انسان هر چه دانا تر قضاوت او کمتر

دومین جلسه از دوره چهارم جلسات لژیون سردار کنگره۶۰ ویژه همسفران نمایندگی گرگان با نگهبانی همسفر زهرا و دبیری همسفر کبری و استادی همسفر غزاله با دستور جلسه «قضاوت و جهالت» در روز دوشنبه 11 خرداد رأس ساعت ۱۴ آغاز به کارکرد.

خلاصه سخنان استاد
از ایجنت محترم، مرزبانان عزیز و کلیه خدمتگزاران شعبه سپاسگزارم که این جایگاه را در اختیار من قرار دادند تا خدمت کنم و آموزش ببینم.
قضاوت به معنی حکم کردن و جهالت به معنی عدم آگاهی و ندانستن است. ارتباط این دو کلمه به این معنی است که ما باید از قضاوت بر مبنای جهالت پرهیز کنیم. قضاوت زمانی اتفاق خواهد افتاد که من در مورد آن موضوع و یا شخص آگاهی کامل نداشته باشم فقط از روی ظاهر آنها قضاوتی را انجام دهم. انسان مدام در حال قضاوت بسیاری از مسائل روزمره زندگی است، ولی قضاوت در مورد دیگران اشتباه است. به قول بزرگی «اگر می‌خواهید در مورد راه رفتن کسی قضاوت کنید، ابتدا کمی با کفش‌های او راه بروید.» کسانی که دیگران را قضاوت می‌کنند معمولاً در زندگی خود هدف مشخصی را دنبال نمی‌کنند. هر چه انسان داناتر باشد کمتر قضاوت می‌کند و هــر چه جاهل‌تر باشد بیشتر قضاوت می‌کند.
در جهان‌بینی هم مثلث جهالت در مقابل مثلث دانایی قرار می‌گیرد. سه ضلع مثلث جهالت که ترس، منیت و جهالت است در قضاوت ما تأثیرگذار است. زمانی که در مورد دیگران قضاوت می‌کنیم باعث می‌شود انرژی‌مان از بین برود، انرژی که باید صرف کارهای خودمان از جمله درمان و آموزش شود. قضاوت کردن در مورد انسان‌ها در ما تخریب ایجاد می‌کند و آرامش و آسایش ما را سلب می‌کند. انسان همیشه بر سر دو راهی قرار می‌گیرد، با اختیار خود راه خویش را انتخاب می‌کند و در هر جایگاه و مقامی دائماً در حال قضاوت می‌باشد مثلاً چقدر چاق شدی، چرا به این صورت راه می‌روید و... .  قضاوت در جایگاه خود درست است قضاوت را فقط کائنات الهی درست انجام می‌دهند. قضاوت کردن بسیار دشوار است و هر کسی نمی‌تواند قضاوت نماید، کسی می‌تواند قضاوت کند و حکم صادر کند که علم و دانش آن را داشته باشد، درس قضاوت خوانده باشد و شاید قاضی که شغل او قضاوت است و حکم صادر می‌کنند بعد از 30 سال متوجه بشوند که حکم آنها اشتباه بود و قضاوت درستی انجام ندادند. انسان جاهل بیشتر در مورد دیگران قضاوت می‌کند و در هر کاری دخالت می‌نماید. من قبل از آمدن به کنگره خیلی قضاوت می‌کردم از مسافرم گرفته تا خانواده‌اش از سی‌دی قضاوت آموختم برای اینکه در آرامش باشم باید قضاوت و دید منفی را از خودم دور کنم و به افراد با دید مثبت نگاه کنم. قضاوت درست بر پایه مثلث دانایی تفکر، تجربه و آموزش. از خدای خوبم ممنونم که کنگره را سر راه من قرار داد. از جناب مهندس و خانواده محترمشان سپاس‌گزارم و زندگی خود را مدیون ایشان هستم، از اینکه با سکوتتان به صحبت‌های من گوش کردید سپاسگزارم.

مشارکت اعضاء
همسفر فاطمه:
در مورد دستور جلسه قضاوت رابطه مستقیمی با جهالت دارد قضاوت کردن کار بسیار سختی است، و کار هر کسی نیست. کسی که قضاوت می‌کند باید علم و دانش آن را داشته باشد و درس قضاوت خوانده باشد، تازه این اشخاص هم گاهی اشتباه می‌کنند. هرچه دانایی ما افزایش پیدا کند کمتر قضاوت می‌کنیم. انسان‌های جاهل همواره خود را مشغول قضاوت دیگران می‌کنند ما در کنگره آموختیم که دوربین را به سمت خودمان بگیریم و فقط روی خودمان تمرکز داشته باشیم، عیب‌های خودمان را ببینیم و باعث سلب آرامش دیگران نشویم. همان‌طور که جناب مهندس در ابتدای جلسات می‌فرمایند ۱۴ ثانیه سکوت می‌کنیم و از جهل و نادانی خودمان به خدا پناه می‌بریم. انسان‌ها از روی جهالت به سمت مصرف مواد مخدر رفتند و امروزه در کنگره سفر می‌کنند و اگر فرمان‌بردار راهنمای خود باشند، می‌توانند سفر خوبی را طی کنند و به آرامش و آسایش برسند.

