زوم کردن روی رفتار و اعمال خودمان

نهمین جلسه از دوره چهارم کارگاه‌های آموزشی خصوصی ویژه همسفران نمایندگی پاکدشت (لژیون سردار) با استادی همسفر هانیه، نگهبانی راهنما همسفر زهرا، دبیری همسفر آرزو با دستور جلسه "قضاوت‌ و جهالت" در روز سه‌شنبه تاریخ چهاردهم تیرماه ۱۴۰۳ رأس ساعت ۱۵:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

در ابتدا خدا را شاکرم که اذن و اجازه تجربه این جایگاه را به من داد از نگهبان لژیون سردار خانم زهرا‌، گروه مرزبانی و ایجنت محترم خانم مریم کمال تشکر و قدردانی را دارم که اجازه دادند در این جایگاه آموزش بگیرم‌. 

دستور جلسه امروز راجع‌به قضاوت و جهالت است. همانطوری که همه ما می‌دانیم قضاوت به معنای قاضی بودن و حکم دادن و جهالت به معنای ندانستن و نادانی است. وقتی که یک شخصی می‌خواهد یک موضوعی را قضاوت کند باید چندین پارامتر مثل آگاهی‌، تجربه و اطلاعات کافی را داشته باشد. زمانی‌که یک شکایتی در دادگاه انجام می‌شود قاضی آن پرونده با استفاده از چندین سال درس خواندن و تجربیات زیاد و با کمک و همراهی همکارانش آن موضوع یا پرونده را بررسی می‌کنند تا بتوانند حکمی را صادر کنند و یک قضاوتی را انجام بدهند و گاهی حکمی که صادر می‌شود بعد از گذشت چندین سال متوجه می‌شوند که کلاً این حکم صادر شده اشتباه بوده و مقصر اصلی این پرونده فرد دیگری بوده است‌! 

حالا من هانیه بدون دانستن جزئیات ماجرا و بدون دانستن پیشینه آن قضیه با کوچک‌ترین چیزی که می‌بینم شروع می‌کنم به قضاوت کردن خود من زمانی‌که صبح از خواب بیدار می‌شوم ذهنم به صورت ناخودآگاه شروع به قضاوت کردن می‌کند و بر اساس اطلاعات و آگاهی که من به ذهنم داده‌ام آن را بررسی و قضاوت می‌کند وقتی من اطلاعات و آگاهی درست ندارم، شروع می‌کنم به قضاوت غلط انجام دادن که از جهل من می‌آید و من این را در کنگره یاد گرفته‌ام. من قبل از ورودم به کنگره بیشتر قضاوت‌هایم در مورد مسافرم بود و همیشه مثل یک ذره‌بین او را زیر نظر داشتم که ببینم چه کار می‌کند زمانی‌که به کنگره آمدم چیزی که از راهنمای بزرگوارم یاد گرفتم این بود که دوربینم روی خودم باشد، انگشت اشاره‌ام روی خودم، افکار خودم و اعمال خودم باشد تا بتوانم خودم را قضاوت کنم قضاوت کردن مسافرم نه تنها حال مرا بد می‌کرد بلکه هیچ کمک دیگری به من نمی‌کرد و فقط باعث می‌شد که روی رفتار او زوم کنم و حال خودم را بدتر کنم. اینکه وقتی شخص مقابلم یک رفتار ضدارزشی دارد و من آن رفتار ضدارزشی را می‌بینم و باعث ناراحتی و حال خراب در من می‌شود باید مطمئن باشم که آن رفتار ضدارزشی درون من هم وجود دارد و اگر آن رفتار در من وجود نداشت من هرگز آن را نمی‌دیدم شاید میزان و درصدش کمتر باشد و من خودم متوجه آن نباشم و دیگران آن را ببینند؛ ولی درون من وجود دارد و شاید بعد از مدت‌ها متوجه آن رفتار ضدارزشی‌ام شوم؛ اما من باید یاد بگیرم که دوربینم روی خودم باشد و انگشت اشاره‌ام به سمت خودم باشد تا بتوانم خودم را رشد و ارتقا دهم نه اینکه بشینم و زوم کنم روی رفتار دیگران و ببینم که چه کسی چه کار ضدارزشی دارد در صورتی‌که این عمل بیشتر حال مرا خراب می‌کند. 

من از این دستور جلسه یاد گرفتم که بیشتر روی خودم، رفتار و اعمال خودم زوم کنم و قضاوتی را انجام ندهم؛ حتی اگر می‌دانم که برخورد آن طرف به خاطر چه بوده؛ اما من صورپنهان آن قضیه را نمی‌دانم فقط چیزی که دارم می‌بینم را می‌دانم. ممنونم که به صحبت‌های من گوش کردید.

نویسنده: همسفر شهلا رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون هفتم)

ویرایش: همسفر یاسمن رهجوی راهنما همسفر سمیه (لژیون دهم)

ویراستاری و ارسال: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر سمیه (لژیون دهم)

همسفران نمایندگی پاکدشت