اگر دیگران را قضاوت کردم قطعاً مورد قضاوت دیگران قرار خواهم گرفت

سومین جلسه از دوره سی و پنجم از سری کارگاههای آموزشی، خصوصی کنگره 60، نمایندگی فردوسی مشهد، با استادی  راهنمای محترم مسافر محسن، نگهبانی مسافر محمدرضا و دبیری مسافر کاظم با دستور جلسه «قضاوت و جهالت  » سه شنبه 12 تیر ماه 1403 ساعت 17 آغاز به کار نمود.

سلام دوستان محسن هستم یک مسافر، خداوند را شاکر و سپاسگزارم که فرصت حضور در این مکان مقدس و در خدمت شما عزیزان را نصیب و روزی من قرار داد، با تشکر از نگهبان جلسه و همچنین ایجنت محترم و لژیون مرزبانی که اجازه دادند من در این جایگاه خدمت کنم.
دستور جلسه: قضاوت، جهالت
چرا این دو کلمه که هم صفت هست و هم فعل، باهم آمده است تصور من این است برای افرادی که کارشان قضاوت هست یعنی قاضی هستند و از این راه امرارمعاش می‌کنند و بازهم بخشی از آن کار توأم با جهالت است، همین‌طور که آقای مهندس در صحبت‌هایشان فرمودند که فرض مثال شخصی را دادگاهی کرده‌اند، قضاوت بر او جاری‌شده، حکمی برای او صادر کرده‌اند، سه سال یا پنج سال بعد مشخص‌شده است که آن شخصی که اعدام‌شده یا اینکه حکم ابد به او خورده است، درواقع بی‌گناه بوده و بایستی تبرئه می‌شد، وقتی شخصی که شغل و حرفه‌اش قضاوت است خطا و اشتباه می‌کند، از من که در امر قضاوت هیچ آشنایی و اطلاعی ندارم قطعاً این کار، جهالت محض است.

نزدیک به ده سال است من این دستور جلسه را در کارگاه‌های آموزشی تجربه می‌کنم، شاید در این اواخر متوجه شدم، بنا به شغل خودم که تأسیسات هست، یک‌وقت‌هایی رفتم جایی از شخص یا همکار قبلی خودم که آنجا کار انجام داده ایراد گرفتم و او را مورد قضاوت قراردادم، که این چه‌کاری است که انجام داده، این چه اتصالاتی است که به‌کاربرده و می‌توانست این‌همه اتصالات استفاده نکند، تا اینکه برای خودم پیش آمد و در شرایطی قرار گرفتم و به‌عنوان‌مثال به‌جای یک لوله بزرگ از چند اتصال کوتاه دیگر استفاده کردم، آن‌وقت با خود گفتم اگر بعد من کسی آمد و این کار را دید با خود نگوید این چه تأسیساتی بوده است و برای من آنجا تلنگری شد که اگر دیگران را قضاوت کردم قطعاً مورد قضاوت دیگران قرار خواهم گرفت. چه‌بسا آن شخص در شرایطی خاصی بوده است و نبود لوازم یا روز تعطیل بوده است و از سر ناچاری این کار را کرده است و برای خودم این اتفاق افتاد و برای همین رفته‌رفته متوجه شدم که اگر قرار هست کسی را قضاوت کنم باید به‌جای آن شخص قرار بگیرم و به‌قول‌معروف باید با کفش او چند قدم راه بروم و بعد بتوانم قضاوت کنم، در محل مصرف قضاوت که می‌کردیم، حکم هم صادر می‌کردیم و به اجرا درمیاوردیم فقط مصرف تنها نبود بلکه غیبت و قضاوت هم بود.

در کنگره آموزش گرفتم و یاد می‌گیرم که دیگران را قضاوت نکنم، چون فرق من با آن شخص فقط تفاوت در گناه ما هست، همیشه من در مرزبانی که بودم گاهی اوقات خیلی از عزیزان را مورد قضاوت قرار می‌دادم و راهنمای عزیزم کاظم آقا که ایجنت شعبه هم بودند در آن زمان به من می‌گفتند که محسن وقتی تو در جایگاه آن شخص قرار گرفتی آن کار را انجام نده و خدا را گواه می‌گیرم، بدون هیچ بزرگنمایی می‌گویم، از زمانی که کنگره را به‌اندازه فهم و شعور خودم درک کردم، زندگی خیلی برایم شیرین شده است. روزگار بر وفق مرادم شده و یاد گرفتم و از خداوند خواستم که خدایا الآن که روزگار بر وفق مراد من هست و همه‌چیز برایم منظم چیده شده است، شکرگزارت هستم اگر یک روزی ورق برگشت و روزگار سر ناسازگاری گذاشت آن موقع هم شاکر باشم، گرچه که روزگار هیچ‌وقت سر ناسازگاری نمی‌گذارد.
در کنگره یاد گرفتیم که هر اتفاقی که افتاد نباید آن را به چشم یک مصیبت ببینم، قطعاً یک خیری در آن هست. هیچ‌وقت عجله نباید کرد من به رههجو های خودم می‌گویم تصور نکنید الآن وارد کنگره شده‌اید و هیچ کار ضد ارزشی انجام ندهیم، فکر نکنید که همه‌چیز الآن درست و گل‌وبلبل می‌شود، نه حتماً باید تاوان آن خساراتی که به جامعه، خانواده، خودت و هستی زده‌ای، را بدهی و این مسئله زمان می‌خواهد.
درآیات شریف قران کلمه صبر بیش از صدبار تکرار شده و بین صبر و تحمل فرق هست. پاداش صبر شیرین است، ولی تحمل از سر ناچاری واجبار است. سعی کنیم فرق این دو را یاد بگیریم. وقتی فهمیدیم که هستی همین است، مشکلات تمامی ندارند قطعاً از قضاوت‌ها دست برمی‌داریم. من که هیچ سررشته و تخصصی ندارم، بلافاصله تا اتفاقی می‌افتد همه را قضاوت می‌کنم من که در کار خودم مانده‌ام، خیلی زود است در مورد دیگران قضاوت کنم.
من به این نتیجه رسیدم هرکجا بحث قضاوت هست حتماً در پی آن جهالت هم هست حتی برای فردی که کارش قضاوت است. حتماً اگر می‌خواهید کسی را مورد قضاوت قرار بدهید باید خود آن شخص باشد که دفاعیاتش را داشته باشد.
انشالله که بتوانیم دیگران را موردنقد و قضاوت قرار ندهیم و نظر من این است که دوربینم روی خودم زوم باشد و اول اشکالات و ایرادات خودم را ببینم بعد خودبه‌خود همه‌چیز مرتفع و حل خواهد شد امیدوارم که این امر برای همهٔ ما محقق بشود.
طول عمر، صحت و سلامت آقای مهندس و خانواده محترمشان را از خداوند منان خواستارم.
از این‌که به حرف‌های من گوش دادید از همهٔ شما ممنون و سپاسگزارم.

تصویر بردار: مسافر فرشاد لژیون بیست ودوم 
تایپ و ویرایش : مسافر علی لژیون هیجدهم 
 تنظیم و ارسال خبر: مسافر محمد لژیون پنجم