قضاوت مخصوص خداوند است

لژیون مجازی ویلیام وایت همسفران کنگره ۶۰ با دستورجلسه «قضاوت و جهالت» به استادی راهنمای ویلیام وایت همسفر اعظم روز یکشنبه ۱٠ تیرماه ۱۴۰۳ ساعت ۹ صبح آغاز به کار کرد.

سخنان استاد: 

قضاوت این است که در مورد اعمال کسی با اندیشه و برداشت خودمان قضاوت کرده و حکم صادر می‌کنیم. حال چرا در این‌جا قضاوت و جهالت کنار هم قرار داده شده است؟ ما در کنگره آموزش می‌گيريم قضاوت کردن دیگران ضد ارزش است و  باید آن‌چه برای خود می‌پسندم برای دیگران هم بپسندم؛ آیا دوست دارم مورد قضاوت دیگران قرار بگیرم؟ خیلی ناراحت‌کننده است؛ گاهی اوقات می‌شنویم فردی در مورد ما سخنی گفته که این‌گونه نبوده‌ و من این کار را نکرده‌ام؛ ولی مطمئنأ این حس که دیگری ما را قضاوت کند ما را عذاب می‌دهد.

استادان ما قضاوت و جهالت را این‌گونه تعریف می‌کنند؛ فردی که قضاوت می‌کند از روی جهالتش است و ممکن است موضوع اصلا ربطی به من نداشته باشد؛ من در آن موضوع دخالت می‌کنم. مثلث جهالت از سه ضلع ترس، ناامیدی و منیت تشکیل شده است؛ بنابراین این سه ضلع زیر مجموعه‌ای از جهالت است. ضد ارزش‌های دیگری در کنار قضاوت کردن نیز وجود دارد؛ گاهی ممکن است قضاوت و غیبت کردن در مورد آن فرد باشد، گاهی نیز ممکن هست آن فرد مجبور به دروغ گفتن بشود و این موارد با قضاوتی که با جهالت در مورد دیگری انجام دهیم ممکن است اتفاق بیفتد؛ همه اینها بر گرفته از عدم آگاهی ما انسانها است. آقای مهندس می‌فرمایند؛ «تو که نمی‌دانی در کشو میز خودت چه چیزی داری یا نمی‌دانی روی پشت بام منزلت چه خبر هست، چگونه به خودت اجازه می‌دهی که در مورد دیگران قضاوت کنی؟» 

باید زاویه دید من چقدر و چگونه باشد که بتوانم دیگری را قضاوت کنم؟ آیا من علم این کار را دارم؟ آیا درس این کار را خوانده‌ام و دانش آن را دارم؟ با آموزش‌هایی که در کنگره گرفته‌ایم متوجه می‌شویم دانش و علم آن را نداریم. گاهی اوقات اصلا چیزی که به‌خصوص در جامعه بزرگ کنگره ۶٠ اصلا لازم نیست؛ چیزی که به ما مربوط نیست؛ حتی در مورد آن صحبت کنیم باورمان بشود که با قضاوت‌ کردن حتی می‌توانیم وارد حاشیه شویم و از داخل و مرکز آن گردباد سبز خارج  شده  و به بیرون پرتاب شویم.

در سی‌دی امواج بازدارنده ذهن، استاد امین می‌فرمایند؛ «ذهن یک خاصیت بزرگ‌نمایی و یک خاصیت کوچک نمایی دارد؛ ولی اکثر مواقع که ما در این مرحله غیبت، قضاوت، دروغ و... قرار می‌گیریم نیروهای منفی، تخریبی و بازدارنده شهر وجودی ما خیلی فعال می‌شوند و مسأله خیلی کوچک را شخص در ذهن خود در جایی قرار گرفته و اتفاقی افتاده؛ گویا در ذهن فرد چندین نفر وجود دارند که مسأله را آنقدر بازگو و از زوایای مختلف تکرار می‌کنند؛ مسأله آنقدر برایش بزرگ می‌شود و همه برداشت‌ها و قضاوت این شخص بر مبنای این چنین مسائل و ضد ارزش‌هایی اتفاق می‌افتد.» در آموزش‌های جهان‌بینی از استادان آموخته‌ایم؛ اگر می‌خواهی خوب درمان شوی درمان سالم، تفکر سالم و عقل سالم پیدا کنی به کسی کاری نداشته باش. آقای مهندس می‌فرمایند: «لا تجسسا» این در کتاب آسمانی ما آمده؛ حق نداریم تجسس کنیم و دیگران را قضاوت کنیم؛ زیرا زاویه دید محدودی داریم، به قول فرمایش استاد؛ وقتی که جایی را نگاه می‌کنی آیا می‌دانی پشت سرت چه خبر است؟ بهترین کار این است که این‌ها را با گوش جان بشنویم و سعی کنیم چیزی به هستی و انسان‌ها بدهیم که انعکاس آن خوشایند باشد و حس خوب و سالم به ما برگرداند.

