لازمه قضاوت نکردن افزایش دانایی است

جلسه یازدهم از دوره یازدهم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ نمایندگی دکتر مسعود، به استادی مسافر علی، نگهبانی مسافر علی و دبیری مسافر وحید، با دستور جلسه «قضاوت و جهالت» سه‌شنبه ۱۲ تیر ۱۴۰۳ ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان علی هستم یک مسافر؛ دستور جلسه امروز راجع به قضاوت و جهالت است. درباره تمام دستور جلسات من به خود می‌نگرم که ببینم چه تأثیری بر روی من گذاشته‌اند و اینکه دلیل طراحی این‌گونه دستور جلسات چیست؟ شاید سؤال شود که من به کنگره آمده‌ام که اعتیاد خود را درمان کنم با قضاوت و جهالت چه‌کار دارم؟ در جواب بایستی بگویم که از ازدواج انسان با مواد مخدر فرزند ناخلفی به نام اعتیاد متولد می‌شود و برای درمان اعتیاد شناخت انسان و مواد مخدر الزامی است. شناخت راجع به این دو موضوع در کنگره ۶۰ آموزش داده می‌شود.
این نوع دستور جلسات مانند قضاوت و جهالت برای شناخت انسان است و اجرایشان باعث حال خوش می‌شود. اگر آموزش‌های کنگره را اجرا نکنم باعث می‌شود که به سمت تاریکی‌ها و مواد مخدر حرکت کنم.
انسان به واسطه اختیاری که دارد قضاوت در فطرت او بوده و جدا از او نیست. انسان در مسیر زندگی‌اش همیشه بر سر دو راهی‌ها قرار می‌گیرد و بایستی قضاوت کند که کدامین راه را انتخاب کند. برای مثال این غذا را بخورم یا نخورم؛ این کار را انجام بدهم یا انجام ندهم. بایستی دوربین را به درون خود زوم کنم و تنها خودم را قضاوت کنم و این نوع قضاوت سازنده است.
انسان دانا هیچ وقت انرژی و زمان خود را صرف قضاوت دیگران نمی‌کند. کسانی که سال‌ها درس می‌خوانند و کارشان این است با وجود کلی اسناد و مدارک باز هم دچار اشتباه می‌شوند. جهالت و دانایی نقطه مقابل یکدیگر هستند و لازمه قضاوت نکردن افزایش دانایی است.
من شخصاً به این موضوع خیلی اهمیت می‌دهم و تمام تلاشم بر این است که زمان و انرژی خود را صرف قضاوت دیگران نکنم و این امر باعث حال خوش در من می‌شود.
خیلی ممنونم که به صحبت‌های بنده توجه کردید.

تایپ: مسافر عرفان
تنظیم: مسافر ابوالفضل