ما نباید از لحاظ مالی یکدیگر را قضاوت کنیم

جلسه چهاردهم، از دوره پنجم لژیون سردار کنگره۶۰؛ نمایندگی امین قم، ویژه مسافران با استادی ایجنت محترم مسافر یوسف، نگهبانی راهنمای تازه واردین مسافر مهدی و دبیری راهنما محترم مسافر مجید، با دستورجلسه "قضاوت و جهالت"  روز سه‌شنبه 12 تیرماه ۱۴۰۳ رأس ساعت 15:30 آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان یوسف هستم یک مسافر
از نگهبان و دبیر و خزانه‌دار لژیون سردار تشکر می‌کنم که اجازه خدمت دادند.
به هر سه عزیز بابت یک دوره خدمت در لژیون سردار خداقوت می‌گویم. انشالله در مسیر کنگره شصت  موفق باشند. به دبیر، نگهبان و خزانه‌دار جدید هم تبریک عرض می‌کنم و برایشان آرزوی موفقیت در جایگاه جدید را دارم.
و اما دستور جلسه که قضاوت و جهالت است. قضاوت ریشه در جهل انسان دارد که این جهل از ندانستن و ناآگاهی بوجود می‌آید و او را به جایی می‌برد که برایش درد‌سر و مشکل درست شود و این مسئله سر‌چشمه‌اش در نیروهای منفی است.
نیروهای منفی دارای ابزارهایی هستند که با آنها می‌توانند انسان را از مسیر درست دور کنند. یکی از همان ابزار‌ها که کلیدی و کاربردی است قضاوت می‌باشد. انسان وقتی عیب خودش را ببیند می‌تواند آن را حل کند. برای مثال وقتی من مشکل پس‌انداز کردن یا مشکل قناعت دارم نمی‌توانم بگویم دیگری چرا پس‌انداز نمی‌کند و یا چرا بخشنده نیست، پس می‌بایست اول دوربینم روی خودم باشد.
نیروهای منفی باعث می‌شوند من مدام مشکلات و عیب‌های دیگران را جستجو کرده و فقط مسائل منفی دیگران در نظرم بیاید و مدام در حال قضاوت کردن باشم. تا زمانی که من در حال قضاوت دیگران باشم نمی‌توانم مشکلات خودم را ببینم. قضاوت کردن باعث می‌شود در وجود من حس‌های منفی شکل بگیرد، حس ترس، حس تجسس در زندگی دیگران، حس حسادت و ...
جناب مهندس می‌فرمایند: انسان وقتی بداند و آگاه باشد،دیگر کار خطایی را انجام نمی‌دهد.
قضاوت در کنگره زیاد پیش می‌آید. هر رهجو از همان ابتدای سفر باید فقط خودش را قضاوت کند، خودش را رصد کند و ببیند چقدر از هفته گذشته تغییر در او ایجاد شده است؟ وظایفش را چطور انجام داده است؟ آیا در مسیری که راهنما برایش مشخص کرده، قدم برداشته است؟ اگر خود را با دیگران مقایسه کند، هیچ قدم مثبتی بر‌نداشته است.
تقدیر در انسان‌ها با یکدیگر متفاوت است. ممکن است هر کسی که به کنگره می‌آید تقدیر به گونه دیگر برایش رقم بخورد. کسی چه می‌داند؟! هیچ‌کس نمی‌داند.
آقای مهندس هفت سال بعد از رهایی‌شان توانستند آخرین چک از بدهی خود را پاس کنند. من در کنگره می‌بایست هر لحظه در حال تغییر باشم، چه از لحاظ جسمی، چه مالی و چه جهان‌بینی.
این تغییرات به معنی آن است که من در‌حال حرکت رو‌ به جلو هستم و خداوند همیشه حامی کسانی است که در صراط مستقیم و نور در حرکت هستند. در نهایت این را هم باید بگویم که ما نباید از لحاظ مالی یکدیگر را  قضاوت کنیم. هر کسی بنا به ظرفیتش یک توان مالی دارد و می‌تواند با این ظرفیت در هر جایگاهی خدمت مالی در کنگره انجام دهد.

عکاس: مسافر صادق
ارسال خبر: مسافر اسماعیل
تنظیم توسط گروه سایت نمایندگی امین قم