من به عنوان یک راهنما و الگو باید مراقب رفتار خود باشم که مورد قضاوت دیگران قرار نگیرم

سیزدهمین جلسه از دوره دوم کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگره ۶۰، نمایندگی رازی، با استادی راهنمای محترم مسافر محسن، نگهبانی مسافر امیر و دبیری مسافر جواد با دستور جلسه **قضاوت و جهالت** روز چهارشنبه سیزدهم تیر ماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد

سلام دوستان محسن هستم یک مسافر، تشکر می‌کنم از همه عزیزانی که باعث شدن من امروز در این جایگاه قرار بگیرم برای خدمت کردن و آموزش گرفتن، در مورد دستور جلسه این هفته که قضاوت و جهالت است، امیدوارم در این هفته به اندازه کافی از این دستور جلسه استفاده کرده باشیم، این دستور جلسه جزو مهمترین دستور جلسات کنگره ۶۰ می‌باشد، چون یک مقدار خاص می‌باشد، مسافرانی که در سفرشان دچار مشکل شدن تحت تأثیر این موضوع قرار گرفتن، در سفر اول برای افراد تازه وارد این دستور جلسه یک مقدار باعث تعجب آنها می‌شود، که من مصرف کننده هستم و وارد کنگره شدم که این مشکل را حل کنم،اما موضوع قضاوت و جهالت چیست، ولی باید این موارد باید تجربه شود تا کامل با آن آشنا شویم، امروز من مسافر با خواندن یک صفحه از کتاب یا یک فیلم نمی‌توانم آن را قضاوت کنم، ولی متأسفانه ما با افتادن یک اتفاق کوچک آن موضوع را مورد قضاوت قرار می‌دهیم و هیچ اطلاعاتی در مورد آن موضوع نداریم، گاهی اوقات هم با شنیدن یک موضوعی آن را قضاوت می‌کنیم، حتی به شخص مقابل هم فرصت دفاع نمی‌دهیم، من سفر اولی با مصرف هروئین و تریاک و شیشه و غیره وارد کنگره می‌شوم، راهنما بر طبق برنامه مقدار داروی من را تعیین می‌کند و من سریع وارد مرحله قیاس می‌شوم و می‌گویم راهنما به مسافر دیگر بیشتر از من شربت داده است، حتماً یک داستانی پشت این موضوع وجود دارد و سریع وارد مرحله قضاوت می‌شوم، بدون اینکه اطلاعاتی در مورد پروتکل درمانی کنگره ۶۰ داشته باشم، این موضوع باعث می‌شود که من کم‌ کم از کنگره دور شوم و به خودم این حق را می‌دهم که من با حال خراب وارد کنگره شدم راهنما به من توجه نکرده است، راهنما تنها کسی است که می‌تواند مسافرانش را قضاوت کند، چون اوضاع و احوال رهجو را می‌داند، این دستور جلسه هم در سفر اول هم در سفر دوم با آن برخورد می‌کنیم، من امروز هم درگیره قضاوت کردن هم قضاوت شدن می‌شوم، من امروز نمی‌توانم بدون اطلاعات و آگاهی کسی را قضاوت کنم، اگر این کار را انجام بدهم مساوی است با آن جهالتی که در موردش کنگره صحبت می‌کند، من به عنوان یک سفر دومی مطلب زیادی در مورد کنگره نمی‌دانم و در اندازه یک راهنما اطلاع دارم، اگر امروز من درگیر قضاوت کردن ایجنت یا دیده‌بان شوم قطعاً آسیب خواهم دید، ما در این دستور جلسه باید آموزش بگیریم قضاوت کردن بدون اطلاعات و آگاهی مساوی با جهالت است، در مثلث جهالت یک ضلعی داریم با نام منیت و این باعث می‌شود که خودم را با دیگران مقایسه کنم، در صورتی که من اطلاعاتی از دیگران ندارم، من راهنما امروز اگر بخواهم درگیر قضاوت شدن نشوم، همه ما یک طوری عمل صالح را انجام می‌دهیم و دوست داریم که تایید شویم، من به عنوان راهنما تمام وظایف خود را انجام می‌دهم و انتظار دارم که همه تأییدم کنند چون تمام کارهایم عمل سالم است، ولی یک وقتایی این اتفاق نمی‌افتد، من فقط باید با تفکر خودم آن عمل سالم را انجام بدهم و نگاه نکنم که مورد تأیید دیگران قرار می‌گیرم یا نه، اگر آن عمل سالم را انجام بدهم قطعاً مورد تأیید قرار می‌گیرم، من راهنما یا سفر اولی نباید یک عمل مشکوکی انجام بدهم که مورد قضاوت اطرافیانم قرار بگیرم، مثلاً من سفر اولی نباید خواب آلود باشم تا دیگران قضاوتم کنند و بگویند که مواد مصرف کرده است، ولی شاید دیشب گرفتاری یا مشکلی داشته و نتوانسته خوب استراحت کند، در شعبه ستارخان برای عوض شدن فضای داخل شعبه یک اود روشن کردم و یکی از راهنماها گفت بده دست من باشه تا نگهدارم که نیفتد، موقعی که گرفت دست را گذاشت کنار صندلی و کسی که از پشت می‌آمد متوجه نمی‌شد که دستش چی هستش، فقط می‌دیدند یک دودی از کنار صندلی بلند می‌شود، من گفتم اگر یک نفرالان وارد شعبه شود فکر می‌کند ما در حال سیگار کشیدن هستیم، این یک حرکت شبه برانگیز است، آن سفر اولی که وارد می‌شود بین صندلی را نگاه نمی‌کند که ببیند چه چیزی است، من به عنوان یک راهنما و الگو باید مراقب رفتار خود باشم که مورد قضاوت دیگران قرار نگیرم، از اینکه یه صحبت‌های من توجه کردید خیلی متشکرم.

تایپ مسافر : بهمن

بارگذاری : مسافر نادر

مرزبان کشیک : مسافر محمد