تاریکی و ظلمت

همسفر الهام و مسافرشان علی با آخرین آنتی ایکس مصرفی شیره و تریاک و دو دهه تخریب وارد کنگره شدند. به مدت ۱۷ ماه سفر کردند با متد DST با داروی OT با راهنمایی مسافر علی اشکذری و همسفر سمیه جعفری سفر کردند. هم‌اکنون ۶ سال است که با دستان پرتوان آقای مهندس از بند اعتیاد آزاد و رها هستند. در ابتدا خدمت دبیری و بعد نگهبانی و مرزبانی را تجربه کرده‌اند. ورزش همسفر والیبال و شنا.

نحوه آشنایی شما با کنگره ۶۰ چگونه بود؟

از طریق یکی از دوستان مسافرم با کنگره آشنا شدیم؛ اما مدت دو سال زمان برد تا اذن ورود به کنگره برای ما صادر شود و به این مکان مقدس بیاییم.

با توجه به دستور جلسه این هفته «قضاوت وجهالت» به نظر شما قضاوت و جهالت چیست؟

همان‌طور که از این واژه پیدا است قضاوت به معنی قاضی بودن و جهالت به معنی جهل و نادانی است و این دو با هم رابطه مستقیمی دارد یعنی هر چه‌قدر انسان‌ها جاهل‌تر و نادان‌تر باشند قضاوت‌های بیشتری انجام می‌دهند. زمانی‌که نوری وجود نداشته باشد تاریکی و ظلمت زاده می‌شود که این همان جهالت است و زمانی‌که نوری از روزنه بیرون می‌زند تاریکی و ظلمت زدوده می‌شود. هر چه‌قدر دانایی و آگاهی انسان بیشتر می‌شود کمتر به قضاوت دیگران می‌پردازد و دوربین را به‌سمت خود برمی‌گرداند و از قضاوت دیگران پرهیز می‌کند.

آیا شما تاکنون مسافر خود را مورد قضاوت قرار داده‌اید؟

بله متاسفانه هم در دوران اعتیاد و هم در زمان سفر، ایشان را مورد قضاوت قرار دادم؛ اما در این مدت با آموزش‌های کنگره سعی نمودم کمتر به قضاوت بپردازم و از نیروی عقل و آگاهی خود بیشتر استفاده کنم البته به آموزش و زمان بیشتری نیازمند هستم تا موفق شوم.

در همه مراحل زندگی انسان ناچار به قضاوت است، چه چیزی انسان را از قضاوت کردن دور می‌کند؟

در سی‌دی قضاوت و جهالت استاد امین بسیار زیبا به این مقوله پرداختند و فرمودند: قضاوت کردن از سمت انسان‌هایی رخ می‌دهد که دچار جهالت و نادانی هستند، قضاوت کردن به اطلاعات وسیعی نیاز دارد و برحسب حدس و گمان نمی‌شود دیگران را قضاوت کرد. انسان دارای صور آشکار و صور پنهان است و اطلاعی از صور پنهان دیگران نداریم، زمانی‌که دیگران را قضاوت می‌کنیم دچار ضدارزش می‌شویم و آرامش خود را از دست می‌دهیم، قضاوت کردن باعث ایجاد حسادت، کینه و نفرت می‌شود، تنها راه این است که به برطرف کردن عیب‌های خود بپردازیم و دوربین را به سمت خود بچرخانیم و از قضاوت کردن دیگران دوری کنیم.

در کنگره می‌گویند: «اول ندانی را بدان تا بدانی را بدانی» برداشت شما چیست؟

جناب مهندس می‌فرمایند: پذیرفتن مشکل، نیمی از راه‌حل مشکل است. من اول باید بدانم که  چه چیزی را نمی‌دانم و ممکن است توهم دانستن داشته باشم، باید این را بپذیرم که بسیاری از قوانین زندگی کردن را نمی‌دانم و با آموزش‌های کنگره، راهنما و گوش به فرمان بودن متوجه این شدم که چه‌قدر نمی‌دانم، حالا با تلاش و کوشش خود می‌توانم آن را فرا بگیرم. به‌قول قدیمی‌ها «دانا هم داند و هم پرسد، نادان نداند و نپرسد».

شما خدمت مرزبانی را گذرانده‌اید و شاید مورد قضاوت دیگران قرار گرفته باشید، نحوه برخورد شما چگونه بوده است؟

بله صدرصد، البته تمام سعی خود را کردم با آرامش و طبق قوانین کنگره رفتار کنم؛ چون همه ما به کنگره آمده‌ایم تا آموزش ببینیم و باید فرمان‌بردار باشیم.

نظر شما در مورد این صحبت جناب مهندس که می‌فرمایند: «جهالت احتیاج به پیش نیاز ندارد» چیست؟

برداشت بنده این است، کسی که نادان و جاهل باشد دریچه ورود به ضدارزش‌ها و بدی‌ها برای او باز است و دچار منیت است. منیت، ترس و ناامیدی به همراه دارد، امنیت و آرامش را از بین می‌برد و همه این‌ها در اثر نبود آگاهی و آموزش است.

کلام آخر:

از جناب مهندس و خانواده محترم ایشان سپاس‌گزارم. خدا را شاکر هستم اذن ورود به کنگره به من ارزانی شد و توانستم آموزش بگیرم، خود را تغییر بدهم و خوب بودن و مثبت دیدن را در خودم تقویت کنم. از تمام کسانی که در کنگره ۶۰ و شعبه حسنانی خدمت می‌کنند تشکر می‌کنم.

مصاحبه و تايپ: همسفر پریسا رهجوی راهنما همسفر سمیه (لژیون ششم)
عکس: مرزبان خبری همسفر مريم
ویرایش نهایی: همسفر احسانه رهجوی راهنما همسفر رضیه (لژیون هفتم)
ارسال: همسفر سارا رهجوی راهنما همسفر سمیه (لژیون ششم)
همسفران نمایندگی حسنانی