سلام دوستان زهرا هستم مسافر نیکوتین از نمایندگی دهخدا قزوین

قضاوت و جهالت ارتباط مستقیم باهم دارند؛ هر چه انسان جاهل‌تر باشد بیشتر قضاوت می‌کند؛ قضاوت مخصوص خداوند است؛ زیرا تنها او از همه هستی و نیستی اطلاع درست دارد به همه چیز آگاه است؛ هیچ چیز از او پوشیده و پنهان نیست ظاهر و باطن را می‌داند به درستی قضاوت و حکم را صادر می‌کند. وقتی فقط توانایی دیدن ظاهر ماجرای شخصی را داریم چگونه به خود اجازه قضاوت باطن آن را دهیم، حق تجسس در کار دیگران را نداریم. شخصی که موفق سرزنده و شاد است؛ مسیر بسیار سختی را طی کرده و اکنون از چیزی که کاشته برداشت می‌کند. هر انسانی در هر جایگاهی از زندگی هر چه بکارد همان را برداشت خواهد کرد؛ چه ضدارزش و چه کار ارزشی باشد؛ شاید دیر برداشت کند؛ اما حتما روزی برداشت خواهد کرد. کسانی که قضاوت می‌کنند جهان‌بینی آن‌ها مشکل دارد. یک قاضی‌ هم نمی‌تواند به درستی قضاوت کند؛ ممکن است در کارش خطایی صورت گیرد. قاضی از روی مدارک و بر اساس شهادتی که دیگران می‌دهند؛ حکم صادر می‌کند؛ اگر شهادت اشتباه باشد قاضی مسیر قضاوتش عوض می‌شود.

سلام دوستان مهناز هستم مسافر نیکوتین از نمایندگی وکیلی یزد

بیشتر زمان و زندگی‌ خود را برای قضاوت اطرافیان گذاشته بودم. زمانی‌که وارد کنگره ۶٠ شدم در یکی از سی‌دی‌ها آقای مهندس فرمودند: «هر وقت کسی تو را رنجاند دوربین را سمت خودت بچرخان و درون خودت را ببین؛ از خودت بپرس چه کرده‌ام که اجازه دادم دیگران من را قضاوت کنند.»  باید به بازسازی درون خود بپردازم و ضدارزش‌ها را از خود دور کنم؛ کسی را قضاوت نکنم؛ غیبت دیگران را نکنم؛ همه را دوست داشته باشم به همه عشق بورزم؛ طوری به ارزش‌ها بپردازم که جزئی از وجودم شوند و این واقعا کار سختی است. باید در کلاس‌های آموزشی کنگره ۶٠ شرکت کنم؛ آموزش بگیرم تا بتوانم به صراط مستقیم نزدیک‌ شوم.

سلام دوستان مهدیه هستم راهنمای ویلیام وایت از نمایندگی عطار

قضاوت در دیگران همیشه باعث تخریب شده، انرژی و آرامش از ما گرفته می‌شود. انرژی که باید صرف آموزش گرفتنم شود هدر می‌رود؛ حتی امکان این را دارم که در صور آشکار هر قضیه‌ای دچار اشتباه شوم؛ پس چگونه می‌توانم صور پنهان را ببینم و بدون هیچ دانشی قضاوت کنم؛ حتی در فکر خود اگر شخصی را قضاوت کنم حتما به آن موضوع دچار و یا مورد قضاوت قرار می‌گیرم. راه رفتن هیچ‌ کس را نباید قضاوت کرد؛ زیرا از شرایط و وضعیتش اطلاع نداریم.

