مورد قضاوت قرار دهیم باید بسیاری از ویژگی‌ها را دارا باشیم و نسبت به آن موضوع چندین گام جلوتر باشیم که بازهم ممکن است قضاوت درستی انجام نداده باشیم!
چراکه هیچ‌کس نمی‌تواند بگوید من به‌حق، آگاه و یا به عبارتی انسان کاملی هستم، چراکه این خود نشان‌دهندهٔ اوج ناآگاهی و جهالت است.
پس بااین‌وجود آیا قضاوت کردن، خود جهالت و نادانی نیست؟
پس بهتر است بجای قضاوت در مورد سایر مسائل و یا دیگر اشخاص به خودمان وزندگی‌مان بپردازیم و قضاوت را به عهدهٔ خداوند منان بگذاریم.
چون فقط اوست که می‌تواند قضاوت کند.

تنظیم و ارسال خبر مسافر فرهاد لژیون یکم

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .