یادداشت از سی‌دی شیشه

همسفر فرزانه
بحث شیشه بسیار حائز اهمیت است. شیشه بسیار وحشتناک‌تر از چیزی است که در تصور می‌گنجد و آقای مهندس دژاکام در سال ۱۳۸۸ درباره سونامی شیشه هشدار داده بودند و هدفشان آگاهی همه افراد جامعه از عوارض مصرف شیشه بود. شیشه نه محرک است و نه مخدر، بلکه شیشه جزو مواد مخرب است؛ شیشه متا امفتامین است که سابقه‌اش به جنگ جهانی دوم برمی‌گردد. مصرف‌کنندگان شیشه اصلاً قابل‌قیاس با  مصرف‌کننده‌های تریاک و هروئین نیستند. مصرف  شیشه دوپامین را در مغز چندین برابر می‌کند و زمانی که دوپامین بالا می‌رود شخص دچار اسکیزوفرنی می‌شود و دچار توهمات واقعی می‌شود. شخص دچار سؤظن های بسیار، بسیار زیاد نسبت به اطرافیان و دیگر افراد جامعه می‌شود. این توهمات به‌قدری واقعی است که شخص فکر می‌کند که می‌خواهند او را به قتل برسانند و این باعث می‌شود که فرد مصرف‌کننده دست به قتل هم بزند. به گفته آقای مهندس دژاکام مصرف‌کننده شیشه تبدیل به یک دیوانه‌خانه سیار می‌شود. دیگر عوارض مصرف شیشه عبارت‌اند از: ضعیف‌شدن سیستم ایمنی بدن، ایجاد جوش‌های چرکی روی پوست و زیر پوست، قسمت پروستات آقایان را از کنترل خارج می‌کند، همراه با ادرار اسپرم دفع می‌شود، جوش‌های چرکین در انتهای روده بزرگ زده می‌شود و... مهم‌ترین موضوع؛ رساندن این اطلاعات به‌تمامی افراد جامعه است، زیرا اکثر مردم فکر می‌کنند که شیشه اعتیاد ندارد و شروع به مصرف شیشه می‌کنند. مصرف‌کنندگان شیشه دیوانگان شاخ‌دار هستند. میزان تخریب شیشه خیلی بیشتر از سایر مواد مخدر است و چندین شب‌ بیدار می‌مانند. مسافر من هم مصرف شیشه و هروئین دارد و از جمله تخریب‌هایی که دارد این است که دائم در حال تعمیر وسایل خانه و ماشین است و آن‌قدر ماشین را دست‌کاری کرد که دیگر درست نشد و به قیمت اسقاطی ماشین را فروختیم. هر وسیله سالمی که در خانه داریم را تعمیر و خراب می‌کند و تمرکز لازم را برای انجام کارها ندارد. با همه این تخریب‌هایی که شیشه دارد به لطف خداوند بزرگ و آقای مهندس دژاکام شیشه کاملاً درمان دارد و کسانی که خواسته رهایی دارند در کنگره ۶۰ به‌راحتی با شربت اوپیوم تینکچر به درمان می‌رسند؛ چون تریاک دارویی است که آرام‌کننده است و حالت‌های دیوانگی و توهم‌های وحشتناک را مهار می‌کند و اگر شخص روی برنامه باشد پس از مدت کوتاهی از حالت دیوانگی خارج می‌شود و پس از ۱۰ الی ۱۱ ماه به درمان کامل و تعادل  می‌رسد. انشا الله که همه  راه‌گم‌کردگان راه و مسیر کنگره را پیدا کنند و به رهایی و درمان برسند و همین‌طور مسافر خودم هم به درمان برسد.

