قضاوتی شایسته و مورد ستایش است که در مورد خود و کارهای خودمان باشد

همیشه قبل از شروع جلسه، نگهبان این جمله را برای ما یادآور می‌شود که ۱۴ ثانیه سکوت کنیم و از خداوند می‌خواهیم که ما را از دست نیرومندترین دشمن خودمان که جهل و ناآگاهی خودمان است به خداوند پناه می‌بریم؛ پس جهالت یکی از بزرگ‌ترین دشمنان ما است که باعث می‌شود ما به‌سوی تاریکی‌ها حرکت کنیم. قضاوت کردن به معنی حکم صادر کردن و داوری کردن می‌باشد. انسان به دلیل داشتن قدرت اختیار می‌تواند قضاوت هم داشته باشد؛ ولی قضاوتی شایسته و موردستایش است که در مورد خود و کارهای خودمان باشد. مشکل از زمانی ایجاد می‌شود که در مواردی که به ما ارتباط ندارد، وارد می‌شویم و این‌زمانی است که مسئله جهالت به وجود می‌آید. تجسس در امور دیگران باعث تخریب در افکار و اندیشه ما می‌شود و این تخریب‌ها به جهالت ختم می‌شود. انسان به دلیل جهالت دست به قضاوت می‌زند. انسانی که دانش، تفکر و تجربه مواردی را که اضلاع دانایی را تشکیل می‌دهند داشته باشد، هرگز دیگران را قضاوت نمی‌کند؛ چون این نوع قضاوت مختص خداوند است. ما باید نگهبان جسم و جانمان باشیم و این عمل فقط با تفکر درست و عمل سالم انجام می‌گیرد؛ چون افکار و اندیشه‌ها همچون مواد مخدر روی سیستم ایکس بدن اثر می‌گذارد و باعث تخریب در جسم، روان و جهان‌بینی فرد می‌شود. قضاوت نا به‌حق حال فرد را خراب می‌کند، انرژی مثبت را می‌گیرد و انرژی منفی به او می‌دهد، باعث ایجاد کینه می‌شود و حساسیت‌ها را در جهت ضد ارزش‌ها نسبت به یکدیگر زیاد می‌کند.
همسفر مریم (روح‌الله) لژیون هشتم

ویراستاری: همسفر سعیده رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون سوم)
ثبت و ارسال:همسفر فائزه رهجوی راهنما همسفر فاطمه(لژیون چهارم)
همسفران نمایندگی تخت جمشید