قضاوت‌کردن به معنی داوری‌کردن، نظر دادن و در نهایت حکم صادرکردن است و جهالت به معنی نادانی و عدم آگاهی می‌باشد. ذهن انسان مدام در حال مقایسه‌کردن و قضاوت‌کردن است.
به نظر من این قضاوت‌کردن باید چهارچوب و قوانین خاص خود را داشته باشد. اگر من بخواهم فرد دیگری را قضاوت کنم که چرا فلان کار را انجام داده یا فلان حرف را زده است باید بر تمام شرایط و مسائلی که بر او گذشته آگاهی داشته باشم، باید شرایط او را زندگی کرده باشم تا بتوانم قضاوت کنم که این امر در آن لحظه محال است؛ در غیر این صورت قضاوت من از روی جهل است و می‌دانیم که این امر کاری ضدارزش است.
پس من نمی‌توانم تمام چهارچوب و قوانین قضاوت‌کردن را مهیا سازم و به تمام شرایط عالم نیستم؛ درنتیجه قضاوت‌کردن برای من امری اجراناپذیر است و نباید قضاوت کنم. حال اگر قضاوت‌کردن در چهارچوب درست درمورد خود انسان اتفاق بیفتد، یعنی من نسیم خود را در طول شبانه‌روز مورد بررسی قرار دهم و در جهت اصلاح خود قدم بردارم، می‌تواند نتایج بهتری داشته باشد.
قضاوت در مورد دیگران و آگاهی نداشتن از شرایط و مسائل زندگی آنها و هزاران مورد دیگر کاری عبث، بیهوده و همچنین ضدارزش می‌باشد. چه‌بسا خداوند انسان را در آن موقعیتی که قضاوت کرده قرار دهد تا انسان عملکرد خود را در آن شرایطی که برای فرد دیگر قضاوت کرده است را ببیند.
پس قضاوت دیگران از ناآگاهی و جهل انسان نشئت می‌گیرد؛ درنتیجه فردی که به خود و دیگران احترام می‌گذارد و خبره و دانا است تمام تلاش خود را می‌کند که کسی را قضاوت نکند. قضاوت‌نکردن در کنگره ۶۰ آن‌قدر مهم و ارزشمند است در نوشتار حرمت کنگره ۶۰ به آن تأکید شده و جزء اولین اموری است که در کنگره به مسافران و همسفران آموزش داده می‌شود.
به امید روزی که دانایی و آگاهی ما به‌اندازه‌ای برسد که جهل و ناآگاهی خود را کاهش دهیم و در هیچ شرایطی دیگران را قضاوت نکنیم.
نویسنده: همسفر نسیم رهجوی راهنما همسفر نازنین، عضو لژیون سردار
رابط خبری: همسفر سوسن رهجوی راهنما همسفر خندان، عضو لژیون سردار
تصویرگر: همسفر سعیده رهجوی راهنما همسفر خندان، عضو لژیون سردار
ویراستاری و ارسال: همسفر مبینا رهجوی راهنما همسفر خندان (لژیون هفتم)
همسفران نمایندگی لویی پاستور
- تعداد بازدید از این مطلب :
54