همسفر معصومه
شیشه یک ماده بسیار وحشتناکی است که جناب مهندس چندین سال قبل اعلام به سونامی شیشه کردند، به لطف خداوند اعتیاد به هر ماده مخدری حتی شیشه در کنگره ۶۰ قابل‌درمان و پس‌رونده است. از نظر جناب مهندس شیشه جزو مواد مخرب است؛ چون باعث انهدام شخص مصرف‌کننده می‌شود. مبحث شیشه با سایر مواد فرق می‌کند؛ زیرا شیشه از متا آمفتامین است که سابقه آن مربوط به جنگ جهانی دوم است که برای اینکه سربازها اضطراب نداشته باشند و یا اینکه شب بیدار باشند از آن استفاده می‌کردند؛ ولی بعدها این دارو منع شد؛ ولی در قرص‌های اکس مورداستفاده قرار گرفت.  شیشه میزان دوپامین را در مغز هزار و صددرصد به عبارتی ۱۱ مرتبه بالا می‌برد و شخص در آستانه اسکیزوفرنی قرار می‌گیرد و همین باعث می‌شود شخص نامتعادل باشد و در توهم به سر ببرد. مصرف‌کنندگان شیشه به‌هیچ‌وجه مشاهیرشان دست خودشان نیست برای همین جناب مهندس آنها را مصرف‌کنندگان شاخ‌دار می‌نامند. مصرف‌کنندگان شیشه وضعیتشان به‌گونه‌ای است که به‌هیچ‌وجه نمی‌شود جلوی آنها را گرفت آنها کاملاً اعتقاد دارند که معتاد نیستند و خود را مصرف‌کننده نمی‌دانند. همه مسائلی که گفته شد برای این بود که ما با این ماده آشنا شویم؛ زیرا تا وقتی آشنا نشویم قادر به درمانش نیستیم. ما در کنگره با آموزش‌های جهان‌بینی و کاربردی کردی آن توانستیم گوهر وجودی خودمان را پیدا کنیم و همین امر باعث شد که اعتیاد را پس‌رونده کنیم، ما در کنگره یاد گرفتیم که اعتیاد جایگزینی است، جایگزینی مخدرهای درونی با مخدرهای بیرونی و این امر باعث شد رفته‌رفته مخدرهای طبیعی بدنمان شروع به ترشح کنند. همان‌طور که می‌دانید در کنگره با داروی OT و متد DST  افراد مصرف‌کننده به‌راحتی درمان می‌شوند.

همسفر آیناز
شیشه از مخرب‌های بسیار خطرناک است آن‌قدر خطرناک که حتی در تصور هم نمی‌گنجد. شیشه در گروه مواد مخدر محرک قرار داده شده است؛ ولی مخدرهای شیشه، آیس و کریستال جز مواد محرک و مخدر نیستند؛ بلکه جزو مواد مخرب هستند که جناب مهندس به بمب اتم تشبیه کردند. مهم‌ترین ترکیب ماده مخدر شیشه آمفتامین است و در جنگ جهانی دوم به‌عنوان داروی مؤثر در رفع افسردگی یا اضطراب سربازانی که مشغول جنگ بودند و نیروهایی که می‌خواستند چند شبانه‌روز بجنگند برای بالابردن سطح انرژی آنها از آمفتامین استفاده می‌کردند. مصرف شیشه بیشتر از هر نوع ماده مخدر دیگر در مغز تخریب ایجاد می‌کند و علت تخریب بالای آن ترشح بیش از اندازه دوپامین در بخش‌هایی از مغز است چند صد برابر دوپامین را بالا می‌برد و وقتی که دوپامین بالا برود شخص دچار اسکیزوفرنی می‌شود و توهم شدید به او دست می‌دهد و شخص دوقطبی می‌شود. یک مصرف‌کنندهٔ شیشه به‌تنهایی یک دیوانه‌خانهٔ تمام‌عیار است. شخص مصرف‌کننده علاوه بر آسیب‌های جسمانی که متحمل می‌شود؛ مانند اختلال در عملکرد دریچه پروستات، جوش‌های چرکین، آسیب‌های کبدی و عفونت در دستگاه گوارش و روده‌ها کوچک‌شدن بیضه‌ها و تضعیف قوای جنسی دچار توهمات بالا هستند که گاهی اوقات این توهمات به‌قدری شدید است که باعث بدبینی بیش از اندازه و سوءظن نسبت به اطرافیان و حتی نزدیک‌ترین فرد زندگی خودش که همسرش هست می‌شود و مدام فکر می‌کنند که همه با او دشمنی دارند و می‌خواهند به او آسیب برسانند. وقتی با مصرف‌کنندهٔ شیشه‌ای صحبتی شود نمی‌خواهند بپذیرند و فکر می‌کنند همهٔ دنیا اشتباه می‌کنند و فقط آنها راست می‌گویند، در یک خانواده کافی است یک شخص مصرف‌کنندهٔ شیشه‌ای باشد دیگر امنیت و آرامش از آن خانه می‌رود حتی گاهی دیده شده که حتی همسایه‌ها نیز آرامش ندارند و در عذاب هستند. خوشبختانه در کنگره مصرف‌کنندگان شیشه‌ای بی‌شماری هستند که با چندین سال تخریب به لطف آقای مهندس درمان شده‌اند و ای‌کاش آگاهی‌های کنگره نسبت به انواع مخدر و راه درمان آن همه‌گیر شود و رسانه‌ها و سازمان‌های مختلف این آموزش و آگاهی را دریافت کنند تا افراد کمتری گرفتار شوند.

با سپاس از راهنما همسفر سعیده و رهجویان گرامیشان (لژیون هفتم)

ویراستاری و ارسال: همسفر پریسا، خدمتگزار سایت
همسفران نمایندگی البرز (کرج)