سیاه‌چال قضاوت

چهاردهمین جلسه از دوره هفتم کارگاه‌های آموزشی خصوصی ویژه همسفران کنگره ۶۰، نمایندگی نائین با دستور جلسه «قضاوت و جهالت» با استادی راهنما همسفر الهام، نگهبانی همسفر زینب و دبیری همسفر محبوبه ساعت ۱۶:۰۰ روز دوشنبه ۱۱ تیرماه ۱۴۰۳ آغاز به کارکرد.

خلاصه سخنان استاد:

خداوند بزرگ را شاکرم که در این جایگاه قرار گرفتم تا بتوانم خدمت کنم و آموزش بگیرم. از نگهبان عزیز خانم زینب و راهنمای محترم خودم، خانم محبوبه و مرزبانان گرامی سپاسگزارم که من را لایق این خدمت دانستند.

ما از آموزش‌های کنگره یاد گرفته‌ایم که بزرگ‌ترین دشمن انسان، جهل و نادانی خود او است. همیشه نگهبان جلسه برای ما می‌خواند که بزرگ‌ترین دشمن انسان، جهل و نادانی خود انسان است و در اثر همین جهل و نادانی است که انسان در طول زندگی آسیب‌های فراوان هم به خودش و هم به دیگران می‌زند. حالا باید ببینیم که قضاوت چیست؟ قضاوت به معنی حکم‌کردن است انسان تنها موجودی است که می‌تواند قضاوت کند به‌خاطر این‌که خداوند به او قدرت تشخیص و اختیار داده است.

همه ما در طول زندگی دائماً در حال قضاوت‌کردن هستیم، این‌که چه لباسی به تن کنم و چه لباسی به تن نکنم، به چه مکانی بروم و به چه مکانی نروم، چه چیزی بخورم و چه چیزی نخورم و... پس تمام این مسائل به‌نوعی خودش قضاوت‌کردن است و حال می‌خواهیم بدانیم که این مشکلات از کجا شروع و چه چیزی باعث می‌شود که من بخواهم به دیگران آسیب وارد کنم؟ تمام این‌ها در اثر اطلاعات غلطی است که من دارم و نمی‌توانم تشخیص درستی انجام دهم. استاد امین می‌‌فرمایند: دانایی یعنی تشخیص ماهیت خواسته‌ها در هر لباس و هر شکلی؛ پس زمانی که من تشخیص اشتباه دادم، قطعاً در مرحله جهالت قرار دارم و هنوز به دانایی نرسیده‌ام.

به نظر من جهالت انسان از ذهن او شروع می‌شود؛ چون ذهن دیالوگ‌های متفاوتی را با خودش تکرار می‌کند و همیشه دوست دارد چیزی بر خلاف میل خودش اتفاق نیفتد و به‌خاطر همین امر، بیشتر روابط دیگران و شرایط دیگر انسان‌ها را کنترل می‌کند تا چیزی که دلش می‌خواهد اتفاق بیفتد و این موضوع، نشئت‌گرفته از نفس اماره است و به همین دلیل در کنترل‌کردن دیگران دچار منیت می‌شویم و این منیت خشم، ترس و گاهی نیز ناامیدی به همراه دارد که تمام این‌ها از اضلاع مثلث جهالت است.

برای ما خیلی پیش‌آمده و دیده‌ایم که شخصی شاید یک ویژگی بدی داشته باشد و آن ویژگی باعث می‌شود که در ما احساس نا‌خوشایندی به وجود آید؛ ولی فکر می‌کنیم که این ویژگی در درون ما وجود ندارد به همین دلیل از این ویژگی ناراحت می‌‌شویم. استاد امین می‌‌فرمایند: شما باید به این باور برسید و زمانی که از صفات شخصی ناراحت می‌شوید بدانید که صددرصد در وجود خود شما هم این ویژگی وجود دارد و اگر در وجود شما نبود، قطعاً نمی‌توانستید آن را تشخیص بدهید. مثلاً زمانی که من از یک انسان دروغگو ناراحت می‌‌شوم و در من احساس تنفر به وجود می‌آید، این یک تلنگری است برای من که متوجه شوم در وجود من نیز این خصلت وجود دارد؛ حالا شاید در صورپنهان من به‌صورت یک بذر است که هنوز شکفته نشده و یا در ظاهر و صورآشکار خود، آن کار را انجام می‌دهم؛ ولی با یک لباس و نقاب دیگری که نمی‌خواهم خودم آن را باور کنم، در صورتی که آن بذر در وجود من نهادینه شده است.

