آبروی ریزی در گرو قضاوت

دوازدهمین جلسه از دور دوم کارگاه‌های آموزشی‌خصوصی کنگره۶۰ ویژه مسافران نمایندگی آزادشهر با استادی مسافر حسن؛ نگهبانی مسافر محمدرضا و دبیری مسافر محمدرضا با دستورجلسه " قضاوت و جهالت " روز سه‌شنبه مورخ 12 تیر ماه ۱۴۰۳ راس ساعت ۱۷ برگزار شد.

خلاصه سخنان استاد :

سلام دوستان حسن هستم یک مسافر.

شاکر و سپاسگزار خداوند هستم که امروز در این جایگاه قرار دارم. از راهنمای عزیزم علی آقا تشکر می‌کنم که این فرصت را به من داد تا خدمت بکنم و آموزش بگیرم.
یادم می‌آید از همان ابتدای کار که وارد کنگره شدم، کارم را به قضاوت در مورد راهنماها و دیگر خدمتگزاران شروع کردم. معرف من به کنگره، گفته بود که راهنمایانی که می‌بینی، همگی به صورت رایگان در کنگره خدمت می‌کنند. اما من باور نکردم و می‌گفتم مگر می‌شود شخصی سه روز در هفته کار و زندگی خود را رها کند و به صورت رایگان خودش را در اختیار دیگران قرار بدهد ؟ و دائما مشغول قضاوت دیگران بودم.
قضاوت کردن نیازمند صلاحیت است. شخصی مثل قاضی می‌تواند قضاوت بکند زیرا صلاحیت و تجربه‌ی این کار را دارد.
شخصی قضاوت می‌کند که دانایی و اطلاعات کافی را داشته باشد. مثلا راهنمای من با شناخت و اطلاعاتی که نسبت به من دارد می‌تواند من را قضاوت بکند، زیرا خودش هم نیز چنین روزهایی را گذرانده و تجربه‌ی کافی در مورد این مسائل را دارد و قطعا اگر نداشته باشد قضاوت هم نخواهند کرد.
به قول استاد امین: اگر میخواد راه رفتن کسی را قضاوت بکنید، ابتدا چند قدم با کفش های او راه بروید. وقتی این کار را انجام دادید، می‌توانید به او کمک بکنید نه این که قضاوت بکنید.

قضاوت کردن فقط مارا بیشتر در تاریکی‌ها فرو می‌برد. ما باید مثلث نادانی را در وجود خودمان از بین ببریم تا بتوانیم از تاریکی ها عبور بکنیم. زمانی که در تاریکی‌ها حضور داشتیم می‌گفتیم که ما معتاد نیستیم؛ با هفته‌ای یکبار معتاد نمی‌شویم؛ با دوستان دور هم جمع می‌شدیم و از جهل خود لذت می‌بردیم. تا زمانی که مثلث جهالت را از خودمان دور نکنیم، نمی‌توانم نتیجه بگیریم. از نتایج قضاوت کردن این است که زمانی که حتی از شما نظر نخواسته اند، شما بدون اجازه نظر خود را اعلام می‌کنید.تا زمانی که از شما سوالی نشده، حرفی نزنید! به علی‌آقا: زمانی که می‌خواهید حرفی بزنید، ابتدا اجازه بگیرید؛ شاید من اجازه صحبت به شما ندهم. آدم جاهل بدون اجازه سخن می‌گوید و این سخن گفتم فقط دیگران را مورد رنج و اذیت قرار می‌دهد. به قول جناب آقای مهندس: تو اگر بیل زن خوبی هستی؛ باقچه‌ی خودت را بیل بزن! نیازی نیست کسی را قضاوت بکنی وقتی خودت سر تا پا ایرادی و نیاز به اصلاح داری. گاهی اوقات قضاوت بی‌جا و بدون اجازه‌ باعث آبروریزی طرف مقابل می‌شود. شما با یک قضاوت درست یا نادرست باعث این شده‌اید که آبروی شخصی ریخته شود. امام صادق می‌فرماید آبروی مومن از حرمت کعبه با ارزش تر است.

امروز من در کنگره حضور دارم تا بدانم جهالت من منجر به چه اشتباهاتی شده است.

تهیه گزارش و ارسال : مسافر علی لژیون یکم