English Version
English

قضاوت فقط مختص خداوند است

قضاوت فقط مختص خداوند است

 جلسه دوم از دوره بیست‌ و چهارم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران نمایندگی رودهن با استادی همسفر زهرا، نگهبانی همسفر بهاره و دبیری همسفر فرزانه با دستور جلسه "قضاوت و جهالت " در روز سه‌شنبه دوازدهم تیرماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۶:۳۰ آغاز به کار کرد.

 

خلاصه سخنان استاد

اول از خداوند سپاسگزارم که این فرصت را به من داد، از راهنمای خوبم خانم آذر تشکر می‌کنم که من را شایسته دانستند تا خدمت کنم و آموزش ببینم.
دستور جلسه در مورد قضاوت و جهالت می‌باشد؛ قضاوت و جهالت دو نقطه مقابل یکدیگر هستند، دستور جلساتی که هر هفته آقای مهندس می‌فرمایند کلیدی است برای حل مشکلات ما که باعث می‌شود سختی‌هایمان از بین بروند، قبل از شروع جلسه ما ۱۴ ثانیه سکوت می‌کنیم و برای در امان ماندن از بزرگ‌ترین دشمن خودمان که جهل و نادانی‌مان است پناه می‌بریم به خداوند که هر چه انسان جهلش بیشتر باشد قضاوتش بیشتر است.
قضاوت فقط مختص خداوند است، اگر مثلث جهالت را در نظر بگیریم اضلاع آن ترس، منیت و ناامیدی است که شخصی که این ویژگی‌ها را در خود داشته باشد باعث می‌شود که قضاوت کند، کسانی هستند که شغل‌شان قضاوت است و از این راه کسب درآمد می‌کنند و سالیان سال تلاش کردند تا به دانایی برسند و قضاوت کنند؛ اما به گفته آقای مهندس حتی آن‌ها هم ممکن است با این همه دانایی اشتباه کنند حال سوال پیش می‌آید که ما چرا قضاوت می‌کنیم؟ چرا حکم صادر می‌کنیم؟
من قبل از ورود به کنگره همیشه مسافرم را مورد قضاوت قرار می‌دادم و این کار باعث تشنج در خانه من می‌شد و الآن در حال آموختن هستم تا بتوانم دیگران را قضاوت نکنم.
هر انسانی برای خودش حریم خصوصی دارد باید به حریم خصوصی دیگران احترام بگذاریم، قضاوت از تجسس می‌آید، وقتی ما به خودمان اجازه می‌دهیم درباره زندگی دیگران تجسس کنیم مثل غیبت کردن، دروغ گفتن، خیانت کردن و ... همه این‌ها کارهای ضد ارزشی هستند که انسان را از مسیر نور خارج می‌کند و به طرف تاریکی‌ها می‌برند.
وقتی انسان می‌خواهد دیگران را مورد قضاوت قرار دهد باید به این فکر کند که یک روزی یک جایی مورد قضاوت دیگران قرار می‌گیرد.
اگر می‌خواهی راه‌ رفتن دیگری را قضاوت کنی باید با کفش‌های آن راه بروی، کسانی که در حال قضاوت کردن دیگران هستند آرامش و آسایش ندارند و فکر نمی‌کنند که آیا این کار درست است یا نیست.
وادی اول، وادی تفکر است در این وادی می‌گوید که ما برای هر کاری باید اول تفکر کنیم، برای قضاوت هم باید اول تفکر کنیم، انسان به گونه‌ای آفریده شده که ناگزیر است قضاوت کند؛ زیرا همیشه بر سر دوراهی قرار دارد که باید راه خودش را پیدا کند، جهالت رابطه مستقیم با قضاوت دارد.
صحبت‌هایم را با شعری  به پایان می‌رسانم؛
عیب رندان، مکن ای زاهد پاکیزه سرشت، که گناه د‌ِگران بر تو نخواهند نوشت، من اگر نیکم و گر بد، تو برو خود را با شهر کسی آن درود، عاقبت کار که کشت.

 

جلسه هماهنگی راهنمایان


رهایی ۴۰سی دی همسفر فریده و همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر آذر(لژیون هشتم)

رهایی ۴۰ سی دی همسفر محدثه رهجوی راهنما همسفر سمیرا( لژیون سوم)

رهایی ۴۰ سی دی همسفر مهین رهجوی راهنما همسفر مهتاب(لژیون یکم)


تقدیر و تشکر دبیر جدید از دبیر قبلی

 

 

تهیه :همسفر آمنه رهجوی راهنما همسفر آذر (لژیون هشتم)
عکاس خبری: همسفر نرگس مرزبان خبری
ارسال: همسفر راحله رهجوی راهنما همسفر مبینا ( لژیون ششم)
همسفران نمایندگی رودهن

 

 

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .