ما نباید با قضاوت کردن، تجسس و قیاس، وارد حریم دیگران شویم

جلسه هشتم از دوره بیست‌وپنجم سری کارگاه‌های آموزشی، خصوصی مسافران کنگره۶۰ نمایندگی ملاصدرا با استادی راهنمای محترم تازه‌واردین مسافر مصطفی ، نگهبانی مسافر رضا و دبیری مسافر هادی با دستور جلسه" قضاوت و جهالت " در روز سه‌شنبه دوازدهم تیرماه 1403 ساعت 17:۰۰ آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان، مصطفی هستم یک مسافر
خداوند را به خاطر قرار گرفتن در این جایگاه شاکر و سپاسگزارم. از راهنمای لژیون سوم، آقای توکلیان تشکر می‌کنم.
دستورجلسه، قضاوت و جهالت است که اگر از خود بپرسیم، چرا این دستورجلسه، در کنگره مطرح شده است؛ به این نتیجه می‌رسیم که ما درگذشته و هنگامی‌که برای مصرف مواد مخدر، دورهم جمع می‌شدیم، به‌محض خروج یکی از حاضران، بقیه افراد شروع به غیبت کردن می‌نمودیم که ناشی از قضاوت بود و شاید همان فردی هم که خارج‌شده بود همین خطا را مرتکب می‌شد. اگر توجه کرده باشیم همگی به خاطر همین قضاوت‌ها همیشه حالمان بد بود و خوشبختانه با حضور در کنگره60 و کاربردی نمودن آموزش‌های آن، اکنون از این رفتار ضد ارزشی فاصله گرفته و حال خوب را تجربه می‌کنیم.

هرچه انسان جهلش بیشتر باشد دامنه قضاوتش هم بیشتر است. قضاوت کردن در دو جا مانعی ندارد و لازم است؛ برای شخصی که قاضی است و قضاوت کردن شغل اوست و برای این کار آموزش‌دیده و با دلیل، مدرک و تجربه این کار را می‌کند که جناب مهندس می‌فرمایند: حتی همان قاضی که این‌همه علم دارد هم ممکن است در قضاوت خود اشتباه کند. مورد بعدی؛ قضاوت کردن در مورد خودمان و امور مربوط به خودمان است که واجب است ما در مورد خودمان قضاوت انجام دهیم تا به نتیجه دلخواه برسیم.

استاد امین می‌فرمایند: وقتی من شخصی را قضاوت می‌کنم و حس بدی دارم و او را محکوم می‌کنم به‌محض این‌که حکم را صادر کردم مثل این است که من در اینجا نشسته‌ام و یک سری موشک‌ها را شلیک می‌کنم و مستقیماً در آن سرزمین و شهر وجودی شخص فرود می‌آید؛ حتی ممکن است آن شخص، خیلی از من دور باشد و سالیان سال او را ندیده باشم؛ ولی در درون او یک انفجار، احساس ناراحتی و نفرت به وجود می‌آید، قدر مسلم موشک‌هایی که در دنیای واقعی وجود دارد ممکن است به هدف اصابت نکنند، ولی موشک‌هایی که از قلب و اندیشه انسان به سمت کسی دیگر رها می‌شود حتماً اصابت می‌کنند، چون فاصله در این مسئله هیچ دخالتی ندارد.

مثلث جهالت در مقابل مثلث دانایی قرار دارد؛ ما اگر بخواهیم ابعاد مثلث جهالتمان کوچک‌تر شود باید دانایی خود را افزایش دهیم تا از قضاوت کردن بی‌‌مورد در امان باشیم. ما نباید با قضاوت کردن، تجسس و قیاس، وارد حریم دیگران شویم؛ زیرا ما با این کارهای ضد ارزشی، انرژی خود را از بین می‌بریم و انرژی که باید صرف آموزش و کارهای خودمان شود را صرف کارهای بیهوده می‌کنیم.

گاهی اوقات افرادی از صبح تا شب، دیگران را قضاوت می‌کنند و تمام نیرو و انرژی خود را صرف دیگران می‌کنند. زمانی که ما یک صفت را در دیگران می‌بینیم باعث می‌شود دیگران را مورد قضاوت قرار دهیم و تا آن صفت را در دیگران نبینیم، نمی‌توانیم آن‌ها را مورد قضاوت قرار دهیم و مطمئن باشیم زمانی که دیگران را مورد قضاوت قرار می‌دهیم و یک صفت را درون آن‌ها می‌بینیم، آن صفت درون ما نیز وجود دارد. چه خوب است که ما دوربین را از روی دیگران برداریم و به خودمان نگاه کنیم و به زندگی خود فکر کنیم و تمرکزمان روی اعمال، رفتار و کردار خودمان باشد.

از خداوند می‌خواهم که ان‌شاءالله به ما کمک کند تا از کارها و صفت‌های ضد ارزشی دوری‌کنیم و به ارزش‌ها بپردازیم و این‌طور نیست که صفت ضد ارزش خود را بتوانیم یک‌شبه حل کنیم، بلکه باید کم‌کم از ضد ارزش‌ها دور شویم و به ارزش‌ها بپردازیم.

"از این‌که به صحبت‌های من توجه کردید از همه شما سپاسگزارم."

تایپ و ویرایش متن: راهنمای تازه واردین مسافر کریم
عکس: مرزبان خبری مسافر محمود
ارسال: سایت نمایندگی ملاصدرا