جهالت به معنای؛ عدم آگاهی

پیرامون دستور جلسه هفتگی: «قضاوت و جهالت» گفتگویی صمیمانه با همسفر الهام داشتیم شما عزیزان را به مشاهده ادامه آن دعوت می‌کنیم:

سلام دوستان الهام هستم همسفر

 چرا نباید دیگران را قضاوت کنیم؟

قضاوت کار ما نیست، پس بدون دلیل و مدرک قضاوت نکنیم تا مورد قضاوت قرار نگـیریم.

سه نوع قضاوت وجود دارد:

  قضاوت بر خداوند 

 قضاوت بر مردم  

 قضاوت بر خود

قضاوت بر خود مورد ستایش است، زیرا با این‌کار من به نقص‌های خود اشراف پیدا می‌کنم و اگر به درستی قضاوت کنم، می‌توانم در پی رفع آن‌ها تلاش کنم.

در کنـگره گفته می‌شود؛ افرادی که خودشان را بدون عیب و نقص می‌دانند، نور ایمــان و دانایی در آن‌ها وجود ندارد.

در کل نباید در دیگران را نباید قضاوت کنیم، چون ما هیچ‌وقت از قبل دیگران و بعد خودمان خبر نداریم که چه خواهد شد. کنگره به من آموزش می‌دهد که تجسس و قضاوت در امور دیگران عمل پسندیده‌ای نیست، حتی قاضی با کلی مدرک، سند و شاهد ممکن است حکم اشتباه دهد و عواقب بدی برای همه داشته باشد.

نقطه مقابل قضاوت جهالت است، راجع‌به این مسئله توضیحاتی ارائه دهید؟

قضاوت به معنی؛ حکــم کردن و جهالت به معنی؛ عدم آگاهی و ندانستن است، ارتباط این دو کلمه به این معنی است که ما باید از قضاوت بر مبنای جهالت پرهیز کنیم.

در ابتدای جلسات کنــگره ۶۰ ما ۱۴ ثانیه سکوت می‌کنیم، از جهل و ناآگـاهی خودمان به خداوند بزرگ پناه می‌بریم. اصولاً انسان همیشه در حال قضاوت بسیاری از مسائل روزمــره زندگی است، ولی قضاوت در مــورد دیگران اشتباه است. 

به قول بزرگی: اگر می‌خواهید در مورد راه رفتن کسی قضاوت کنید، ابتدا کمی با کفش‌های او راه بروید. 

کسانی که دیگران را قضاوت می‌کنند، اکثراً در زندگی خود هدف مشخصی را دنبال نمی‌کنند.

بنابراین هــر چه انسان داناتر باشد، کمتر  دیگران را مورد قضاوت قرار می‌دهد و هرچه جاهـل‌تر باشد، دیگران را بیشتر قضاوت می‌کند.

معمولاً در قضاوت فقط ظاهـر کار را در نظر می‌گیریم و به باطن آن موضوع توجه نداریم و اصلاً به درستی و نادرستی آن تفـکر نمی‌کنیم.

(هر چه کنی به خود کنی، گر چه نیک و بد کنی) راجع به این جمله توضیح دهید؟

انسان هر کار خوب و بدی را انجام می‌دهد، نتیجه آن عاید خودش خواهد شد و به خودش بر می‌گردد. هر عمل خوب و بد دارای عکس‌العمل است.

 انسان نتیجه کارهایش را می‌بیند؛ 

(إِنْ أَحْسَنْتُمْ أَحْسَنْتُمْ لِأَنْفُسِکمْ وَ إِنْ أَسَأْتُمْ فَلَها)

اگر نیکی کنید، به خودتان نیکی می‌کنید و اگر بدی کنید باز هم به خود می‌کنید. (اسراء – ۷)

 این یک سنت همیشگی است نیکی‌ها و بدی‌ها سرانجام به خود انسان باز می‌گردد.

اعمال انسان، بی‌تأثیر در سرنوشت او نیست.

در سی‌دی قضاوت، استاد امین قضاوت را چگونه تشریح کرده‌اند؟

زمانی که ما کسی را قضاوت می‌کنیم باید منتظر قضاوت شدن باشیم. 

استاد امین فرمودند: 

قضاوت مانند؛ این است که ما موشک‌هایی را به‌ طرف شهر وجودی انسان‌های دیگر پرتاب می‌کنیم و آن شخص هم با ما وارد جنگ می‌شود و موشک خود را به سمت ما پرتاب می‌شود و این مسئله تخریب‌های زیادی را در پی دارد.

یکی از جمله‌های بسیار مهمی که در کنگره آموختم، این بود که همیشه دوربین‌ام بر روی خودم باشد.

این عمل از حقه‌های نفس است که انسان را فریب می‌دهد تا تمرکز را از روی خودش بردارد و روی دیگران متمرکز شود تا عیوب خود را نبیند و انرژی خود را صرف عیوب و قضاوت دیگران کند.

نویسنده متن: همسفر الهام، رهجوی راهنما (لژیون دهم)

تهیه و تنظیم گزارش: همسفر زهرا، رهجوی راهنما همسفر مرضیه (لژیون سوم )

ارسال مطلب: همسفر الهام، رهجوی راهنما همسفر رویا (لژیون هشتم)

همسفران نمایندگی فردوسی