قضاوت، مانند دارکوب است

نهمین جلسه از دوره چهارم جلسات لژیون سردار همسفران کنگره ۶۰، ویژه نمایندگی ابن‌سینا با استادی مرزبان همسفر عشرت و نگهبانی پهلوان همسفر لیلا و دبیری همسفر فاطمه با دستورجلسه «قضاوت و جهالت» روز سه‌شنبه در تاریخ دوازدهم تیر ماه ۱۴۰۳ رأس ساعت ۱۴:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

می‌دانیم که انسان بر سر دوراهی قرار دارد. برداشت من این است که انسان می‌تواند قضاوت بی‌ربط انجام بدهد و هم در مورد خودش قضاوت کند؛ اگر منِ عشرت در مورد خود و کارهای خود قضاوت کنم و سرم را رو به خودم برگردانم، دوربین را از روی مسافرم بردارم و به کسی کاری نداشته باشم، هیچ مشکلی بوجود نخواهد آمد.
قضاوت کردن باعث می‌شود حال دیگران خراب شود؛ به گفته استاد امین، قضاوت کردن مانند دارکوب می‌ماند؛ زمانی‌که دارکوب نوک خود را به یک درخت می‌زند آن‌قدر ادامه می‌دهد تا به انتهای تنه درخت برسد و قضاوت هم به این شکل می‌باشد و کنجکاوی ادامه پیدا می‌کند و این کار اصلا صحیح نمی‌باشد؛ اگر قضاوت را به لژیون سردار ربط بدهیم، به این شکل است که من دائم پیش خود بگویم که چرا فلان شخص دنور یا پهلوان شد؛ در صورتی‌که باید سر من در لاک خودم باشد، توان خود را بسنجم و کاری به شخص دیگری نداشته باشم.
لژیون سردار مانند چارچوب یک خانه می‌باشد و اگر از لژیون مالی حمایت نکنیم، واقعا کنگره و شعبات پا برجا نخواهند ماند؛ اگر یک مسافر یا همسفری در کنگره ۶۰ به حال خوب و آرامش رسیدند بایستی از لژیون مالی حمایت نمایند؛ زیرا طبق گفته‌های آقای مهندس کنگره مکان آموزشی خصوصی است و برای پیشبرد اهدافش از حمایت مالی اعضاء استفاده می‌کند.
در آخر این‌که هیچکس نمی‌تواند قضاوت انجام بدهد؛ مگر خداوند و اگر من قضاوت کنم به جهالت کشیده خواهم شد.

تایپ: همسفر سمیرا رهجوی راهنما همسفر اشرف (لژیون هشتم)
عکاس خبری، ویراستاری و ارسال: همسفر ملیکا رهجوی راهنما همسفر مهناز (لژیون دوم)
همسفران نمایندگی ابن‌سینا