برای قضاوت نیازمند علم هستیم

جلسه سوم از دوره بیست و نهم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران نمایندگی خواجو به استادی همسفر زهرا، نگهبانی همسفر مریم و دبیری همسفر عاطفه با دستور جلسه «قضاوت و جهالت» در روز دوشنبه ۱۴۰۳/۰۴/۱۱ رأس ساعت 16:00 آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:
خدا را شاکر و سپاس‌گزارم که در این مکان مقدس قرار گرفته‌ام و می‌توانم آموزش بگیرم. از آقای مهندس تشکر می‌کنم که چنین بستری را برای ما فراهم کرده‌اند که بتوانیم به حال خوش برسیم. دستور جلسه این هفته «قضاوت و جهالت» است. قضاوت به معنی حکم کردن و جهالت به معنی عدم آگاهی است. ارتباط این دو به این معنا است که وقتی از موضوعی آگاهی نداریم، نمی‌توانیم به راحتی در مورد آن قضاوت کنیم. در مجموع، انسان‌های جاهل، بیشتر در مورد دیگران قضاوت و در کارهای آنان دخالت می‌کنند. زمانی که شروع به قضاوت کردن در مورد دیگران می‌کنیم، انرژی که باید صرف آموزش گرفتن و درمان خودمان بشود را هدر می‌دهیم که در ادامه، این کار باعث سلب آرامش و آسایش خودمان می‌شود. ما همیشه در حال قضاوت دیگران هستیم. برای مثال، می‌گوییم چرا فلانی چاق یا لاغر است؟ چرا این‌گونه راه می‌رود؟ ما بایستی با کفش‌های آن شخص راه برویم و بعد در مورد آن قضاوت کنیم. کسانی که در مورد دیگران قضاوت می‌کنند، در زندگی شخصی خودشان، هدف و برنامه‌ای ندارند که مشغول باشند؛ بنابراین مرتب در زندگی دیگران سرک می‌کشند. قضاوت کردن در مورد فرزندان یا همسرمان نیز باید به اندازه‌ای باشد که در حریم خصوصی آن‌ها وارد نشویم.
گاهی ما با قضاوت کردن در مورد دیگران از خودمان فرار می‌کنیم و بدین ترتیب، گناه خودمان را گردن دیگری می‌اندازیم. نباید در مورد دیگران قضاوت کنیم؛ چون ما نمی‌دانیم زندگی آن‌ها چگونه است، چه بر سر آن‌ها می‌گذرد و یا آن‌ها در چه شرایطی هستند؟ تنها ظاهر آنان را می‌بینیم و از باطن آنان بی‌خبر هستیم. به طور معمول، هر چه که چشم ما می‌بیند، سریع آن را قضاوت می‌کنیم و لحظه‌ای هم تفکر نمی‌کنیم که شاید این گونه نباشد که ما می‌بینیم.

همگی قبل از آمدن به کنگره با انجام دادن یکسری اعمال ضد ارزشی به زندگی خودمان و دیگران ضربه وارد کرده‌ایم که بیشتر مواقع، خودمان هم نمی‌دانستیم از کجا ضربه خورده‌ایم.
آقای مهندس و استاد امین، این اعمال را برای ما در کنگره‌۶۰ بازگو می‌کنند که ما متوجه این کارها و عواقب آن‌ها بشویم. یکی از این کارها قضاوت است.
من خودم بیشتر مواقع در مورد دیگران قضاوت می‌کردم و اصلاً فکرش را هم نمی‌کردم با انجام این عمل در زندگی خودم و دیگران، گره ایجاد می‌کنم. آقای مهندس در وادی پنجم در مورد قضاوت چنین بیان می‌کنند: در امور کشور، قضاتی هستند که به امر قضاوت می‌پردازند؛ آن‌ها کارشان کاملاً شرعی و مجاز است؛ اما چرا گاهی ما همانند افراد فضول و بدون دستمزد، اول جاسوسی می‌کنیم و بعد به امر قضاوت می‌پردازیم.
برای قضاوت کردن؛ باید علم آن کار را داشته و یا درس آن را خوانده باشیم. اگر می‌خواهیم مورد قضاوت دیگران قرار نگیریم، نباید در مورد دیگران قضاوت کنیم.

صحبت‌های خود را با این دعا به پایان می‌رسانم:
خدایا افکار مرا خاموش کن تا صدای تو را بشنوم؛ آن‌قدر غرق قضاوت هستم که فراموش می‌کنم قاضی تویی.
از اینکه به صحبت‌های من گوش کردید، خیلی متشکرم.

جلسه مرزبانی با حضور اسیستانت

ارائه 30 سی‌دی

عکاس خبری: همسفر سارا رهجوی راهنما همسفر صدیقه (لژیون هفتم)
مرزبانان کشیک: همسفر شقایق/ مسافر مهرداد
تایپ: همسفر گیتی رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون دهم)
ویراستاری، تنظیم و ارسال: همسفر زینب رهجوی راهنما همسفر بنفشه (لژیون یکم)
همسفران نمایندگی خواجو