دخالت در اموری که به ما مربوط نیست عین جهالت است

نهمین جلسه از دوره چهارم جلسات لژیون سردار همسفران شادآباد با نگهبانی همسفر معصومه، دبیری همسفر مریم و استادی راهنمای تازه‌واردین همسفر محدثه با دستورجلسه "قضاوت و جهالت" در روز سه‌شنبه مورخ ۱۴۰۳/۴/۱۲ رأس ساعت ۱۴:۴۵ الی ۱۵/۴۵ به‌صورت حضوری برگزار گردید.

خلاصه سخنان استاد:
خدا را هزاران بار شکر که برای اولین بار این جايگاه را قسمت بنده کرد، امیدوارم انرژی این جمع به قلب غم دیده‌ی خانم منیره‌ی عزیزم برسد و خداوند به دل‌شان تسکین بدهد.
این دستور جلسه در مورد قضاوت و جهالت است. در ابتدا می‌خواستم در مورد صور پنهان انسان‌ها صحبت کنم، مشکلات اصلی انسان ابتدا از ذهن شروع می‌شود و ذهن ما دائم در حال حرف زدن و تصمیم گیری است. منبع اصلی ناآرامی‌های انسان ذهن او است، زیرا ذهن می‌خواهد اتفاقات و آدم‌های اطراف را کنترل کند و می‌گوید؛ نکن و اتفاقات مهم برخلاف میل او می‌افتد.
چند روز گذشته در سایت روانشناسی تحقیق می‌کردم و خیلی جالب نوشته بود، ذهن انسان برای اولین بار که با یک فرد وارد معاشرت می‌شود در ۷ ثانیه اول ۱۱ تصمیم در مورد شخص می‌گیرد، بدون هیچ درک و شناخت او را قضاوت می‌کند، اگر دانایی داشته باشد قضاوت زیبا می‌کند و اگر دانایی نداشته باشد قضاوت متفاوت است، مانند آیا آن شخص مورد اعتماد است؟ شغل او چیست؟ و...
مهم‌ترین و اصلی ترین موضوع در مورد قضاوت که استاد امین در سی‌دی‌ها صحبت می‌کنند این است، هر جیزی که از آدم‌های اطراف باعث آزار ما می‌شود قطعاً در درون ما وجود دارد و در کنگره آموختیم مسئله قضاوت هم دقیقاً همین‌طور است.
آقای مهندس می‌فرمایند: آدم‌ها آینه‌ی روبه‌روی ما هستند، وقتی‌که صفتی در یک شخص ما را اذیت می‌کند و آن شخص را مورد قضاوت قرار می‌دهیم دقیقاً خودمان هم در این جايگاه قرار خواهیم گرفت.
پس اول از همه باید خودم را قضاوت کنم‌ و با این موضوع که همه جوانب درست است می‌توانم روی ذهن خود متمرکز شوم تا بتوانم تزکیه و پالایش را انجام بدهم. مسئله‌ی مهمی که در درون ما رخ می‌دهد حسادت‌ها و قضاوت‌ها است که بر اثر جهل اتفاق می‌افتد.
من در لژیون تغذیه به رهجوهایم می‌گویم: چیزی که خیلی مهم است جنگ درون است. جنگ صور آشکار که مشخص است، اما جنگ صور پنهان عظمت خاصی دارد، به مکان و زمان مشخص هم برنمی‌گردد و در هر مکانی می‌توان فرد را قضاوت کرد.
در کنگره آقای مهندس همیشه یک مثلث را ترسیم می‌کنند من هم خیلی فکر کردم که چه اضلاعی باعث می‌شود ما قضاوت کنیم، قائده که جهالت است، یک ضلع ریاضت و ضلع دیگر حسادت است.
حسادت‌ها می‌تواند بر اثر فقدان نداشته‌ها باشد، زمانی.که من نتوانم یک جايگاه خوب داشته باشم و شخص دیگری در آن جايگاه قرار بگیرد اول قضاوت می‌کنم و بعد حال درون من بد می‌شود.
ضلع ریاضیت، سختی‌ها و اتفاقات تلخی که در زندگی ما رقم می‌خورد و قادر به بیرون آمدن از آن تاریکی نیستیم و دائماً اطرافیان را مقصر می‌دانیم.
ضلع جهالت، هیچ ابزاری نیاز ندارد و می‌توان این موضوع را به کسی نسبت داد که اصلاً فکر نمی‌کند و تلاشی برای تغییر صفات خود نمی‌کند.
آقای مهندس می‌فرمایند: انسان‌های جاهل از نوشتارها عقب‌ هستند و حاضر نیستند صفت خود را تغییر بدهند.
آسیب‌های قضاوت راه حل‌هایی دارد، کسی که قضاوت می‌شود بار سنگینی به دوش می‌کشد، مسیر فرآیند زندگی فرد را هم تغییر می‌دهد و به ناکجا‌آباد می‌برد، مانند کسی که دچار مشکل است، برای او قاضی می‌شویم، می‌گوییم چرا این کار را کردی، کمکی به او نمی‌کنیم و همیشه خود فرد در گرداب قضاوت از بین می‌رود مگر اینکه مسیرش را عوض کند.
راه حل‌هایی برای قضاوت نکردن وجود دارد مانند:
۱- باید بدانیم قاضی خداوند است، روی دانایی خود کار کنیم و از مطالب و نوشتارها جلوتر باشیم.
۲- نظر و دیدگاه انسان‌ها خیلی مهم نباشد، زیرا هر چه مهم‌تر باشد تیتر این قضاوت مهلک‌تر است.
۳- اعتماد‌به‌نفس و خودارزشمندی خود را بالا ببریم.
۴- به هر واکنش و ساختاری حساس نباشیم، ترس از قضاوت نداشته باشیم، زیرا ترس تفکر و قدرت حرکت را می‌خورد.
۵- قضاوت نکنیم تا قضاوت نشویم و این یک چرخه در زمان حیات انسان است.
۶- باید انسان‌ها را همان‌طور که هستند با عشق و محبت بپذیریم و با عشق به آنها نگاه کنیم.
کلام آخر آقای مهندس می‌فرمایند: ساختار انسان قاضی‌گونه خلق شده است، چراکه همیشه انسان بر سر یک دو راهی قرار دارد و باید مسیرش را خودش با قضاوت تعیین کند، با این حال دخالت در اموری که به ما مربوط نیست عین جهالت است.

تعداد اعضای لژیون: ۱۵۷ نفر
تعداد حاضرین در جلسه: ۹۹ نفر
تعداد مشارکت‌کنندگان: ۸ نفر
تعداد میهمانان: ۲۰ نفر
خزانه‌دار: همسفر عاطفه رهجوی راهنما همسفر فریده لژیون پانزدهم
تهیه و تنظیم: همسفر مریم دبیر لژیون سردار
ویراستاری و ارسال: همسفر اکرم رهجوی راهنما همسفر صبا لژیون یکم
همسفران نمایندگی شادآباد