سلام دوستان الهام هستم مسافر نیکوتین از نمایندگی زنجان

زمانی من می‌توانم عیب و ایرادی در دیگران ببینم که اول به صورت بزرگتر در خودم باشد. قضاوت کردن این است که انگشت اشاره‌ام را سمت آن‌ها بگیرم تا تمرکز را از روی خود بردارم و به بقیه بدهم. سرپوشی را بر روی سرم بگذارم تا بگویم الهام تو خوبی و مشکلی نداری؛ اگر مشکل و ایرادی است از دیگران نشات می‌گیرد‌. تلاش من در کنگره ۶٠ این بوده که به خود نگاه کنم؛ ضدارزش‌های خود را پیدا و برطرف کنم. چند سالی که در تاریکی بودم همانند این بود که در چاهی قرار داشتم؛ آسمان و روشنایی را فقط یک گردالی می‌دیدم و می‌خواستم از این ظلمتی که هستم خارج شوم؛ دنیا، روشنایی و آگاهی را ببینم.

سلام دوستان فاطمه هستم مسافر نیکوتین از نمایندگی خلیج فارس بوشهر

دو چیز مکمل هم هستند؛ هر چقدر جاهل‌تر باشیم؛ بیشتر دیگران را قضاوت می‌کنیم و هر چقدر داناتر باشیم بیشتر خودمان را قضاوت می‌کنیم. در کنگره ۶٠ یاد گرفتم که باید همیشه دوربینم را روی خود قرار دهم و عیب‌ها و نقص‌های خود را ببینم تا بتوانم بیشتر روی خود کار کنم؛ جهان‌بینی‌ خود را تغییر دهم و گنج درونم را پیدا کنم. مادامی که بخواهم دیگران را قضاوت کنم؛ نمی‌توانم تغییر را در درون خود ایجاد کنم و این باعث می‌شود هیچ تغییر و رشدی نداشته باشم. امیدوارم با دریافت آموزش‌ها و ادامه دادن راه بتوانم راه درست را پیدا کنم و به دیگران بیاموزم.

سلام دوستان سمیرا هستم مسافر نیکوتین از نمایندگی زاهدان

اگر بخواهم به گذشته خود برگردم همیشه درگیر قضاوت دیگران بودم و مدام در حال برچسب زدن و قضاوت‌های اشتباه در حالی که حتی از موضوع اطلاعات کافی نداشتم و بی‌جهت قضاوت می‌کردم؛ حتی در خیلی موارد حکم صادر می‌کردم؛ اما چه زیبا استاد امین فرمودند: «قضاوت و صادر کردن حکم ارتباطی مستقیم باهم دارند؛ هر چه انسان جاهل‌تر باشد بیشتر قضاوت می‌کند؛ قضاوت مخصوص خداوند است؛ زیرا تنها او از همه هستی و نیستی اطلاع درست دارد بر همه چیز آگاه است و هیچ چیز بر او پوشیده و پنهان نیست؛ ظاهر و باطن را می‌داند به درستی قضاوت می‌کند و حکم را صادر می‌کند.» 

تایپ: اعضای لژیون ویلیام وایت
ویرایش: مسافر نیکوتین سپیده رهجوی راهنمای ویلیام وایت همسفر سارا، نمایندگی اسبیکو خرم‌آباد، راهنمای ویلیام وایت همسفر مهدیه از نمایندگی عطار نیشابور
رابط خبری لژیون: راهنمای ویلیام وایت همسفر مریم، نمایندگی فردوسی مشهد
ویراستاری و ارسال: مسافر نیکوتین مریم رهجوی راهنمای ویلیام‌ وایت همسفر سارا، نمایندگی اسبیکو خرم‌آباد
گروه همسفران ویلیام وایت کنگره ۶٠