سلام دوستان صفیه هستم یک همسفر:
همیشه قبل از شروع جلسه، آقای مهندس دژاکام این جمله را برای ما یادآور میشوند که ۱۴ثانیه سکوت میکنیم و از خداوند میخواهیم که ما را از دست نیرومندترین دشمن خودمان که جهل و ناآگاهی خودمان است؛ به سمت خودش هدایت کند؛ پس جهالت ما، یکی از بزرگترین مشکلات است که باعث میشود ما به سوی تاریکیها حرکت کنیم.
گاهی ما دیگران را قضاوت میکنیم، حکم صادر میکنیم و در نهایت اجرا میکنیم. هر وقت پشتسر مردم حرف میزنیم؛ ضررش به خودمان میرسد و آسایش و آرامش ما را سلب می کند. هرچه ما به سمت دانایی حرکت کنیم؛ قضاوت و توجه ما، از روی دیگران برداشته میشود و معطوف به خودمان می شود؛ ما باید دوربین را از روی دیگران برداریم و روی خودمان بیندازیم. به امید روزی که نه قضاوت کنیم و نه قضاوت شویم.
سلام دوستان معصومه هستم یک همسفر:
خدا را شکر میکنم که در کنگره هستم؛ تا روش درست زندگیکردن را آموزش بگیرم. همانطور که آقای مهندس دژاکام فرمودند: جهالت نقطه مقابل قضاوت است. وقتی ما نادان باشیم انرژی خود را صرف قضاوت دیگران میکنیم که در ادامه هم باید تلاش کنیم و قضاوتهایی را که انجام دادیم؛ ثابت کنیم تا بگوییم حق با ما بوده است.همراه قضاوت، ضدارزشهایی مثل؛ تجسس، غیبت و سرزنش هم صورت میگیرد؛ وقتی ما دیگری را قضاوت میکنیم قطعا خودمان هم مورد قضاوت قرار میگیریم.
وقتی ما انگشت اشارهمان را به سمت کسی گرفتیم سه انگشت دیگرمان به طرف خودمان است؛ یعنی همان صحبت آقای مهندس دژاکام که فرمودند: باید انرژیمان را صرف قضاوت خودمان و دو راهیهایی که در زندگی داریم بکنیم تا بتوانیم درست تصمیم بگیریم.قضاوت، تنها خطا یا گناهی است که ما میتوانیم حتی با یک برخورد در مورد ظاهر یک انسان نظر بدهیم و در ذهن خودمان قضاوتش کنیم.
ما وقتی در مورد خودمان شناختی نداریم نباید به خودمان اجازه بدهیم که به راحتی دیگران را قضاوت کنیم.کردار و اخلاق هر کس، براساس شرایط زندگی خودش است وقتی ما در شرایطش نیستیم؛ نباید فقط ظاهر فرد را مورد قضاوت قرار دهیم چرا که قضاوت فقط مخصوص خداوند است .
سلام دوستان بتول هستم یک همسفر:
دستور جلسه، درباره قضاوت و جهالت است. قضاوت به معنای حکم کردن و جهالت به معنای ندانستن است و قرار دادن این دو موضوع کنار هم به این معناست که از قضاوت هایی که بر مبنای ندانستن است باید پرهیز کرد.
وقتی شخصی در مقام قاضی قرار میگیرد باید حرف های دوطرف دعوا را بشنود، تحقیق و بررسی کند و از مشورت دستیاران خود کمک بگیرد و بعد قضاوت کند؛ حتی ممکن است گاهی هم دچار خطا و اشتباه بشود. وقتی در اموری که به ما ارتباط ندارد؛ وارد میشویم و داوری میکنیم، دچار ضدارزش شدیم و زندگی خود را خراب میکنیم و آرامش را از خودمان میگیریم.
ریشه همه این قضاوتها، جهالت است؛ پیامدهای این جهالت؛ بخل، حسد، کینه و تمام چیزهای منفی است که باید دوربین را در زندگی، روی خودمان بیندازیم و عیبهای خودمان را رفع کنیم. پس، قضاوت کار هرکس نیست و احتیاج به گردآوری اطلاعات وسیع دارد؛ هیچگاه برحسب گمان خود، کسی را قضاوت نکنیم.
سلام دوستان رقیه هستم یک همسفر:
دستور جلسه، قضاوت وجهالت است. قضاوت یعنی، تصمیمگرفتن یا صادرکردن حکم برای افراد. باید دانست که قضاوت یک حس منفی است و اگر بخواهیم مدام در مورد دیگران قضاوت کنیم و دنبال نقاط ضعف و قوت دیگران باشیم؛ از خود غافل میشویم؛ پس باید در مورد زندگی، کارها و مسائل خودم قضاوت کنم؛ قضاوت در مورد دیگران و حریم شخصی آنها اصلا درست نیست و نباید در مورد دیگران قضاوت کنیم؛ چون علم آن را نداریم و نقطه مقابل قضاوت جهالت است.
رابط خبری: همسفر رقیه رهجوی راهنما همسفر شیرین (لژیون پنجم)
ویراستار و ارسال: همسفر زری رهجوی راهنما همسفر سودابه (لژیون چهارم)
همسفران نمایندگی عمان سامانی
- تعداد بازدید از این مطلب :
63