سطح دانایی

همسفر حکیمه رهجوی لژیون چهاردهم از نمایندگی رودکی پیرامون دستور جلسه《قضاوت و جهالت》چنین نوشت:

اگر در جایی که قضاوت به ما مربوط نیست قضاوت کنیم به این معنی هست که انسان جاهلی هستیم، قضاوت نکنید تا در موردتان قضاوت نکنند. زمانی که در مورد دیگران قضاوت می‌کنیم، انرژی‌مان که باید صرف کارهای خودمان از جمله درمان و آموزش شود، از بین می‌رود. قضاوت کردن در ما تخریب ایجاد می‌کند و باعث می‌شود آرامش و آسایش ما سلب شود، هر چه سطح دانایی بالا باشد قضاوت در مورد دیگران کمتر است.

من همسفر باید سعی کنم در مورد مسافرم قضاوت نابه‌جایی نداشته باشم این‌که هرروز و هر ساعت به خودم بگویم: آیا مسافرم دارو را سر ساعت می‌خورد؟ سی‌دی‌ها را می‌نویسد؟ گریز می‌زند یا خوب سفر می‌کند؟ انرژی بد را نیز به او انتقال می‌دهم و باعث حال خرابی‌اش می‌شوم و همین‌طور حال خودم هم خراب می‌شود. قضاوت در مورد مسافران کار راهنمای آن‌ها هست و خود راهنما می‌داند که کجا باید تذکر دهد و چگونه رفتار کند.

حتی گاهی بدون دانش درست و بر اساس یک حرف شروع به قضاوت کردن می‌نماییم و بدون هیچ پرس‌وجو  و تحقیق، قضاوت می‌کنیم و سپس حکم صادر می‌کنیم. کسی که در مورد دیگران قضاوت می‌کند دارای ترس، منیت و ناامیدی هست؛ گاهی با قضاوت کردن می‌خواهیم از خود و کارهای ضدارزشی که انجام داده‌ایم فرار کنیم. نباید در مورد دیگران قضاوت کنیم زیرا نمی‌دانیم زندگی آن‌ها چگونه است؟ چه بر آنان می‌گذرد و در چه شرایطی هستند؟ ما ظاهر آن‌ها را می‌بینیم و از باطن آن‌ها بی‌خبر هستیم؛ زیرا هر چه چشمانمان می‌بیند سریع مورد قضاوت قرار می‌دهیم وبرای لحظه‌ای تفکر نمی‌کنیم که موضوع بدین گونه نیست. ان‌شاءالله خداوند ما را از جهالت و قضاوت‌های بی‌مورد باز دارد و کمک کند تا همگی با هر طلوع خورشید قدمی به او نزدیک شویم.

نگارش: همسفر حکیمه رهجوی راهنما همسفر لیلا (لژیون چهاردهم)
ویرایش: همسفر غزل رهجوی راهنما همسفر لیلا (لژیون چهاردهم)
ارسال مطلب: مرزبان خبری همسفر سمیه

همسفران نمایندگی رودکی