دوازدهمین جلسه از دوره سی‌ویکم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ ویژه همسفران نمایندگی کاسپین با نگهبانی همسفر فاطمه، دبیری همسفر سهیلا و استادی همسفر نازنین با دستورجلسه «قضاوت و جهالت» در روز دوشنبه ۱۱ تیرماه ۱۴۰۳ رأس ساعت ۱۶:۰۰ آغاز به کار کرد.
خلاصه سخنان استاد:
از خانم نگهبان و دبیر ایشان تشکر می‌کنم که اجازه دادند اولین مشارکت را داشته باشم. از همه شما عزیزان نیز سپاسگزارم که در جلسه امروز حضور دارید. امیدوارم که در کنار یکدیگر جلسه خوبی را داشته باشیم. از آقای مهندس و خانواده محترم ایشان بسیار ممنونم، قطعا اگر ایشان نبودند ما هم امروز در این مکان قرار نداشتیم. از خانم ندا و خانم فرزانه راهنمایان بسیار خوبم سپاسگزارم، هرچه را که امروز دارم و در هر جایگاهی که قرار می‌گیرم به لطف این عزیزان می‌باشد. از همین جا دست ایشان را می‌بوسم و همیشه مدیون این عزیزان هستم.
دستور جلسه امروز قضاوت و جهالت می‌باشد. قضاوت کاری بود که ما همیشه در مورد مسافران خود انجام می‌دادیم. بنده هم همیشه مسافرم را قضاوت می‌کردم؛ اما در آخر متوجه می‌شدم که قضاوت اشتباه کرده‌ام. ذهن بشر مانند پازل می‌باشد و ما همانند پازل یک تکه از موضوعی را در ذهن خود به تصویر می‌کشیم و تکه‌به‌تکه آن را در کنار هم می‌گذاریم و پازل را کامل می‌کنیم و در آخر حکم صادر می‌کنیم.
حال می‌خواهم بگویم قضاوت چیست؟ ما انسان‌ها در اکثر مواقع ناخودآگاه در حال قضاوت کردن دیگران هستیم. وقتی غذا آماده می‌کنیم یا به خرید می‌رویم، پیش خودمان دائماً قضاوت می‌کنیم که آیا این کار درست است یا خیر؟ هنگامی که خداوند انسان را خلق کرد بهم ساکنین فرمود: من چیزی را خلق کرده‌ام که ویژگی خاصی دارد و نسبت به همه شما برتری دارد و آن ویژگی قدرت اختیار است.
.jpg)
وقتی انسان قدرت اختیار داشته باشد، قدرت قضاوت کردن را نیز دارد. چرا آقای مهندس قضاوت و جهالت را در ارتباط با یکدیگر قرار داده است؟ جهالت به معنی نادانی است و ما هر چقدر بیشتر در جهل باشیم قطعا قضاوت بیشتری می‌کنیم. معمولا انسان در مورد آن چیزی که اطلاعات کامل ندارد قضاوت می‌کند و این قضاوت، قضاوت نادرست می‌باشد. کسانی که قضاوت می‌کنند نیازمند اطلاعات کافی می‌باشند و کسی که اطلاعات کافی در مورد چیزی را ندارد چطور می‌تواند قضاوت کند؟
در مورد جهالت ما احتیاج به هیچ پیش‌زمینه‌ای نداریم. میوه و ثمره جهالت کبر، خودخواهی، حسادت، کینه و نداشتن امنیت می‌باشد. من اگر فردی را مورد قضاوت قرار دهم، خودم نیز مورد قضاوت قرار می‌گیرم. پس قضاوت نکنم که مورد قضاوت قرار نگیرم. فردی که قضاوت می‌کند باید از سه مرحله عبور کند؛ مرحله اول این است که گمان بد می‌برد، دوم تجسس می‌کند و سوم غیبت می‌کند. این سه مرحله ناخودآگاه پشت سر هم قرار می‌گیرند.
من فقط اجازه دارم که زندگی خودم را مورد قضاوت قرار دهم و نمی‌توانم در زندگی دیگران دخالت کنم. فقط زمانی می‌توانم کسی را مورد قضاوت قرار دهم که کفش آن شخص را بپوشم و با کفش‌های او راه روم.
قضاوت کار بسیار سختی است و هیچ‌کس نمی‌تواند به راحتی این کار را انجام دهد. تنها خداوند است که می‌تواند عدالت را در جهان هستی برقرار کند و هیچ ظلمی را بی‌جواب نگذارد. من پر کاه را در چشم دیگران می‌بینم؛ ولی دسته بیل را در چشم خود نمی‌بینم. با این حال چطور می‌توانم دیگران را قضاوت کنم؟
بنده با حضورم در کنگره یاد گرفتم که تمامی حرمت‌ها را رعایت کنم و در این دو سالی که در کنگره هستم دیگر کاری به کار مسافرم ندارم. قبل از کنگره قضاوت‌های نادرست بسیاری در مورد مسافرم داشتم؛ اما امروز می‌دانم که او در مسیر صراط مستقیم قرار دارد. هفته پیش خانم ناهید گفتند که اگر در مسیر درست باشیم احتیاج به تلاش زیاد نداریم و بنده این را از ایشان یاد گرفتم.
از این که به صحبت‌های من گوش کردید از شما عزیزان ممنونم.
در ادامه انتخابات مرزبانی همسفران نمایندگی کاسپین در روز ۱۱ تیرماه ۱۴۰۳ با حضور پر شور اعضا برگزار گردید.
.jpg)
.jpg)
رهایی 40 سی‌دی و 30 سی‌دی همسفر سمیه رهجوی راهنما همسفر سما (لژیون چهارم)
ویرایش: همسفر آوا (خدمتگزار سایت)
عکس: همسفر آرزو (مرزبان خبری)
ارسال: همسفر مرضیه (خدمتگزار سایت)
همسفران نمایندگی کاسپین قزوین
- تعداد بازدید از این مطلب :
287