قضاوت انسان را از اصل خودش دور می‌کند

سومین جلسه از دور چهلم و دوم کارگاه‌های آموزشی خصوصی  کنگره۶۰ ویژه مسافران، نمایندگی وحید با استادی راهنمای محترم مسافر هادی ،  نگهبانی مسافر حسین و دبیری مسافر علی‌رضا با دستور جلسه "قضاوت و جهالت" چهارشنبه 13 خردادماه ١۴٠۳ ساعت ۱۷ آغاز به کارکرد.
سخنان استاد:
خداوند را شاکرم در این جایگاه قرار گرفتم تا بتوانم خدمت کنم و آموزش بگیرم. دستور جلسه امروز قضاوت و جهالت است، عزیزی می‌گفت انسان برای اینکه کمتر فکر کند قضاوت می‌کند و این یعنی قضاوت، صفت کسانی است که کمتر فکر می‌کنند. اگر بخواهیم قضاوت را از دیدگاه کنگره60 به‌صورت مختصر بررسی کنیم باید بگویم که قضاوت تنها و تنها مختص خداوند است؛ زیرا فقط خداوند قاضی مطلق است و جناب مهندس نیز در سخنانشان بر این موضوع تأکید داشتند. حال اگر این وظیفه بر عهده شخصی گذاشته شود و صفت قاضی بگیرد فقط در مورد موضوع خاصی است که در مورد آن آگاهی و تسلط دارد.
این موضوع نشانگر آن است که هرگونه قضاوتی خارج از این شرایط ناشی از جهالت محض انسان است، در کلام‌الله نیز آمده است که‌ ای کسانی که ایمان آورده‌اید از هرگونه گمان بد پرهیز کنید؛ زیرا گمان بد هم گناه است و هم شما را به کج‌راه می‌برد. امیرالمؤمنین می‌فرمایند اگر بندگان چیزی را نمی‌دانستند و قضاوت کردند قطعاً کافر و گمراه می‌شوند. گاهی برای اینکه قضاوت نکنیم باید نگاه و طرز فکر خود را عوض کنیم یا به‌اصطلاح چشمان خود را بشوییم و در خود تغییر ایجاد کنیم. در کنگره60 نیز اگر به راهنمایان این مسئولیت داده‌شده و اجازه قضاوت دارند، در حرمت کنگره به‌طور کامل معین است که این قضاوت تنها در مسئله درمان اعتیاد است. در حرمت کنگره60 به‌صورت کاملاً واضح گفته‌شده که اجازه قضاوت، تجسس و غیبت در مورد یکدیگر را نداریم زیرا که این موضوع مانند حرکت بر لبه تیغ، خطرناک است و فقط راهنمایان بر اساس آگاهی و تسلطی که درزمینهٔ درمان اعتیاد کسب کرده‌اند اجازه قضاوت رهجو را در این زمینه دارند. حضرت حافظ می‌فرمایند: عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه‌سرشت که گناه دگران بر تو نخواهند نوشت. قضاوت فقط انسان را از اصل موضوع و مرکز دایره دور می‌کند و هیچ فایده و دستاوردی به‌جز خراب کردن حال خود و شخصی دیگر ندارد و سرانجام نامشخصی با دور شدن از مسیر رقم خواهد زد، در کنگره60 اگر دوربین بر روی خود نباشد گردباد کنگره باعث حذف فرد از مجموعه کنگره می‌شود. قضاوت انسان را از اصل خودش دور می‌کند و خسارت قضاوت متوجه خود شخص قضاوت کننده می‌باشد و هیچ خسارتی بر شخص قضاوت شونده وارد نیست. وقتی کسی را قضاوت می‌کنیم انرژی خود را در هستی از دست می‌دهیم و خود از مرکز دایره اصلی دور می‌شویم.

تایپ و ویرایش: مسافر امین
عکس و ارسال: مسافر مجتبی