English Version
English

منشأ ناآرامی هر انسانی، ذهن شلوغ اوست

منشأ ناآرامی هر انسانی، ذهن شلوغ اوست

جلسهٔ اول از دوره دهم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی دنا؛ با استادی همسفر خدیجه، نگهبانی راهنما همسفر ریحانه و دبیری همسفر مهین با دستور جلسهٔ «قضاوت و جهالت» روز دوشنبه یازدهم تیرماه ۱۴۰۳، رأس ساعت ۱۶ شروع به‌ کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:
در ابتدا شاکر خداوند هستم که کنگره سر راه من قرار گرفت و اینجا مکانی است که تا به حال که این زندگی و تجربیات را داشتم، هیچ‌کدام از این آموزش‌ها را در هیچ کجا نگرفته‌ بودم. در مورد دستورجلسهٔ قضاوت و جهالت باید بگویم که قضاوت یک امر الهی است؛ به خاطر اینکه خداوند احاطه کامل روی تمام موجودات و آفریده‌های خود دارد و می‌تواند قاضی باشد.

قضاوت؛ به معنی حکم کردن و جهالت؛ یعنی ندانستن و نداشتن آگاهی. رابطه این دو کلمه به این دلیل است که ما به چیزی که آگاهی نداریم، قضاوت انجام بدهیم، عین جهالت است. قضاوتی که می‌خواهیم انجام بدهیم سه رکن دارد: در ابتدا جمع‌آوری اطلاعات است و دوم پالایش اطلاعات می‌باشد که ببینیم این اطلاعات درست است و یا غلط که این کار واقعاً خیلی دشوار می‌باشد و کار هر کسی نیست و سوم حکم دادن بر اساس اطلاعات جمع‌آوری شده‌ است.

به‌طورکلی سه نوع قضاوت داریم: ۱- قضاوت در مورد خداوند، ۲- قضاوت در مورد مردم و ۳- قضاوت در مورد خودمان. در مورد خداوند و مردم خیلی مواقع جلوتر می‌رویم و آثار مخربی دارد. خود ما نیز اگر زمانی که یک‌سری اشکالاتی داریم و می‌خواهیم اشکالات را در مرحله بعد رفع کنیم و یا دنبال آن باشیم که اشکالات خود را کم‌ کنیم و این قضاوت خوبی است.

در کنگره نیز شنیده‌ایم و در سی‌دی‌ها، آقای مهندس می‌فرماید: کسانی که وارد کنگره می‌شوند و خودشان را  بدون عیب و نقص می‌بینند، نور ایمان و آگاهی در آنها رخنه نکرده است. هرچه جلوتر می‌رویم نیاز به اطلاعات و آگاهی داریم و باید آگاهی‌های لازم را کسب کنیم. قضاوت نیز در جایی سازنده است و در بعضی موارد سازنده نیست. قضاوت‌های سازنده در مورد عملکرد خودمان، اطراف و محیط اطراف ما است. قضاوت در مورد محیط مانند این است که در یخچال را باز می‌کنیم و می‌بینیم که یک غذا از  شب قبل است و تغییر رنگ داده است و نسبت به آن غذا، قضاوت می‌کنیم که این غذا اگر خورده شود، باعث مسمومیت می‌شود؛ پس این یک قضاوت سازنده است و می‌توان این قضاوت را انجام بدهیم.

گاهی قضاوت غیرسازنده است که در این صورت ما به دنبال صفت قضاوت‌گرایی می‌گردیم؛ در نتیجه‌ یک درد هیجانی و اثرات مخرب به دنبال دارد و در ادامه با حس حسادت و بدبینی مواجه می‌شویم؛ به‌طورکلی ما انسان‌ها بین قضاوت‌های سازنده و غیرسازنده‌ خود باید تفاوت‌هایی را قائل باشیم. من در این دستور جلسه متوجه شدم که باید مسائلی را بپذیریم و به دنبال رد کردن آن نباشیم؛ در این صورت یک سری مسائل بد و اثرات مخرب به همراه دارد که در طول زمان میسر می‌شود. در قسمت‌هایی که ما قضاوت نسبت به خودمان داریم؛ یعنی احساسات خودمان را مورد قضاوت قرار می‌دهیم؛ به عنوان مثال من انسان بدبختی هستم یا به خودم اجازه عصبانیت بدهم، چون حق من است.

من قبل از ورود به کنگره همیشه حق را به خودم می‌دادم؛ زیرا با مصرف‌کننده زندگی می‌کردم و به‌دلیل موقعیت اجتماعی که داشتم، اکثراً من را قبول داشتند، پس این حق را به خودم می‌دادم که عصبانی شوم یا این‌که مسافر خود را مورد قضاوت قرار بدهم و حق را به خودم می‌دادم. منشأ ناآرامی هر انسانی، ذهن شلوغ او است. ذهن، انسان را کنترل می‌کند تا به مسائلی که خود می‌خواهد، برسد.

چرا قضاوت را کنار جهالت قرار دادند و نگفته‌اند قضاوت و آگاهی یا قضاوت و نادانی؟ زیرا من در مورد چیزی که می‌خواهم قضاوت کنم، اطلاعات و آگاهی ندارم که در مورد آن موضوع حرف بزنم؛ به همین علت این دو کلمه در کنار هم قرار گرفته است. به نظر من این دستور جلسه مختص افراد خاص نیست، خصوصاً در کنگره که این دستورجلسه شامل همه مسافران و همسفران می‌شود. در  کنگره دستورجلسات مختص مسافران نیست، اگر به درون خودمان برویم به حل ایرادات و مشکلاتمان می‌پردازیم، مخصوصاً در جمع‌های خانوادگی، بین مسافر و همسفر این پیش‌داوری و قضاوت خیلی نقش سازنده‌ای دارد و اگر این موضوع حل شود، ما می‌توانیم این امر را کنترل کنیم و حتی به محیط کار و اجتماع نیز برسانیم.

قضاوت کردن و کنترل کردن یکدیگر، فرقی ندارد چه کسی باشد اگر فردی احساس خطر کند که یک نفر او را پیش داوری و کنترل می‌کند، اثرات مخربی دارد و باعث می‌شود مسیر زندگی آن‌ها عوض شود. پدر و مادر نباید وارد حریم خصوصی فرزندانشان شوند؛ زیرا باعث از بین رفتن حس اعتماد در خانواده می‌شود.

در پایان از خداوند می‌خواهم صدای افکارمان را خاموش کند تا صدایش را بشنویم. ما انسان‌ها آنقدر غرق در قضاوت هستیم که فراموش کرده‌ایم که قاضی اصلی خداست.

تایپ: راهنمای تازه واردین همسفر فردوس و همسفر فائزه (لژیون ششم)
ویراستاری: همسفران گروه ویراستاری
عکاس خبری: همسفر زهرا (ق)
تنظیم و ارسال: همسفر لیلا (ک) رهجوی راهنما همسفر لیلا
همسفران نمایندگی دنا

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .