English Version
English

گروه خانواده - دوربین زندگی‌مان سمت خودمان باشد

گروه خانواده  - دوربین زندگی‌مان سمت خودمان باشد

هشتمین جلسه از دوره اول کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ همسفران لژیون الیگودرز با دستور جلسه «قضاوت و جهالت» به استادی مرزبان گروه خانواده همسفر اعظم، نگهبانی همسفر ملیحه و دبیری همسفر زهرا در روز دوشنبه ۱۱ تیر ماه ۱۴۰۳ برگزار شد.

خلاصه سخنان استاد:

خدا را شکر می‌کنم که خداوند یک‌روز دیگر به من فرصت داد تا در این جایگاه بنشینم و آموزش بگیرم. از خانم ملیحه عزیز نگهبان جلسه سپاسگزارم که  این جایگاه خدمتی را به من دادند.
  در مورد دستور جلسه: «قضاوت و جهالت»
آیا من در جایگاهی هستم که بتوانم کسی را قضاوت کنم؟ چه کسی این حق را دارد که بتواند کسی را قضاوت کند؟ جایگاه قضاوت کردن، جایگاه بسیار سختی است و کار هر کسی نیست که بتواند قضاوت کند. ما در پیام جلسات کنگره ۶۰ از جهل خود به خداوند پناه می‌بریم؛ از خداوند کمک می‌خواهیم که ما را از جهل و ناآگاهی خودمان دور کند. برای قضاوت کردن آن‌قدر باید آگاهی و مطالعه داشته باشیم و با استادانی در ارتباط باشیم و تحقیق کنیم تا بتونیم در مورد پرونده‌ای اعلام نظر کنیم. ما نمی‌تونیم بر مبنای اطلاعات شخصی خودمان حکم صادر کنیم حتی قاضی‌هایی هم که حکمی صادر می‌دهند و آن حکم صادر می‌شود و شخصی را دستگیر می‌کنند بعد از چندین سال مشخص می‌شود که آن شخص مجرم، چند قتل به علاوه آن قتل‌های دیگر انجام داده است.

ما نباید خودمان را جایگاه قاضی ببینیم و حکم صادر کنیم؛ زمانی‌که به کنگره وارد شدیم سعی کردیم که دوربین زندگی‌مان سمت خودمان باشد و به کار کسی کار نداشته باشیم و در مورد کسی حرفی نزنیم و قضاوتی نکنیم و دوربین هرکس سمت خودش باشد و کارهای خودمان را ببینیم و روی خودمان تمرکز داشته باشیم و سعی کنیم خودمان را از جهل و جهالتی که درونش هستیم نجات دهیم. به هیچ وجه اجازه این را نداریم که به هر مکانی وارد شدیم در مورد هیچ شخصی قضاوتی کنیم که چرا این شخص این چنین راه می‌رود و هزاران چرای دیگر، ما باید خودمان را جای آن فرد بگذاریم و ببینیم آن شخص در چه شرایطی است و چه سختی‌هایی را پشت سر گذاشته که به این‌جا رسیده است به عنوان مثال؛ ما اگر راه رفتن کسی را قضاوت کنیم که چرا این شخص این چنین راه می‌رود و خودمان را جای آن شخص بگذاریم و کفش آن شخص را بپوشیم متوجه‌ می‌شویم چه سختی‌هایی را تحمل می‌کند، آیا ریگی در کفش آن شخص است و چه سختی‌هایی را تحمل می‌نماید که این‌چنین راه می‌رود. نمی‌توانیم در هیچ شرایطی هیچ شخصی را قضاوت کنیم و این جهل و ناآگاهی خودمان است که در مورد شخصی پیش داوری کنیم.
سپاسگزارم که به صحبت‌های من توجه کردید.

مرزبانان کشیک: همسفر معصومه و مسافر مصطفی
تایپ :همسفر زهره رهجوی راهنما همسفر شبنم (لژیون اول)
عکس: همسفر معصومه، مرزبان خبری
ویراستاری و ارسال: همسفر فاطمه، راهنمای تازه واردین

همسفران لژیون الیگودرز

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .