English Version
English

کسی که جهالت داشته باشد هیچ موقع احساس امنیت نمی‌کند

 کسی که جهالت داشته باشد هیچ موقع احساس امنیت نمی‌کند

دواردهمین جلسه از دور سی‌ و هفتم کارگاه‌های آموزشی خصوصی مسافران کنگره ۶۰؛ نمایندگی عمان سامانی شهرکرد به استادی مسافر رضا، نگهبانی مسافر نجف قلی و دبیری موقت مسافر کیوان با دستور جلسه " قضاوت و جهالت" سه‌شنبه ۱۴ تيرماه ۱۴۰۳ راس ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.

سخنان استاد:

سلام دوستان رضا هستم یک مسافر.
شاکر و سپاسگزار خداوند هستم که اجازه حضور در کنار شما عزیزان را به من داد، از ایجنت شعبه، مرزبانان و راهنمای خوبم آقا فربد تشکر می‌کنم، به خاطر اینکه اجازه دادند من برای اولین بار در این جایگاه قرار بگیرم و خدمت کنم و آموزش بگیرم،
یکی از دستور جلسات مهم کنگره ۶۰ همین قضاوت و جهالت است که در حرمت‌ها هم به آن اشاره شده است. قضاوت یعنی عدالت، داوری کردن که لازمه‌اش علم و آگاهی است. جهالت یعنی نادانی، ناآگاهی، ظلمت و تاریکی کسی که جهالت داشته باشد هیچ موقع احساس امنیت نمی‌کند. مثلاً خود من زمان مصرف از سایه خودم هم می‌ترسیدم و همین امر باعث می‌شد به انسانی عصبی و پرخاشگر تبدیل شوم، افکار منفی، خودخواهی، خرافه گویی، دروغ گفتن، همه این‌ها میوه‌های جهالت هستند و جهالت را به وجود می‌آورند. آقای مهندس می‌فرمایند: خداوند به انسان قدرت اختیار و قضاوت کردن‌ها داده است که بتواند از دوراهی‌های زندگی عبور کند، انسان فطرتاً موجودی است که گویی قاضی به دنیا آمده است. پس ما دائماً در حال قضاوت هستیم چون سرنوشت در دست خودمان است و قدرت اختیار به ما داده شده است پس قضاوت کردن امری است که برای زندگی ما لازم و ضروری است.
استاد امین می‌فرمایند: کسی که قضاوت می‌کند مانند این است که زغال از کوره داغ بردارد و در دست خودش نگه دارد. قضاوت کردن و تجسس کردن در امور شخصی دیگران وقت انرژی ما را می‌گیرد. در اینجا ما مجبور می‌شویم که خودمان را سرزنش کنیم و پشت سر دیگران غیبت کنیم که باعث رنج و عذاب ما می‌شود. از این دستور جلسه نتیجه می‌گیرم، قضاوت باعث خراب شدن حال خودم و دیگران می‌شود و هر چقدر من جاهل‌تر و نادان‌تر باشم، قضاوتم در مورد دیگران بیشتر و در مورد خودم کمتر است و هر چقدر آگاه‌تر و داناتر باشم، قضاوتم در مورد خودم بیشتر و در مورد دیگران کمتر خواهد بود. همچنین دانایی باعث می‌شود که قضاوت، توجه و تمرکز ما از دیگران برداشته شود و دوربین را بر روی خودمان بیندازیم.
از اینکه به صحبت‌های من توجه کردید از همه شما متشکرم.

لژیون خدمتگزار: لژیون سوم راهنما آقا فربد

نگارنده: مسافر کیارش
ویراستار: مسافر کیارش
تنظیم: مسافر‌ کیارش
ارسال: مرزبان خبری‌ جعفر

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .