انسان داناتر، کمتر قضاوت می‌کند

جلسه چهارم از دوره سی و دوم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ ویژه همسفران نمایندگی امین قم به استادی راهنمای تازه‌واردین همسفر فاطمه، نگهبانی همسفر سمیه و دبیری همسفر معصومه با دستورجلسه «قضاوت و جهالت» روز دوشنبه ۱۱ تیر ماه ۱۴۰۳ ساعت ۰۰: ۱۶ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

خدا را شکر می‌گویم که بار دیگر توانستم در این جایگاه قرار بگیرم، از ایجنت محترم شعبه و مرزبان‌های عزیز سپاسگزارم، همچنین از راهنمایان عزیزم خانم عطیه و خانم‌ کبری ممنونم زیرا با کمک این عزیزان بود که اکنون من در این مکان هستم و به حال خوش رسیده‌ام.
دستورجلسه امروز «قضاوت و جهالت» است. قضاوت به معنای حکم دادن و جهالت به مفهوم عدم آگاهی و ندانستن است. در ابتدای جلسات کنگره ۶۰ همه‌ ما ۱۴ ثانیه سکوت می‌کنیم و از جهل و ناآگاهی خودمان به خداوند بزرگ پناه می‌بریم. اصولا انسان‌ها همیشه در حال قضاوت کردن هستند ولی در کنگره گفته می‌شود که کار بسیار اشتباهی است.

ضرب المثلی در این باب آمده است، «قبل از این‌که درباره راه رفتن کسی قضاوت کنید، اندکی با کفش‌های او راه بروید». بسیاری از افراد زمانی که فردی را می‌بینند، از همان نگاه اول کل رفتار شخص را مورد بررسی قرار می‌دهند و حکم صادر می‌کنند، به روشنی پیدا است که این افراد همیشه در رنج و عذاب به سر می‌برند و هیچ هدف مشخصی در حیات خود ندارند.

هر اندازه میزان دانایی انسان رشد صعودی کند، کمتر دیگران را قضاوت می‌کند‌. ما به کنگره می‌آییم تا سطح دانایی خود را بالا ببریم. شغل قاضی قضاوت کردن است، در ابتدا صحبت‌های دو طرفین را گوش می‌دهد، تحقیق و بررسی می‌کند و باز زمانی که حکم را صادر می‌کند، گاهی مرتکب اشتباه می‌شود، پس افراد چگونه می‌توانند با یک نگاه ساده شخصی را مورد قضاوت قرار دهند؟

ما انسان‌ها در زندگی شخصی خودمان مدام مشغول قضاوت‌های نابجا هستیم و تمام انرژی خود را صرف آن می‌کنیم، داوری‌کردن دو طرفه است. زمانی که درباره زندگی کسی این کار را انجام می‌دهیم، به صورت ناخودآگاه به آن فرد اجازه می‌دهیم که او هم این کار را بکند.
تمام حس‌های منفی درون ما مانند: حسادت، منیت، کینه، نفرت و... همه زیر مجموعه‌ جهالت می‌باشد. من به کنگره می‌آیم که به حال خوش برسم، زمانی که بخواهم قضاوت کنم، تمام آموزش‌هایی که فرا گرفته‌ام معکوس عمل خواهد کرد و ما را از هدف معلوم منحرف می‌کند.

استاد امین فرموده‌اند: «زمانی که فردی شروع به قضاوت کردن می‌کند، همانند آن است که یک توپی را به زمین شخصی شلیک می‌کند که تمام ترکش آن به زندگی خود شخص برمی‌گردد». زمانی که کسی را محاکمه می‌‌کنید، احساس ترس در شما بوجود می‌آید.

مثلث جهالت ترس، ناامیدی و منیت است. زمانی که انسان دچار یاس می‌شود، هیچ حرکتی در جهت هدف‌هایش انجام نمی‌دهد و پیشرفتی نمی‌کند زیرا انرژی در او باقی نمی‌ماند. در این زمان آرامش از وی سلب می‌شود و انسان دچار ناامیدی می‌شود. ناامیدی تجلی بار غم و اندوهی است که شخص نه می‌تواند آن را به دوش بکشد و نه می‌تواند آن را زمین بگذارد.
ان‌شالله آموزش‌هایی که در کنگره فرا می‌گیریم، کاربردی نمائیم و تمام تمرکزمان روی زندگی خودمان باشد و برای همه عزیزانی که در اطراف ما هستند، احترام قائل باشیم و با دید خوب آن‌ها را بنگریم.

مرزبانان کشیک: مسافر علیرضا و همسفر مرجان
تایپ: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر اعظم (لژیون یکم)
عکاس:همسفر نسرین ،مرزبان خبری
ویراستار: همسفر زهرا ،خدمتگذار سایت
ارسال: همسفر مرضیه رهجوی راهنما همسفر رضوانه (لژیون سوم)
همسفران نمایندگی امین قم