بهترین قاضی خدا است

جلسه یازدهم از دوره سیزدهم کارگاه آموزشی خصوصی همسفران نمایندگی زاگرس با استادی همسفر پریسا رهجوی راهنما همسفر زینب، نگهبانی همسفر مهین و دبیری همسفر زهرا با دستور جلسه «قضاوت و جهالت» در روز دوشنبه ۱۱ تیرماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۶:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

خدا را شاکر و سپاسگزارم که بار دیگر در کنگره حضور دارم و می‌توانم خدمت کنم و آموزش بگیرم. از خانم زینب عزیز و نگهبان جلسه سپاسگزارم که این مسئولیت را به من دادند.

دستور جلسه امروز «قضاوت و جهالت» است و پشت تمام دستور جلسات یک تفکر و اندیشه برای ما نهفته شده است که در زندگی ما کاربرد دارند و اما قضاوت و جهالت؛

گاه گناهکار را بی‌گناه می‌دانیم
گاه بی‌گناه را صاحب هزاران گناه
کسی هزاران معصیت دارد و پاک
دیگری در بی‌خبری و غرق گناه
امان از روزی که قضاوت به عهده نادانی بیفتد
جهالت این قاضی می‌سوزاند حتی دنیا را!

کاش هیچ‌وقت قضاوت نکنیم! نه از حال کسی خبر داریم، نه از مال کسی، نه از زندگی کسی خبر داریم و نه از نگاه کسی. چقدر زیاد هستند زندگی کسانی که با قضاوت از روی نادانی و جاهلی نابود شده‌اند و کسی نفهمید. او که از عالم خبر دارد خداوند است، او که از آدم خبر دارد خداوند است، چطور می‌توانیم قضاوت کنیم، وقتی نمی‌دانیم.

کاش بدانیم، بهترین قاضی خدا است؛ بله، قضاوت فقط کار خدا است. هستند کسانی که قضاوت می‌کنند و در جایگاه قضاوت هستند؛ ولی آن‌ها با آگاهی و دانشی که دارند نسبت به دو نفری که برای شکایت آمدند، عالم هستند و طبق مدارکی که دارند قضاوت می‌کنند. در غیر این صورت قضاوت کار آدم جاهل است، آدم عاقل هیچگاه قضاوت نمی‌کند و فقط خودش را قضاوت می‌کند. کسی که دیگران را قضاوت می‌کند جاهل است، هر کسی که قضاوت می‌کند؛ قطعاً خودش هم همان ضدارزش‌ را دارد.

قضاوت به معنی حکم کردن است و جهالت یعنی؛ ندانستن. قرار دادن این دو کنار هم به این معنا است که از قضاوت‌هایی که بر مبنای ندانستن هست، پرهیز کنید. فردی که به دانایی می‌رسد چشم، گوش و زبانش مانند فیلتر عمل می‌کند و چشم و گوش فرد دانا قضاوت دیگران را نمی‌بیند و زبانش هم دیگران را قضاوت نمی‌کند و از ضدارزش‌ها دور می‌شود. فردی که به دانایی برسد وقتی در جمعی حضور داشته باشد ضدارزش‌ها و قضاوت‌ها را نمی‌شنود؛ اگر از او بپرسی شنیدی یا نه؟ می‌گوید: نه! چرا؟ چون او به دانایی رسیده است.

شاید عامل بسیاری از حال خرابی ما همین قضاوت‌های نادرست و نابجا باشد که اگر از زندگی ما خارج شوند، روی آرامش و صلح را خواهیم دید و تا زمانی که چشم ما روی اشتباهات دیگران زوم است، دیگران را ارزیابی و قضاوت می‌کنیم و خودمان را بنده پاک خدا می‌دانیم، باید بدانیم که همیشه در رنج و عذاب خواهیم ماند و وقتی به آرامش می‌رسیم که به دانایی رسیده باشیم.

همه انسان‌ها اشتباه می‌کنند؛ ولی این دلیل نیست که ما در مورد آن‌ها قضاوت کنیم. همه اشتباه می‌کنند؛ ولی در حال آموزش و فراگیری هستند. چرا ما باید توانمان را برای کشف اشتباهات دیگران و قضاوت آن‌ها بگذاریم؟ آیا خودمان اشتباه نمی‌کنیم؟ آیا خودمان مرتکب ضدارزش‌ها نمی‌شویم؟ چرا، همه ما اشتباه می‌کنیم بزرگ یا کوچک و یک ضدارزش‌هایی داریم؛ پس هر کس باید خود و زندگی خود را قضاوت کند.

آقای مهندس می‌فرمایند: «کسی که دیگران را قضاوت می‌کند و در زندگی دیگران تجسس می‌کند، آموزش‌های کنگره را دریافت نمی‌کند. چرا؟ چون قضاوت، باعث حال خرابش می‌شود و نمی‌تواند آموزش‌ها را دریافت کند»؛ پس قضاوت نکنیم تا مورد قضاوت دیگران قرار نگیریم.

 در ادامه جلسه به تعدادی از اعضای لژیون سردار و دنورها، لوح تقدیر لژیون سردار اهدا شد.

مرزبان کشیک: همسفر فاطمه و مسافر احسان     
تایپ: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون اول)
عکاس خبری و ویراستاری: راهنما همسفر زهره ( لژیون دوم)
ارسال: همسفر لیلا رهجوی راهنما همسفر نرگس (لژیون دوم)
همسفران نمایندگی زاگرس