English Version
English

اهمیت آگاهی و قضاوت صحیح در زندگی

اهمیت آگاهی و قضاوت صحیح در زندگی

نهمین جلسه از دوره چهارم لژیون سردار نمایندگی صالحی با دستورجلسه «قضاوت و جهالت» به استادی همسفر رقیه،‌ نگهبانی راهنما همسفر اکرم و دبیری  راهنمای تازه‌واردین همسفر سعیده در روز  سه شنبه ۱۲ تیرماه ۱۴۰۳ رأس ساعت ۱۵:۴۵ در نمایندگی صالحی آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:
در کنگره۶۰ ابتدای هر جلسه‌ چهارده ثانیه سکوت می‌کنیم تا خداوند ما را از جهل و نادانی خودمان نجات دهد و سپس شروع به دعا کردن می‌کنیم. در فطرت انسان مسئله قضاوت برنامه‌ریزی شده است؛ اما چگونه قضاوت کردن که مسئله ضدارزشی و گناه بوده در فطرت انسان برنامه‌ریزی شده است؟ می‌توان گفت به خودی خود قضاوت کردن گناه نیست؛ اما زمانی که در کار و امور دیگران اظهار نظر می‌کنیم، آن زمان ضدارزشی می‌شود. جناب مهندس در سی‌دی‌ها و وادی‌ها به صراحت بیان کردند: «زمانی که خداوند انسان را خلق کرد بر سر یک دو راهی قرار داد و به انسان اختیار داد تا بتواند راه ارزش‌ها یا ضدارزش‌ها را انتخاب کند، بنابراین انسان با همین اختیار می‌تواند قضاوت را شروع کند.

سوالی که پیش می‌آید این است که چگونه می‌توانم خود و عملکرد روزانه‌ و سالانه‌ام را قضاوت کنم؟ امروز چه کار خوبی انجام داده‌ام؟ آیا امروز قلبی را شکسته یا به‌دست آورده‌ام؟ آیا با زبان خود کسی را ناراحت کرده‌ام؟ زمانی قضاوت خوب است که بتوانیم خود را قضاوت کنیم. در قضاوت خوب و بد داریم، می‌گویند قضاوت خوب نیاز به پیش‌نیاز دارد و باید عدالت و آگاهی بیاموزیم تا به فرمان عقل برسیم. به عقیده من هر زمان به فرمان عقل نزدیک‌تر شویم دیگر در امور دیگران تجسس نمی‌کنیم. تجسس کردن در امور دیگران خود جهالت است و فکر می‌کردم که مثلث جهالت «ترس، ناامیدی و منیت» تنها در جهان‌بینی کاربردی است.
در سی‌دی «قضاوت» استاد امین بیان می‌کنند که اگر از کسی ناراحت شدید، بدان که آن چیز در درون تو هم وجود دارد. شاید در صورآشکار نباشد؛ اما در صورپنهان وجود دارد که باعث ناراحتی تو می‌شود. استاد امین می‌گفتند قضاوت کردن محبت بین همسران را از بین می‌برد. آیا شما همسر یا مسافر‌ خود را قضاوت می‌کنید؟ برای من اتفاق افتاده و با خود می‌گویم چرا رفتار او تغییر کرده، نکند دوباره شروع به مصرف مواد مخدر کرده است؟ اما تلنگری به خود می‌زنم که تو در حال قضاوت کردن هستی و این عمل تو باعث دوری مسافرت از تو می‌شود.
خداوند می‌فرمایند: «من بنده‌ خود را خلق نکرده‌ام تا تنبیه کنم.» در کائنات سیستمی وجود دارد که به طور خودکار هدایت می‌شود؛ یعنی هر کس ذره‌ای کار نیکی انجام دهد، خوبی می‌بیند. جناب مهندس می‌گویند: «بدی بد است، خوبی خوب است، بنابراین هوشیار باشید که چگونه عمل می‌کنید.» من اگر کسی را قضاوت کنم و مورد سرزنش قرار دهم به طور حتم باید تاوان این رفتار را بدهم. در گذشته خواهرم را قضاوت کردم؛ همسرش آلوده به مواد مخدر بود. با ورود به کنگره متوجه شدم یک مصرف‌کننده زمانی مواد مصرف می‌کند که جسم‌ او نیاز دارد. با خود فکر می‌کردم تو که مصرف‌کننده نبودی؛ چرا به آسانی قضاوت کردی؟ مسافر من ورزشکار بود؛ اما مصرف‌کننده مواد مخدر شد. با شروع پرخاشگری مسافرم متوجه شدم مرتکب اشتباه بزرگی شده‌ام. اکنون نمی‌گویم قضاوت نمی‌کنم؛ اما سعی می‌کنم مسائل جزئی را قضاوت کنم.
با توجه به سخنان جناب مهندس که می‌گویند: «اگر می‌خواهید غیبت کنید یک لحظه به آن غیبت فکر کنید و ببینید از آن چه نتیجه‌ای می‌گیرید.» افرادی را دیدم که به کنگره می‌آیند؛ اما می‌ترسند از این‌که آشنایی آن‌ها را ببیند، حال این سوال پیش می‌آید؛ چرا می‌ترسند؟ آیا ترس از قضاوت شدن دارند؟ اگر در کنگره علم حقیقی را بیاموزیم و به دنبال آموختن علم حقیقی باشیم، متوجه می‌شویم که هر مسئله‌ای که وجود دارد، اگر زندگی خوب یا بدی دارم مربوط به شخص من است و هیچ‌ کس حق ایراد گرفتن ندارد. در سی‌دی «آهن» جناب مهندس گفتند: «باید گاهی اوقات سختی کشید تا به فهم رسید.»

 جناب‌مهندس در وادی سیزده می‌گوید خداوند با بالا و پایین رفتن خمر انسان‌ها را آزمایش می‌کند. زمانی که علم را بیاموزم، تنها روی خود تمرکز کنم و خمر جسمم در تعادل باشد، آرامش دارم. بنابراین با آرامش می‌توانم کارهای مثبتی انجام دهم. هیچ خدمتی با ارزش‌تر از لژیون سردار نیست. بسیار خوب است اگر انسان بتواند ذهن خود را روی این مسائل متمرکز کند. زمانی که وارد کنگره شدم مسائل بسیاری را آموختم. از خداوند می‌خواهم تا وقتی نفس می‌کشم نه به اجبار، بلکه با عشق خدمتگذار کنگره بمانم.
زمانی که آموزش می‌گیریم، قضاوت، جهالت، ترس و ناامیدی کنار می‌رود. روزهایی بود که با گریه می‌گذراندم؛ اما اکنون وقتی صبح از خواب بیدار می‌شوم، هدف مشخصی دارم. کنگره با من کاری کرد که با ترس‌هایم کنار بیایم. قبل از ورودم به کنگره برادرم می‌گفت اگر می‌خواهید کسی را قضاوت کنید در ابتدا کفش او را بپوشید و سپس در راه او قدم بردارید.

تایپ: همسفر سارا رهجوی راهنما همسفر سعیده (لژیون دوازدهم) و همسفر سوده رهجوی راهنما همسفر عذری (لژیون دهم)
ویراستاری: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون پانزدهم)
ارسال: همسفر اکرم رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون هفتم)
همسفران نمایندگی صالحی

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .