نهمین جلسه از دوره چهارم جلسات لژیون سردار همسفران کنگره ۶۰ نمایندگی وحید، با استادی راهنمای تازه‌واردین همسفر لیلا، نگهبانی همسفر جمیله و دبیری همسفر سکینه با دستور جلسه «قضاوت و جهالت» در روز سه‌‌شنبه ۱۲ تیرماه ماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۳:۴۵ آغاز به کار کرد.
خلاصه سخنان استاد:
دستور جلسه امروز در مورد قضاوت و جهالت است. این دستور جلسه مانند همه دستور جلسات با هوشمندی کامل انتخاب‌شده است. شاید اگر این دستور جلسات و این حرمت‌ها نبود، کنگره 60 و این سیستم عظیم هیچ‌وقت نمی‌توانست این پیشرفت را داشته باشد. پس در سایه همین موارد و به‌کار بردن این قوانین است که هزاران مرتبه خدا را شکر پایه کنگره توانسته پیشرفت کند و فراتر از مرزهای کشور، جهانی شود.
اما قضاوت و جهالت دو کلمه‌ای است که کاملاً باهم ارتباط دارند؛ اما این سؤال مطرح است که ارتباط بین آن‌ها چگونه است؟ هرگاه فردی را قضاوت می‌کنیم این عمل ناشی از جهل ما است. من فکر می‌کنم جهل به معنی نادانی یا کم‌سوادی و بی‌سوادی نیست بلکه ناشی از عدم آگاهی ما نسبت به شرایط آن فرد است. باید این نکته را در نظر داشت که چون ما شرایط شخص را نمی‌دانیم، حتی از گذشته او و فردای خود خبر نداریم، ممکن است ماهم در همان شرایط قرار بگیریم در این صورت قضاوت کار بسیار ناشایستی است.
امروزه شاید نود درصد افراد جامعه درگیر این عمل ناپسند هستند. گاهی اوقات ریشه قضاوت به بدبینی ما نسبت به افراد برمی‌گردد به‌این‌ترتیب که گاهی من از یک شخص دلخوری و تنفر دارم و شروع به قضاوت کردن می‌کنم بدون اینکه آگاهی از زندگی آن شخص داشته باشم. قضاوت آنقدر مهم است که خداوند در سوره‌های متعدد آن را مورد کاوش و بازنگری قرار داده است و خیلی در این مورد تأکید می‌کنند. در سوره حجرات آیه 11 خداوند می‌فرمایند: ای کسانی که دارید قوم دیگری را سرزنش و قضاوت می‌کنید از این بر حذر باشید که شاید این‌ها درجات و جایگاهشان پیش من خیلی بهتر از شما باشد.
یک دانشمند آمریکایی به‌نام والتر راجع‌به قضاوت می‌گوید: شما وقتی فردی را قضاوت می‌کنید در حقیقت او را تعریف نمی‌کنید بلکه خودتان را تعریف می‌کنید. این عمل نشان می‌دهد که شما چطور افکار، باطن و یا فطرتی دارید. حضرت امیر در این مورد می‌فرمایند: « بر حذر باشید از قضاوت در مورد دیگران، مطمئن باشید شما اگر دیگران را قضاوت کنید از این دنیا نمی‌روید تا در همان شرایط به همان طریق که فرد را قضاوت کردید شما هم قضاوت شوید.»
همان‌طور که آقای مهندس در روز چهارشنبه فرمودند، تنها قاضی عادل خداوند است. خداوند می‌تواند در مورد تمام کائنات و در مورد خلق برترش انسان، قضاوت کند و قضاوتش کاملاً عادلانه است و به قول ایشان مو لای درزش نمی‌رود؛ زیرا خداوند حاکم جهان است و به تمام امورات بندگانش واقف است. بعد از خداوند تنها قاضی می‌تواند قضاوت کند. او با داشتن یک‌سری مستندات و مدارکی که در اختیار دارد، به شرایط آن دو نفر آگاه می‌شود و سپس قضاوت می‌کند؛ اما قاضی به‌محض اینکه از دادگاه خارج می‌شود، صرف اینکه قاضی است حق قضاوت کردن در مورد هیچ شخصی را ندارد. پیامبران و حضرت امیر بر این نکته تأکید دارند که اگر شما می‌خواهید مورد قضاوت دیگران قرار نگیرید، حداقل سعی کنید از رفتن به مکان‌ها یا از انجام رفتارهایی که باعث سوظن می‌شود برحذر باشید.
اما گاهی ممکن است فرد وارد چنین مکان‌هایی هم نشود ولی باز مورد قضاوت دیگران قرار بگیرد پس باید از این مکان‌ها دورباشیم که کم‌تر مورد قضاوت قرار بگیریم. تمام این احادیث و سفارش‌ها و گفتارهای انگیزشی همه به خاطر این است که حجمه قضاوت کردن را برای ما مشخص می‌کند که چقدر قضاوت مهم است و چه پیامدهای بدی می‌تواند داشته باشد. ان شاءالله خداوند به همه ما یک نگاه بلند و دور از قضاوت عطا کند.
تایپ: همسفر منصوره و همسفر زینب رهجوی راهنما همسفر فاطمه عضو لژیون سردار
عکس: همسفر اعظم، مرزبان خبری عضو لژیون سردار
ارسال: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر ندا عضو لژیون سردار
همسفران نمایندگی وحید
- تعداد بازدید از این مطلب :
157