قضاوت؛ یعنی حکم کردن

قضاوت به معنی حکم کردن و جهالت به معنی عدم آگاهی و ندانستن است، ارتباط این دو کلمه به این معنی است که زمانی فرد وارد قضاوت می‌شود که احساس کند کامل‌تر و بهتر از بقیه است.
در این هنگام دچار منیت شده‌ است و راحت از روی نا‌آگاهی و جهالت حکم علیه دیگران صادر می‌کند که ‌رفتار و کردارشان را مورد قضاوت قرار می‌دهد و سریعاً حکم صادر می‌کند؛ در صورتی که در مورد آن موضوع و شخص آگاهی کامل را ندارد.
قضاوت به خاطر این است که فقط از روی ظاهر یک نفر دیگر را مورد قضاوت قرار می‌دهد و از علت آن رفتار یا کردار اطلاعی ندارد.
انسان موجودی است که وقتی از مادر متولد می‌شود قاضی به دنیا می‌آید و مرتب در حال قضاوت کردن است و هر روز صبح که از خواب بیدار می شود قضاوت می‌کند که آیا این کار را درست انجام داده است یا خیر.
رفتار خود و دیگران را مورد قضاوت قرار می‌دهد؛ اما باید دانست که من حتی در مورد رفتار و کردار فرزندم، همسرم و یا پدر و مادرم حق قضاوت ندارم و تنها کسی که می‌تواند ما را قضاوت کند خود خداوند است که ما را آفریده است و مورد قضاوت قرار می‌دهد.
خداوند را شکر می‌کنم که درکنگره قرارگرفتم و از آموزش‌های راهنمای خوبم آموختم که هیچ‌وقت دیگران را قضاوت نکنم و فقط خودم را قضاوت کنم تا بتوانم به آرامش برسم.
نویسنده: همسفر فرزانه رهجوی راهنما همسفر ناهید (لژیون نهم)
رابط خبری: همسفر لیلا رهجوی راهنما همسفر ناهید ( لژیون نهم)
ارسال همسفر راحله رهجوی راهنما همسفر مبینا ( لژیون ششم)
همسفران نمایندگی رودهن