قضاوت نیاز به علم و آگاهی دارد

نهمین جلسه از دوره چهارم جلسات لژیون سردار ویژه همسفران نمایندگی خلیج‌فارس بوشهر با نگهبانی همسفر زهرا، دبیری همسفر نساره و استادی همسفر نرجس با دستور جلسه «قضاوت و جهالت» روز دوشنبه ۱۱ تیرماه ۱۴۰۳ رأس ساعت ۱۵ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:
دستور جلسه در مورد قضاوت و جهالت هست، قضاوت یعنی داوری که برای داوری قطعاً نیاز به دانش و آگاهی داریم و بدون اطلاعات کافی و علم قادر به قضاوت نخواهیم بود؛ تنها شخصی که می‌توانیم در مورد آن قضاوت کنیم خود ما هستیم اما اگر بخواهیم در مورد دیگران قضاوت کنیم نیاز به پیش‌زمینه‌های بسیاری داریم بنابراین در صورت عدم این پیش‌نیازها و شناخت اگر قضاوتی هم صورت بگیرد قطعاً ناشی از جهل و نادانی ما است. جهالت یعنی نادانی و به مفهوم عدم و نبودن چیزی است به‌عنوان‌مثال اگر نور وجود دارد دیگر ظلمت و تاریکی نیست و جایی که نور وجود نداشته باشد ظلمت و تاریکی وجود دارد بنابراین وقتی نور باشد تاریکی از بین می‌رود.
تنها کسی که توانایی قضاوت دارد خداوند است که بر تمام هستی احاطه دارد، بیشتر سوءتفاهم‌ها و درگیری و اختلافات بین خانواده و دوستان ناشی از همین پیش‌داوری‌هاست که اگر بتوانیم این خصوصیت بد قضاوت بیجا را از خود دور کنیم به گناه بزرگ غیبت و بدگویی هم دست نمی‌زنیم. اصولاً آدم چون تفکر کردن برایش سخت است دست به قضاوت می‌زند چون قضاوت آسان است و به فکر و استدلال نیاز ندارد، بزرگ‌ترین بهای قضاوت تنهایی در خفاست، به‌جای قضاوت بیجا بهتر است به رویدادها نگاه خوش‌بینانه داشته باشیم چون با قضاوت آرامش درونی از ما دور می‌شود بنابراین اگر از خود شناخت درستی داشته باشیم می‌دانیم که قضاوت نادرست است و قضاوت می‌تواند مسیر زندگی دیگران را تغییر دهد.

امام علی علیه‌السلام می‌فرمایند؛ سخن دربند و اسیر توست تا وقتی‌که آن را نگفته باشی و چون گفتی تو دربند آنی پس زبانت را نگهدار، قضاوت در مورد دیگران چه خوب و چه بد بار منفی دارد بنابراین نیت و اعمال دیگران در حوزه صلاحیت ما نیستند؛ من از سی دی قضاوت آموختم برای این‌که در آرامش باشم باید قضاوت و دید منفی را از خود دور کنم و به افراد با دید مثبت نگاه کنم به‌طورکلی پیام این سی‌دی این است که چیزهایی که در مورد دیگران به ما مربوط نیست دخالت نکنیم و اگر بیل‌زن خوبی هستیم باغچه خودمان را بیل بزنیم، دوربین را روی خودمان بگیریم و از خودمان فیلم‌برداری کنیم و به این نکته توجه کنیم که قضاوت کار هر کس نیست.

مشارکت اعضا
مشارکت همسفر رها:
قضاوت موضوعی است که همه ما در زندگی روزمره با آن روبه‌رو می‌شویم و انسان‌ها بطور ناخودآگاه دائماً در حال قضاوت رفتار و اعمال دیگران هستند، زمانی که فردی را مورد قضاوت قرار می‌دهیم در حقیقت همان لحظه درون خود را آشفته می‌کنیم.
اگر می‌دانستیم قضاوت کردن چه بارها و احساسات منفی را به ما منتقل می‌کند سعی می‌کردیم که این کار را انجام ندهیم، وقتی شخصی را قضاوت می‌کنیم این سیگنال را به هستی انتقال می‌دهیم که من در این موضوع جهل دارم و به آگاهی نرسیده‌ام لطفاً من را آگاه کن بنابراین جهان هستی یا نیروی برتر من را در شرایط مشابه قرار می‌دهد و دست از سر من برنمی‌دارد تا زمانی که دقیقاً همان شرایط را تجربه کنم و درس بگیرم اصولاً با قضاوت اعلام می‌کنیم من نیاز به آموزش دارم من خوب نیاموخته‌ام و هنوز در این زمینه نادان هستم. نتیجه قضاوت بدون تفکر قطعاً آسیب و تخریب خواهد بود و شاید با یک قضاوت بیجا و اشتباه من، مسیر زندگی فردی تغییر پیدا کند و به ناکجاآباد منتهی شود؛ باید سر دوربین را به سمت خود بچرخانیم و تنها نظاره‌گر پندار، گفتار و کردار خود باشیم و اگر بازهم دچار قضاوت شدیم شک نکنیم که بازتاب این عمل روزی دامن‌گیر ما خواهد شد و هرگز فراموش نکنیم تنها قاضی عادل خداوند است.

