قضاوت؛ به معنی حکم دادن و جهالت؛ یعنی عدم آگاهی و نادانی. ما همیشه دیگران و موقعیتها را با اطلاعات ناقصی که داریم قضاوت میکنیم. در واقع با توجه به میزان اندک اطلاعاتی که دریافت کردهایم دست به قضاوت میزنیم و براحتی حکم صادر میکنیم.
حال چرا دیگران را قضاوت میکنیم؟ در حقیقت ما بر اساس افکار، اندیشه، احساس و برداشت خود ابراز عقیده میکنیم و درباره دیگران نظر میدهیم بدون اینکه از جزییات ماجرا باخبر باشیم. قضاوت کردن یکی از عملکردهای طبیعی مغز ما است و دائم در حال ارزیابی هستیم.
قضاوت کردن دیگران ناشی از جهل و ناآگاهی است و گاهی اوقات قضاوتهای نادرست میتواند مسیر زندگی ما و دیگران را تغییر دهد. معمولاً از صبح تا شب، دوربین خود را به طرف دیگران متمرکز میکنیم و درنتیجه وقت و انرژی، آسایش و آرامشمان را بابت این موضوع از دست داده و به تحلیل و قضاوت دیگران میپردازیم در حالیکه اصلاً مسائل دیگران به ما مربوط نخواهد بود.
ما بطور طبیعی قاضی هستیم و از این صفت برخورداریم؛ چون کارکرد طبیعی مغز ما اینگونه است و در حقیقت نمیتوانیم آنرا نادیده بگیریم چراکه مغز ما ماشین تولید فکر است.
حال کاری که باید انجام دهیم این است که باید از قضاوتهای نابجا جلوگیری کنیم و رفتار، افکار و درون خود را ارزیابی کنیم تا بتوانیم رشد کرده و به سمت آرامش حرکت کنیم.
نویسنده: همسفر آذر (رشته ورزشی شطرنج)، شعبه پاکدشت
ویرایش: همسفر مهین لژیون سوم رشته ورزشی دارت نمایندگی دنا شهرضا
ارسال: راهنما همسفر ریحانه لژیون پنجم رشته ورزشی والیبال نمایندگی دنا شهرضا
گروه ورزش همسفران کنگره ۶۰
- تعداد بازدید از این مطلب :
128