قضاوت، کارِ انسان‌ِ کم‌خرد

دهمین جلسه از دور چهل و نهم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی سمنان با استادی همسفر اکرم و نگهبانی همسفر منیژه و دبیری همسفر اکرم با دستورجلسه «قضاوت و جهالت» در روز دوشنبه ۱۱ تیر در ساعت ۱۶:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

از نگهبان جلسه تشکر می‌کنم که اجازه دادند این جایگاه را تجربه کنم و همچنین از راهنمای خوبم خانم لیلا ممنونم که اجازه دادند این جایگاه را تجربه کنم. دستورجلسه امروز در مورد قضاوت و جهالت است. قضاوت نمی‌کنم تا موردِ قضاوت دیگران قرار نگیرم. خدایا صدای افکارِ من‌ را خاموش کن تا صدای تو را بشنوم. آن‌قدر غرقِ قضاوت هستم که فراموش کرده‌ام قاضی خداست.
این دستورجلسه خیلی دستورجلسه‌ زیبایی است. برایِ منِ اکرم خیلی قشنگ و همین‌طور خیلی سخت است که بتوانم واقعاً اجرایش کنم و دیگران را قضاوت نکنم. اول باید بدانیم معنی قضاوت و جهالت چیست؟ قضاوت به معنی حکم صادر کردن در مورد دیگران و جهالت به معنی ندانستن است. این مسئله به انسان‌های کم‌خرد و خردمند که آقای مهندس در سی‌دی‌هایشان توضیح دادند نیز مربوط می‌شود. انسان کم‌خرد اول صحبت می‌کند و سپس خودش را سرزنش می‌کند که چرا من این کار‌ها را انجام دادم، چرا این سخن‌ها را گفتم؛ امّا انسان خردمند اول تفکر می‌کند و واقعاً می‌سنجد که با این سخنی که بر زبان می‌آورم دیگران را رنج ندهم؛ البته این‌ کارِ خیلی سختی است و به قول استاد امین پوستِ آدم کنده می‌شود تا انسان ضدارزشی‌ها را از خودش جدا کند.
منِ اکرم قبل از ورود به کنگره تنها سرگرمی‌ام در خانه‌ غیبت‌کردن و قضاوت‌کردنِ دیگران بود. مدام می‌گفتم چرا من، چرا فلانی، زندگی فلانی این طوری، چرا زندگی من این‌طوری؛ در صورتی‌که من حقِ قضاوت خودم هم ندارم. قضاوت‌کننده من فقط خداست و کسی جز خدا نمی‌تواند در مورد من قضاوت کند؛ البته در آن زمان تمام صحبت‌هایم و تمام قضاوت‌هایم به‌‌خاطر ترس، منیت و نا‌امیدی بود؛ درواقع با این‌ کار می‌خواستم به جایی پناه ببرم و یک‌سری چیزها را در درون خودم خفه کنم؛ امّا از روز اولی که به کنگره آمدم به خودم قول دادم که همیشه دوربینم خاموش باشد و اگر دوربینم روشن بود فقط به سمت خودم باشد و هیچ‌وقت اجازه قضاوت کردنِ دیگران را به خودم نمی‌دهم.
آقای مهندس داستان زیبایی را از حضرت محمّد بیان کردند که حضرت محمد حتی وقتی چیزی را می‌دیدند آن را ندیده می‌گرفتند و به زبان نمی‌آوردند؛ پس منِ اکرم چگونه می‌توانم درمورد دیگران تجسس و قضاوت کنم.
منِ  همسفر وقتی وارد کنگره می‌شوم اگر به حرف‌های راهنمایم خوب گوش کنم و آن‌ها را درست عملی کنم و سی‌دی‌هایم را کامل بنویسم مطمئناً سفر خوبی خواهم داشت. همیشه از خدا می‌خواهم کمکم کند تا در این راه ثابت قدم بمانم.

تایپ و ویرایش: همسفر طیبه رهجوی راهنما همسفر حلیمه (لژیون سوم)
ارسال مطلب و عکاس خبری: همسفر و راهنمای نیکوتین عارفه
مرزبان خبری: همسفر نرجس