واژه قضاوت را به فرایندی نسبت دادهاند که طی آن افراد بر اساس اطلاعات و دادههای موجود با تفکر ذهنی و تجربه قبلی که نسبت به افراد یا اتفاقات دارند، تصمیم گرفته و نتیجهگیری میکنند. اگر بتوانیم افسار ذهن قضاوتگر خودمان را به دست بگیریم و او را به سمتی ببریم که ذهن و روحمان آرام باشد، شاید بخش بزرگی از سوءتفاهمها در روابط کاری، اجتماعی و حتی خانوادگیمان برطرف شود.
جهالت، زمانی شکل میگیرد که ما بهمحض دیدن یک رفتار یا اتفاق، سنسور پیشداوریهایمان فعال میشود و بر اساس تصور ذهنی و یا یک ویژگی خاص، شروع به نتیجهگیری در مورد آن رفتار یا برخورد میکنیم که مسلماً بسیار اشتباه و از جهالت ناشی میشود.
جهالت به معنی ندانستن، نادانی و نیز نادیدهگرفتن و یا بیاعتنایی عمدی به اطلاعات مهم و حقایق است. جهل و نادانی، منشأ بسیاری از گرفتاریهای انسان است که اگر درمان نشود، روند زندگی مادی و معنوی انسان را دچار اختلال میکند و حتی انسان را در مسیر تباهی و تاریکی و ضلالت قرار میدهد.
در سیدی قضاوت از استاد امین، بسیار عالی این مسئله باز شده، بر اساس آموزشهای کنگره ۶۰، قضاوت از طرف انسانهایی انجام میشود که جهالت دارند؛ زیرا انسانها هر چقدر دانایی و آگاهی داشته باشند، کمتر بر کرسی قضاوت مینشینند. همچنین میدانند که قضاوتکردن کار هر کسی نیست و احتیاج به جمعآوری اطلاعات وسیعی دارد؛ بنابراین به گمان و حدس خود نباید هیچکس را قضاوت و داوری کنیم؛ زیرا اگر چنین کنیم به بیراهه رفته و دچار ضد ارزشها شدهایم. در کنگره ۶۰ یاد میگیریم که فقط و فقط دوربینمان را روی خودمان متمرکز کنیم و فقط عیبهای خودمان را ببینیم و در صدد رفع آن حرکت کنیم.
نویسنده: همسفر زهره رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون دوم)
رابط خبری: همسفر مهدیس رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون دوم)
ویراستاری و ارسال: همسفر مونا راهنمای تازه واردین
همسفران نمایندگی یوسف آباد
- تعداد بازدید از این مطلب :
35