قضاوتِ خود

در مورد دستور جلسه باید بگویم که ما تقریباً ۵۲ هفته در سال داریم که ۴ هفته آن تعطیلات تابستانی و عید می‌باشد، در کل ۴۸ دستور جلسه داریم، دستور جلسات طوری برنامه ریزی شده‌اند که هر کدام یک اشکالی را در وجود ما مسافران و همسفران بر طرف کند. من می‌گویم اگر کسی بتواند تمام دستور جلسات کنگره را درک و آن‌ها را در زندگی خود اجرایی کند دقیقاً وسط بهشت قرار می‌گیرد، دستور جلسه این هفته هم یکی از دستوراتی است که ما روزانه با آن سروکار داریم، در واقع من هر روز بایستی در زندگی روزمره خود قضاوت کنم و تصمیم بگیرم که چه کار کنم، کجا بروم و چه زمانی بروم، چه کاری را انجام بدهم و ندهم. هر چه دانایی بیشتری داشته باشم تصمیم درست‌تری خواهم داشت و اگر انتخاب درستی داشته باشم زندگی‌ام در صلح و آرامش بیشتری قرار می‌گیرد. کسی که تازه‌ وارد کنگره می‌شود شاید فکر کند که یک همسفر به این دلیل می‌آید که یاد بگیرد چگونه مسافرش را نصیحت کند یا مواظب او باشد که مواد مصرف نکند، اما وقتی دقت می‌کند می‌بیند اصلاً قضیه این نیست و می‌گویند کاری به مسافرت نداشته باش.
به خاطر همین دستور جلساتی تعیین شده و کسی که جدید می‌آید شاید بگوید قضاوت و جهالت چه ربطی به من و مسافرم دارد، ما که درگیر اعتیاد هستیم و اگر درمان انجام شود همه چیز درست می‌شود. باید روی این دستور جلسات خیلی تفکر شود و بدانیم که انسان نمی‌تواند قضاوت نکند، ساختار انسان طوری است که از درب خانه که بیرون می‌آیی، باید قضاوت کنی اما در مورد خودت، باید یاد بگیریم که در مورد خودمان قضاوت کنیم. متأسفانه ما قاضی خیلی خوبی برای دیگران هستیم و در مورد خودمان هیچ اقدامی نمی‌کنیم. از درب خانه که بیرون می‌آییم شش دانگ حواس‌مان به همه هست غیر از خودمان، منظور از جهالت این است. چون در مورد دیگران واقعاً جهل داریم و همیشه در حال فعالیت هستیم که بیرون زندگی دیگران را با درون زندگی خودمان مقایسه کنیم. اصلاً خودمان را فراموش کرده‌ایم در صورتی که من وقتی می‌خواهم در قسمت اعتیاد درمان شوم، باید روی خود زوم کنم و نگاهم به سمت خودم برگردد، چشمم طوری کار کند که درون خود را ببینم، نه این‌که همه را می‌بینم غیر از خودم، وگرنه نمی‌توانیم قضاوت نکنیم. به نظر من هیچ کس حق ندارد تحت هیچ شرایطی کسی را قضاوت کند زیرا در پس هر قضاوت ضد ارزش‌هایی نهفته است و ما با دست خودمان، خود را در چاه تاریکی می اندازیم. قاضی مطلق فقط خداوند است که هم از درون و هم بیرون و نیت من آگاه است.

نگارش و تایپ: همسفر حمیده راهنمای لژیون نهم

ویرایش و ارسال: همسفر فاطمه خدمتگزار سایت