همسفر زهرا:
از زمانی که ما متولد می‌شویم بین یک دوراهی گیر می‌کنیم، و باید قضاوت کنیم که کدام راه درست و کدام غلط است. جناب مهندس می‌فرمایند اگر جهان‌بینی را خوب آموزش گرفته باشیم به این درک می‌رسیم که اگر کسی را قضاوت کنیم قطعاً ما هم قضاوت خواهیم شد. از هر دست که بدهی از همان دست خواهی گرفت. با تفکر ساختارها آغاز می‌شود اگر تفکر کنیم متوجه خواهیم شد که کجا باید قضاوت کنیم. من به شخصه فردی بودم که در تاریکی بودم و همواره دیگران را قضاوت می‌کردم و در آن تاریکی فقط دوست داشتم یک گوشه بنشینم و فقط گریه کنم، اما به کنگره آمدم و آموزش گرفتم که با حرکت راه نمایان می‌شود. با گوشه نشینی چیزی درست نمی‌شود و ما در اعماق تاریکی‌ها بیشتر و بیشتر فرو می‌رویم. شخصی که به واسطه دخترم وارد زندگی ما شده بود را از روی جهالت قضاوت کردم و حالم خراب بود اما دو روز پیش به واسطه آموزش‌هایی که گرفتم و سی دی قضاوت، از او تشکر کردم تابه‌حال برای من پیش نیامده بود که بخواهم از  کسی که او را قضاوت کرده‌ام تشکر کنم یک جرقه و نوری در قلبم ایجاد شد و حسی به من القا شد که از آن فرد تشکر کنم از خداوند طلب آمرزش کردم و امروز او را با تمام وجودم دوست دارم و او را بخشیدم ما همه نقطه‌ای از وجود خداوند هستیم که بخشنده و مهربان است.

همسفر نفیسه:
قضاوت و جهالت دو کلمه‌ای هستند که یکدیگر را کامل می‌کنند. انسان زمانی که جهالت دارد قطعاً قضاوت هم می‌کند. انسان‌های دانا و انسان‌هایی که خودشان را با دیگران مقایسه نمی‌کنند هیچگاه قضاوت نمی‌کند. امروزه با پیشرفت تکنولوژی، صفحات مجازی و بلاگرهایی که زندگی خودشان را به نمایش می‌گذارند خیلی  از قیاس‌ها و قضاوت‌ها به وجود آمده است. ما تنها قسمتی کوتاه از زندگی آنها را می‌بینیم و نمی‌توانیم یک عمر زندگی آنها را قضاوت کنیم. یا اینکه بگوییم چرا زندگی آن شخص خوب است، زندگی ما خوب نیست. شوهر او خوب است یا فرزند او خوب است و شوهر و فرزند ما خوب نیست، و همواره در حال قیاس کردن و قضاوت کردن باشیم. اما اگر آگاهی‌مان را بالا ببریم متوجه خواهیم شد که هر زندگی با زندگی دیگری تفاوت دارد، حتی دوقلوهایی که به دنیا می‌آیند با هم تفاوت دارند. از روی ظاهر نمی‌توان دیگران را قضاوت کرد شاید ظاهر کسی این را نشان دهد که از خدا به دور است اما در باطن خیلی به خدا نزدیک باشد و ما باید به او بگوییم که در حق ما دعا کند. هیچگاه نباید انسان‌ها را بر اساس نوع پوشش و ظاهر آنها قضاوت کنیم خداوند به همه بندگانش به یک چشم نگاه می‌کند و تنها خداوند است که می‌تواند در مورد بندگانش قضاوت کند و ما نباید بار سنگین قضاوت کردن را به دوش خودمان بکشیم. همیشه زمانی که می‌خواهم قضاوت کنم با خود می‌گویم آیا آن‌قدر ثواب و خوبی دارم که بدهم تا طرف مقابل در قیامت مرا ببخشد؟و اصلاً به من ربطی ندارد که بخواهم دیگران را قضاوت کنم، همیشه باید  یک به من چه و یک به تو چه بگوییم، تا دیگر کسی را قضاوت و قیاس نکنیم.

تایپ و ویراستاری: همسفر سحر رهجوی راهنما همسفر حدیقه (لژیون چهارم)
عکس و ارسال: همسفر نفیسه، مرزبان خبری
همسفران نمایندگی گرگان