حال من چگونه می‌توانم از آن سیاه‌چال قضاوت و خودزنی فرار کنم؟ تنها راه آن این است که باید با آموزش و آگاهی، دانایی خودم را بالا ببرم. من زمانی که آموزش می‌گیرم، می‌توانم ذره‌ذره از آن منیت دور شوم و با تفکر و تجربه از ترس، خشم و ناامیدی عبور کنم. زمانی که احساس بدی از دیگران در من به وجود می‌آید، سعی کنم به‌جای این‌که دیگران را قضاوت کنم آن را در وجود خودم پیدا کنم و آن صفت زشت را از خود دور و آن را درمان کنم تا با دیگران دچار مشکل نشوم و نباید انرژی خود را صرف این کنم که با دیگران وارد جنگ درونی بشوم. استاد امین می‌‌فرمایند: اگر انسان بتواند ضدارزش‌های درون خودش را پیدا کند، پنجاه‌درصد مسیر تزکیه و پالایش را رفته است.

من نباید فکر کنم که چون انسان کاملی هستم هیچ‌گونه ضدارزشی در درون من وجود ندارد و دائماً بخواهم؛ مانند یک قاضی، شخصیت دیگران را مورد بررسی قرار دهم و در مورد آن‌ها حکم صادر کنم و این صفت به معنی داشتن منیت است؛ زیرا اگر منیت نداشته باشم دوربین را بر روی خودم برمی‌گردانم و فقط ضدارزش‌های خود را می‌بینم و سعی می‌کنم آنها را برطرف کنم. یکی از پله‌های وادی پنجم، قضاوت است.

آقای مهندس می‌فرمایند: «ما همیشه با تجسس‌کردن در کار دیگران به کرسی قضاوت می‌نشینیم و بعد از آن نیز حکم صادر می‌کنیم» قضاوتی که از روی ناآگاهی باشد، مثل زلزله‌ای است که پس‌لرزه‌های زیادی دارد؛ یعنی وقتی که من دیگران را قضاوت کردم باید منتظر باشم که دیگران من را قضاوت کنند. استاد امین می‌فرمایند: در مورد قضاوتی که می‌شویم سعی کنیم که حساسیت نشان ندهیم و فقط روی نقاط ضعف خودمان کار کنیم و از قضاوت دیگران ناراحت نشویم و رسیدن به این مرحله فقط با آموزش صحیح امکان‌پذیر است.

خدا را شکر ما در کنگره این آموزش‌های ناب را داریم. آیه‌ای در سوره واقعه آمده است که به نظر من با دستور جلسه امروز بی‌ربط نیست «در بهشت هیچ سخن بیهوده، هیچ سخن لغو و نسبت گناه به کسی داده نمی‌شود» بهشت صرفاً جای خاصی نیست همین که من بتوانم به دستورات قرآن عمل کنم، مطلقاً می‌توانم در بهشت باشم و اگر دیگران را قضاوت نکنم، دروغ نگویم، به حرمت‌های کنگره عمل کنم، می‌توانم بهترین بهره را از زندگی ببرم و مهم‌تر از همه این‌که خود، در آرامش باشم. زمانی که دیگران را قضاوت نکنم، خود من نیز قضاوت نمی‌شوم.

در ادامه جلسه امروز، پیام انتخابات نگهبانی خوانده شد و راهنمای تازه‌واردین همسفر سارا با اکثریت رأی به‌عنوان نگهبان دوره هشتم انتخاب شدند. به ایشان و دبیران تبریک عرض می‌کنیم و از خدمات نگهبان قبلی همسفر زینب و دبیران ایشان سپاسگزاریم.

مرزبانان کشیک: همسفر بهار و مسافر محمد
تایپ: همسفر آزاده رهجوی راهنما همسفر محبوبه (لژیون اول)
ویراستار: همسفر طاهره رهجوی راهنما همسفر مینا (لژیون دوم)
عکاس: مرزبان خبری، همسفر طیبه
ارسال: راهنمای تازه‌واردین، همسفر سمانه
همسفران نمایندگی نائین