در لژیون راهنما می تواند رهجویش را قضاوت کند

سومین جلسه از دور چهارم کارگاه های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ نمایندگی صبا با استادی راهنمای محترم مسافر علی رضا، نگهبانی مسافر حسین و دبیری مسافر رامین با دستور جلسه قضاوت و جهالت، در روز دوشنبه ۱۱  تیر ماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.


سخنان استاد:

سلام دوستان علیرضا هستم یک مسافر.  خیلی خوشحال هستم دراین جایگاه هستم و فرصتی داده شد تا آموزش ببینم. از نگهبان حسین آقاو دبیر جلسه آقا رامین تشکر می کنم که این فرصت به من داده شد. تشکر ویژه‌ای هم دارم از افرادی که این پنکه ها را در شعبه قرار دادند. شعبه خیلی خوبی داریم. من سخن گوی خوبی نیستم و پیش شما صحبت کردن کار سختی است و این نشان از آموزش عالی شما ها است. قبلا هم آقای اردلان گفته بودند مشارکت هایی که افراد انجام می دهند نشان از آموزش های عالی آنها است. مشخص است که با آموزش تمام مشارکت می کنند ونشان می دهد آن شخص چه اندازه آموزش دیده است. و بنده تا زمانی که مشارکت نکنم چیزی مشخص نیست و به گونه ای ویترین من است. شاید به قضاوت و جهالت می‌تواند مربوط شود. اینکه بنده چگونه قضاوت کنم.

همیشه می گویم قضاوت از جهالت می آید. یک زمانی بنده آموزش کافی ندیده ام و آن صور پنهان و آن عقلی که خداوند داده است و به وسیله عقل به بنده می گوید که همیشه در حال قضاوت کردن هستم و سره یک دو راهی قرار دارم. این قضاوت ها می تواند به سود و ضرر بنده باشدو اصلا در جایگاهی هستم که بتوانم قضاوت کنم. خیلی مواقع مربوط این موضوع به جهالت مربوط می شود. که مثلث ترس،‌ ناامیدی و منیت، را تشکیل می دهد. آنقدر دچار غرور می شوم که خود را بالاتر از دیگران می بینم و در این زمان آموزش پذیر نخواهم بود. ترس هم اینگونه است و باید از ترس خود عبور کنم تا بتوانم دانش خود را به نحو احسنت اجرا کنم. بنده تا زمانی که نتوانم شناگر خوبی باشم و نتوانم در عمق ۴ متری بروم نمی توانم بر ترس خود غلبه کنم و آن آموزشهایی که دیدم به درد نمی خورد. نا امیدی هم همان تجربه ای است که هر چقدر بنشینم و حرکت نکنم دچار افسردگی خواهم شد. اینها مثلث جهالت است که در ابتدا باید جهالت باشد تا این ترس و منیت، پشت سر جهالت می آید. خدا به انسان عقل داده است تا قضاوت کند. و قصاوت کردن در خون انسان است. به طور مثال این آقا چرا اینگونه است. من این حرف را بزنم یا نزنم.این چرا اینجا قرار داردو همه این موارد قضاوت
کردن است. ولی ممکن است است قضاوت کردن موجب تخریب بنده شود. مواقعی که من در جایگاهی که نیستم و بخواهم قضاوت کنم باعث تخریب بنده می شود. استاد امین در یکی از سی دی های خود می گوید. قضاوت در ذهن می آید ولی به زبان آوردن و نیاوردن آن خیلی مهم است. آیا بنده در جایگاهی هستم که آن قضاوت را بر زبان بیاورم. ممکن است قضاوت بنده باعث تخریب شود. در لژیون راهنما رهجوی خود را می تواند قضاوت کند. با نگاه کردن به چهره و طرز پوشش و سی دی نوشتن ها...و همه این موارد باعث می شود تا راهنما در مورد رهجوی خود قضاوت کند. بیرون از کنگره افرادی به اسم قاضی هستند که با توجه به شواهدی که در دسترس دارد قضاوت می کند. بنده یک سری اطلاعات در لژیون دارم و یک سری آزمونهایی را گذراندم و یک سری جهان بینی ها را پشت سر کذاشتم و به آن درجه رسیدم که در مورد رهجوی خود قضاوت کنم. و اگر در جهت صراط مستقیم باشد می تواند حال خوب رهجو را به ارمغان بیاورد.

یک سری مسائل است که می توانم انجام دهم تا مورد قضاوت خوب یا بد دیگران قرار بگیرم. به طور مثال چگونه رانندگی کنم. چگونه حرف بزنم. چگونه لباس بپوشم. و این رفتار و کردار باعث می شود تا دیگران در مورد بنده قضاوت کنند. و باید روی خودم کار کنم تا دیگران قضاوت درست در مورد من داشته باشند. تا وارد مقوله سرزنش کردن،‌‌ دروغ و غیبت، نشوم. چون قضاوت سرزنش و غیبت و دروغ می آورد و از جنس همدیگر هستند. باید جلوی یکی از آنها را بگیرند تا وارد مقوله های دیگر نشوند. با رفتار و کردار خوب خودمان باعث شویم دیگران در مورد ما قضاوت های خوبی کنند و حالمان خوب باشد و همیشه شاد باشیم. از اینکه به صحبت هایم توجه کردید متشکرم.
عکاس: مسافر جاوید
تهیه مطالب: مسافر حبیب
ارسال مطالب: مسافر حسین
خدمتگزاران سایت نمایندگی صبا