گروه خانواده-قضاوت وجهالت

به‌نام‌قدرت‌مطلق‌الله

جلسه هفتم ازدوردوم کارگاه آموزشی خصوصی همسفران نمایندگی پردیس با استادی:همسفر مرضیه نگهبانی:همسفر معصومه ودبیری:همسفر سلیمه با دستور جلسه:قضاوت وجهالت درروز سه شنبه مورخ ۱۴۰۳/۴/۱۲راس ساعت ۱۶:۳۰دقیقه آغاز به کارنمود. 

خلاصه سخنان استاد:

《به نام قدرت مطلق 》
استاد جلسه: همسفر مرضیه
(دستور جلسه قضاوت و جهالت )
قضاوت به معنی حکم کردن و داوری،
جهالت از جهل می‌آید به معنی نادانی و ندانستن، وقتی این دو موضوع را کنار هم قرار بدهیم به این معنا است که از قضاوت‌هایی که بر مبنای ندانستن است پرهیز کنیم. وقتی شخصی در مقام قاضی قرار می‌گیرد باید حرفهای دو طرف دعوا را بشنود، بررسی کند، جستجو کند و بعد باید با یک گروه از انسان‌های آگاه و دانا که اطلاعات و آگاهی دارند کمک بگیرد و در نهایت قضاوت کند، شاید آن موقع هم در قضاوتش دچار اشتباه شود. بیشتر قضاوت‌های ما ظاهری است یعنی هر چیزی که با چشممان ببنیم قضاوت می‌کنیم، از باطنش بی خبریم و اطلاعی نداریم. جهالت هم نقطه‌ی مقابل قضاوت، وقتی از چیزی آگاهی نداریم، اطلاعی نداریم نباید بی‌خود و  بی‌جهت در مورد آن موضوع قضاوت کنیم. کسانی می‌توانند انتقاد کنند که به رشد و آگاهی رسیده باشند. باید بدانند کجا باید قضاوت کنند، کجا نباید قضاوت کنند. قضاوت نادرست هم روی سیستم شبه افیونی ما اثر می‌گذارد و باعث ترس، ناامیدی، اضطراب در ما می‌شود. ما با قضاوت کردن می‌خواهیم از خودمان فرار کنیم، راه حل این استرس هم در جهان‌بینی است. باید علم زندگی کردن را در جهان‌بینی یاد بگیریم. زمانی که در مورد دیگران قضاوت می‌کنیم، این قضاوت باعث می‌شود انرژی خودمان را از دست بدهیم، انرژی که باید صرف کارهایی مثل آموزش و درمان ما بشود را از دست می‌دهیم. باید قضاوت و دید منفی را از خودمان دور کنیم، به افراد با دید مثبت نگاه کنیم، چون هر کاری که می‌کنیم انعکاس آن به خودمان برمی‌گردد.

قضاوت کار بسیار سختی است، چون ما علم و آگاهی آن را نداریم. تنها کسانی  می‌تواند قضاوت کنند که علم آن را داشته باشند که آن هم فقط خداوند است که کاملا عدالت را اجرا می‌کند. انسان همیشه بر سر دوراهی قرار می‌گیرد تا با اختیار خودش انتخاب کند، انسان دائما در حال قضاوت کردن است، برای مثال، چرا این مدلی راه میروی؟ چرا این لباس را پوشیدی، چرا چاق شدی؟ و هزاران چراهای دیگر.حتی قضاوت کردن در مورد همسر و فرزندان هم باید در حدی باشد که وارد  حریم خصوصی آنها نشویم. من اگر بخواهم از تجربه‌ی خودم بگویم، قبل از کنگره خیلی قضاوت می‌کردم، مخصوصا در مورد مسافرم که همیشه به او می‌گفتم تو خودخواهی، اراده نداری، چرا نمی‌توانی اعتیادت را کنار بگذاری؟ برای همین هم برای مسافرم خیلی بیشتر تخریب ایجاد کردم. همیشه از قضاوت دیگران می‌ترسیدم به همین دلیل اعتیاد مسافرم را پنهان می‌کردم و نمی‌گذاشتم کسی بفهمد، زیاد با کسی رفت و آمد نمی‌کردم. ما با قضاوت کردن می‌خواهیم از خودمان فرار کنیم. شکر خدا الان با آموزشهای کنگره فهمیدم که چقدر من قبلا جاهل بودم و با رفتار و گفتارم چقدر مرتکب اشتباهاتی می‌شدم که هم به خودم و هم به مسافرم آسیب می‌زدم. ولی حالا با علم کنگره یاد گرفتم که نباید کسی را قضاوت کنم، باید دوربینم را از روی دیگران برداشته و بر روی خودم زوم کنم و ایرادهای خودم را ببینم، روی خودم کار کنم، به فکر درمان خودم باشم و قضاوت بی‌جا نکنم. اگر می‌خواهیم به آرامش برسیم نباید در امور دیگران قضاوت و دخالت کنیم، باید حرمت دیگران را نگه داریم‌ و به همه احترام بگذاریم. پس قضاوت درست بر پایه‌ی مثلث دانایی یعنی تفکر، تجربه و آموزش است. اگر غیر از این باشد نتیجه درستی نمی‌گیریم.
آقای مهندس در لایو ۴ شنبه گفتند، حضرت مسیح فرمودند: قضاوت نکنید تا مورد قضاوت دیگران قرار نگیرید.

ودرنهایت لوح تقدیر لژیون سردار داده شد

تایپ و ویرایش:همسفر ملک لژیون دوم 

تنظیم و ارسال:مرزبان خبری همسفر ساغر