جلسه هفتم از دوره چهلم کارگاههای آموزشی خصوصی کنگره ۶۰؛ نمایندگی امین قم، ویژه مسافران با استادی راهنمای تازهواردین مسافر علیرضا، نگهبانی مسافر محمدرضا و دبیری مسافر ابراهیم، با دستور جلسه قضاوت و جهالت، روز سهشنبه دوازده خرداد ۱۴۰۳ ساعت ۱۷ آغاز به کارکرد.
خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان علیرضا هستم یک مسافر
خداوند را شاکرم و تشکر میکنم از راهنمای لژیون ششم آقا قاسم و راهنمای لژیون هفتم عباس مرادی که این اجازه را دادند من در این جایگاه قرار بگیرم. خدا قوت میگویم به مرزبانان و تمام خدمتگزاران کنگره شصت و همچنین یک تشکر ویژه میکنم از آقای مهندس و خانواده محترمشان؛ متشکرم از آقا اسماعیل راهنمای سفر اولم که حال خوش امروزم را مدیون این عزیز هستم.
![](/EditorFiles/Image/%d8%b9%d9%84%db%8c%d8%b1%d8%b6%d8%a7%202.jpg)
قضاوت و جهالت یک تلنگر و یادآوری برای بهتر زندگی کردن من است. کنگره شصت، یک فرصت برای من علیرضا هست که با مشکلات روبرو و با دید مثبت به آنها نگاه کنم.
من در زمان مصرف مینشستم پای بساط و بهراحتی مردم را قضاوت میکردم و حکم میدادم. اگر کسی برای من منفعتی نداشت یا کاری برایم نمیکرد، قضاوتش میکردم اما در کنگره آموختم قضاوت فقط مخصوص خداوند است. هر انسانی باید قاضی خودش باشد و من این درس را از کنگره آموختم که خودم را مورد کنکاش قرار بدهم، موقع خواب به کارهای روزم و حتی به رفتارم با اطرافیان و برادر لژیونیام یا با همسایه و فامیل فکر کنم.
قضاوت انرژی بسیاری از من میگیرد و اگر قضاوتم راجع به خودم باشد، میتوانم به مشکلاتم بپردازم. کنگره به ما میآموزد. در قسمت تازه واردین ما به تازهوارد میگوییم صبر کن و قضاوت نکن. من وقتی در کنگره دیگران را قضاوت میکنم دیگر هدفم که درمان است را از دست میدهم. در کنگره هر شخصی قضاوت کرد، از کنگره دور شد. من خودم سال 92 به کنگره آمدم و سبد کنگره را قضاوت کردم. همین امر باعث شد چهار سال از کنگره دور بمانم.
قضاوت درست است اما برای کسی که درس آن را خوانده و علم آن را دارد، قاضی دادگاه میتواند قضاوت کند آنهم بر اساس مدرک اما در بعضی از پروندهها قاضی حکم را میدهد اما بعد از سی سال معلوم میشود قاتل کسی دیگر بوده است. من سعی میکنم کسی را قضاوت نکنم چون حال روز اولم را فراموش نکردهام. فرقی نمیکند در سفر اول یا در سفر دوم من باید بهجای قضاوت کردن با خدمت به سفر اولی کمک کنم. وقتی من سفر اولی را قضاوت میکنم اصل موضوع فراموش میشود.
در کنگره شصت ما آموختیم اگر دیگران را مورد قضاوت قرار دهیم، صد درصد مورد قضاوت قرار میگیریم. هر کاشتی یک برداشتی دارد پس من سعی میکنم حواسم فقط به خودم باشد. همه برای درمان به کنگره میآییم و قضاوت کردن انرژی که برای درمان لازم داریم را از ما میگیرد. جناب مهندس در سیدی نامه 5 میفرمایند: به چیزهای منفی فکر کردن، آن چیزهای منفی را برای ما به ارمغان میآورد. قضاوت کردن روی سیستم ایکس تأثیر منفی میگذارد و عدم قضاوت هم باعث حال خوب در سفر دوم میشود.
![](/EditorFiles/Image/%d8%b9%d9%84%db%8c%d8%b1%d8%b6%d8%a7%203.jpg)
تایپ: مسافر مهدی لژیون سوم
ویراستار: مسافر صادق لژیون دوم
ارسال خبر: مسافر علیرضا لژیون هشت
تهیه توسط گروه وبلاگ امین قم
- تعداد بازدید از این مطلب :
62