مشارکت راهنما همسفر زینب:
به‌یقین در کنار هم قرار گرفتن قضاوت و جهالت مفهوم خاصی را دنبال می‌کند و ما را هدایت می‌کند که رابطه این دو وضعیت را بهتر درک کنیم و بشناسیم، قضاوت به معنی حکم صادر کردن است و بعد سنجش و اندازه‌گیری به معنی مقدار و اندازه، قضا و قدر به معنی اندازه‌گیری و سپس حکم صادر کردن است؛ مثل ترازو که سنجش و اندازه‌گیری می‌کند سپس اعلام می‌کند که وزن این جنس چه قدر است.
قضاوت خصوصیتی است که خداوند در خلقت انسان قرار داده زیرا انسان موجودی است که اختیار دارد، از زمانی که اختیار به انسان داده شد قدرت تجزیه‌وتحلیل مسائل و خود داوری سپس تصمیم‌گیری بر مبنای اختیار نیز به او داده شد؛ به‌هرحال این دستور جلسه می‌خواهد به من بگوید زمانی که از قدرت قضاوت نابجا و بی‌مورد استفاده کنم و حال خود و دیگران را خراب کنم نشانه این است که انسان جاهل و نادانی هستم هر چه جاهل‌تر و نادان‌تر باشم قضاوت من در مورد دیگران بیشتر و در مورد خودم کمتر است همچنین هرچه انسان داناتر و آگاه‌تر باشد نگاهش به درون خودش بیشتر می‌شود.
انشاالله خداوند توفیقی حاصل نماید که فقط به درون خود نگاه کنم و با محک و سنجش خود هرروز قدم بزرگ‌تری در راستای اهداف کنگره ۶۰ و لژیون سردار بردارم.

مشارکت راهنما همسفر فاطمه:
انسان‌ها از همان لحظه تولد مورد قضاوت دیگران قرار می‌گیرند چه خواسته و چه ناخواسته، قبل از این‌که وارد کنگره شوم از روی جهل و نادانی خیلی‌ها را قضاوت می‌کردم به‌هرحال هرکسی یک صفتی داشت و من نسبت به صفت افراد آن‌ها را قضاوت می‌کردم و با این کار به آن‌ها اجازه می‌دادم تا وارد حریم من شوند و قطعاً آن‌ها نیز من را قضاوت می‌کردند؛ قضاوت کردن من باعث پیدایش حس منفی مانند تنفر در من نسبت به آن‌ها می‌شد اما زمانی که وارد کنگره شدم آموختم که نباید کسی را قضاوت کنم چون قاضی مطلق فقط خداوند است و من در هر جایگاهی که هستم چه فرزند، همسر و یا مادر نباید دیگران را قضاوت کنم. قبل از این‌که وارد کنگره شوم انگشت اشاره خود را به‌طرف دیگران می‌گرفتم و آن‌ها را قضاوت می‌کردم و اصلاً حواسم به سه انگشت دیگرم نبود که به سمت خودم هست اگر من یک نفر را قضاوت می‌کردم شاید در همان لحظه سه نفر من را قضاوت می‌کردند؛ من در کنگره آموختم که نباید کسی را قضاوت کنم کسی که قضاوت می‌کند باید از علم، دانش و آگاهی خاصی برخوردار باشد.
مادر جهانی زندگی می‌کنیم که اطراف ما را انرژی احاطه کرده است، قضاوت کردن ابتدا انرژی را از ما می‌گیرد و بعد انرژی‌های منفی قضاوت کردن، به خود ما برمی‌گردد؛ در گذشته مسافرم را خیلی قضاوت می‌کردم و همیشه می‌گفتم: اگر برای ما مشکلی پیش می‌آید مقصر تو هستی و اگر مصرف‌کننده نبودی ما زندگی بهتری داشتیم اما اکنون خدا را شکر می‌کنم که خداوند راه کنگره را برای ما باز کرد تا من فاطمه راه و روش بهتر زندگی کردن را یاد بگیرم همچنین از آقای مهندس و خانواده ایشان تشکر می‌کنم که کنگره را پایه‌گذاری کردند.

ویرایش: همسفر فاطمه، راهنما همسفر بتول (لژیون چهارم)
عکاس: همسفر راحله (مرزبان خبری)
ثبت: همسفر رها (خدمتگزار سایت)
همسفران نمایندگی بوشهر